“ สวัสดี ข้าคือนักยอมแพ้ระดับโลก “
มันช่างน่ายินดีเสียจริง ที่ ณ ปัจจุบันเจ้าพวกมนุษย์มักเจริญรอยตามของตัวข้า ข้ารู้สึกดีใจ และพร้อมที่จะเปิดรับพวกมนุษย์เหล่านั้น เข้าสู่ครอบครัวนักยอมแพ้ระดับโลก เหมือนตัวข้า กลิ่นของความพ่ายแพ้ กลิ่นของมือที่คลุกฝุ่นเวลาล้ม และกลิ่นของซากศพตายซากเดินเตร่ไปวันๆ มันช่างหอมหวนชวนเย้ายวนใจยิ่งกว่า อาหารระดับภัตตาคารร้านใดๆ
เจ้าพวกมนุษย์เอ๋ย พวกเจ้ากำลังถูกข้าจับตามมองอยู่ตลอดเวลา บางครั้งข้ายังส่ง “อุปสรรค” ก้อนโตไปให้เจ้าอย่างไม่ใยดี ซึ่งเป็นความโง่เขลาของพวกเจ้าเองที่เห็นมันเป็นสิ่งใหญ่โตและไม่ก้าวข้ามมัน
แต่อย่างไรก็ตาม ข้ารู้สึกแย่มากๆ ถ้าหากไปพบเจอคู่ปรับอันแข็งแกร่ง คือไอ้เจ้า “ผู้สำเร็จ” มันชอบเหยียบหัวข้า และพามนุษย์หลายคนขึ้นไปพร้อมมันด้วย ข้าขอถอนหายใจซักนิดนะ… เฮ้อออออออออออออออออออ
มีอยู่หลายครั้ง ที่เจ้า “ผู้สำเร็จ” นั้นพามนุษย์เข้าสู่ความสำเร็จ ทั้งๆที่ข้าได้ทิ้งอุปสรรคมากมาย จนมนุษย์นั่นน่าจะยอมแพ้ไปแล้ว แต่ถึงอย่างนั้น ผู้สำเร็จนั้นก็ยังพาเจ้ามนุษย์บ้านั่นไปจากข้าได้..... เดี๋ยวนะ เดี๋ยวข้าเปิดบัญชีประวัติที่ข้าเคยลงทุนขว้างอุปสรรคไปหา แต่โดนทำลายซะสิ้นซาก
อ๊ะ ข้าเจอแล้ว เดี๋ยวข้าจะเล่าให้ฟัง
1831 - ธุรกิจล้มเหลว
1832 – พ่ายแพ้ต่อสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
1833 - ธุรกิจล้มเหลวอีกครั้ง
1834 - ถูกคัดเลือกให้เป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติสำเร็จ
1835 - สูญเสียคนที่รัก
1836 - มีอาการทางประสาท
1838 - พ่ายแพ้ต่อการเป็นโฆษกของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
1840 - พ่ายแพ้ต่อการเป็นสมาชิกคณะผู้เลือกตั้ง (ประธานาธิบดี)
1843 - พ่ายแพ้ต่อการสมัครเป็นสมาชิกสภาคองเกรส
1846 - สมัครเป็นสมาชิกสภาพคองเกรสได้สำเร็จ
1848 - พ่ายแพ้ต่อการสมัครเป็นสมาชิกสภาคองเกรส
1855 - พ่ายแพ้ต่อการสมัครเข้าชิงตำแหน่งสภาสูงสุดของสหรัฐฯ
1856 - พ่ายแพ้ต่อการสมัครเลือกตั้งเป็นรองประธานาธิบดี
1858 - พ่ายแพ้ต่อการสมัครเข้าชิงตำแหน่งสภาสูงสุดของสหรัฐฯ อีกครั้ง
อะ…หมดแล้ว เจ้าดูสิ ข้าลองมานับสิบครั้ง แต่ถึงกระนั้นยังไม่อาจคว่ำเจ้ามนุษย์คนนี้ลงได้เลย เดี๋ยวนะ ข้าขอนึกชื่อซักพักหนึ่ง เจ้ามนุษย์ที่สามารถคว่ำอุปสรรคของข้าได้ มันชื่อ…. อ๋อ “อับราฮัม ลินคอล์น”
ยัง ยังมีอีกหลายคนนะอย่างเช่นโชอิชิโร ฮอนดะ เจ้าของพาหนะที่ขับเคลื่อนด้วยล้อ ยี่ห้อ “ฮอนด้า” นั่น ก็ยังผ่านอุปสรรคของข้ามาได้ ข้าอุดส่าห์
นั่งมองตอนที่เจ้ามนุษย์คนนี้เข้าไปสมัครงานของบริษัทคู่แข่ง และแอบยิ้มตอนที่ถูกปฏิเสธไป แต่ดันกลับมาสร้างบริษัทที่ยิ่งใหญ่ของโลกได้ซะงั้น
หรือ เจ เค โรว์ลิ่ง ที่ข้าเฝ้ามองความลำบาก ยากจน และภาระอันหนักอึ้งของเธอ แต่ดูสิดู ตอนนี้ข้าโดนเวทย์มนต์ของแฮรี่ พอตเตอร์ สะกดจิตเข้าให้ ข้าถึงขนาดลงทุนซื้อหนังสือของมนุษย์คนนี้มาครบเซ็ตเลยนะ ฮึ้ย!
ล่าสุด ข้าไปเปิดสาขาในประเทศไทย ไปเจอมนุษย์ที่ชื่อ ต๊อบ อิทธิพัทธ์ ที่ข้าค่อยๆโยนอุปสรรค มากมาย ลงไปหา แต่เจ้ามนุษย์คนนี้ ดันฝ่าฟันอุปสรรคเหล่านั้นมาเสียหมด ข้ารู้สึกแย่มากๆ ที่รู้ว่า “ผู้สำเร็จ” อยู่เบื้องหลังของเจ้ามนุษย์เหล่านี้ทั้งสิ้น
เอาละ ข้ารู้สึกว่าข้าพูดมากจนเกินควร แต่อย่าว่าข้าเลย หน้าที่ข้าก็เป็นแบบนี้ ด้วยการที่เป็นนักยอมแพ้ระดับโลก ที่คอยเฝ้ามองและหัวเราะเยาะพวกมนุษย์ผู้อ่อนแอ ยอมแพ้กับเรื่องเล็กๆ แต่ไม่อดทนกับเรื่องใหญ่ๆ มันช่างขันสิ้นดี แต่ถึงกระนั้นข้าก็ต้องยอมรับว่า ตัวข้าเองนับว่าเป็นผู้มีประสบการณ์ด้านการเฝ้ามองผู้ที่ล้มเหลว จนสามารถนำมาเล่าให้กลายเป็นเรื่องราวเล่มเล็กๆ ได้หนึ่งหน้า คือสิ่งที่เจ้ากำลังอ่านอยู่นี่และ
ถ้าหากพวกเจ้าต้องการที่จะหาคำตอบสู่ความสำเร็จในบทความเรื่องนี้นี้ เจ้ารีบปิดแล้วรีบเมินหน้าหนีเสีย เพราะบทความทั้งหมดของกระทู้นี้ จะวางแนวทางให้เจ้าล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า เพราะอะไรนะหรือ? เพราะข้าคือ นักยอมแพ้ระดับโลกไงล่ะ
" แนวทางการก้าวไปสู่ 'ความพ่ายแพ้' " โดย นักยอมแพ้ระดับโลก
มันช่างน่ายินดีเสียจริง ที่ ณ ปัจจุบันเจ้าพวกมนุษย์มักเจริญรอยตามของตัวข้า ข้ารู้สึกดีใจ และพร้อมที่จะเปิดรับพวกมนุษย์เหล่านั้น เข้าสู่ครอบครัวนักยอมแพ้ระดับโลก เหมือนตัวข้า กลิ่นของความพ่ายแพ้ กลิ่นของมือที่คลุกฝุ่นเวลาล้ม และกลิ่นของซากศพตายซากเดินเตร่ไปวันๆ มันช่างหอมหวนชวนเย้ายวนใจยิ่งกว่า อาหารระดับภัตตาคารร้านใดๆ
เจ้าพวกมนุษย์เอ๋ย พวกเจ้ากำลังถูกข้าจับตามมองอยู่ตลอดเวลา บางครั้งข้ายังส่ง “อุปสรรค” ก้อนโตไปให้เจ้าอย่างไม่ใยดี ซึ่งเป็นความโง่เขลาของพวกเจ้าเองที่เห็นมันเป็นสิ่งใหญ่โตและไม่ก้าวข้ามมัน
แต่อย่างไรก็ตาม ข้ารู้สึกแย่มากๆ ถ้าหากไปพบเจอคู่ปรับอันแข็งแกร่ง คือไอ้เจ้า “ผู้สำเร็จ” มันชอบเหยียบหัวข้า และพามนุษย์หลายคนขึ้นไปพร้อมมันด้วย ข้าขอถอนหายใจซักนิดนะ… เฮ้อออออออออออออออออออ
มีอยู่หลายครั้ง ที่เจ้า “ผู้สำเร็จ” นั้นพามนุษย์เข้าสู่ความสำเร็จ ทั้งๆที่ข้าได้ทิ้งอุปสรรคมากมาย จนมนุษย์นั่นน่าจะยอมแพ้ไปแล้ว แต่ถึงอย่างนั้น ผู้สำเร็จนั้นก็ยังพาเจ้ามนุษย์บ้านั่นไปจากข้าได้..... เดี๋ยวนะ เดี๋ยวข้าเปิดบัญชีประวัติที่ข้าเคยลงทุนขว้างอุปสรรคไปหา แต่โดนทำลายซะสิ้นซาก
อ๊ะ ข้าเจอแล้ว เดี๋ยวข้าจะเล่าให้ฟัง
1831 - ธุรกิจล้มเหลว
1832 – พ่ายแพ้ต่อสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
1833 - ธุรกิจล้มเหลวอีกครั้ง
1834 - ถูกคัดเลือกให้เป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติสำเร็จ
1835 - สูญเสียคนที่รัก
1836 - มีอาการทางประสาท
1838 - พ่ายแพ้ต่อการเป็นโฆษกของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
1840 - พ่ายแพ้ต่อการเป็นสมาชิกคณะผู้เลือกตั้ง (ประธานาธิบดี)
1843 - พ่ายแพ้ต่อการสมัครเป็นสมาชิกสภาคองเกรส
1846 - สมัครเป็นสมาชิกสภาพคองเกรสได้สำเร็จ
1848 - พ่ายแพ้ต่อการสมัครเป็นสมาชิกสภาคองเกรส
1855 - พ่ายแพ้ต่อการสมัครเข้าชิงตำแหน่งสภาสูงสุดของสหรัฐฯ
1856 - พ่ายแพ้ต่อการสมัครเลือกตั้งเป็นรองประธานาธิบดี
1858 - พ่ายแพ้ต่อการสมัครเข้าชิงตำแหน่งสภาสูงสุดของสหรัฐฯ อีกครั้ง
อะ…หมดแล้ว เจ้าดูสิ ข้าลองมานับสิบครั้ง แต่ถึงกระนั้นยังไม่อาจคว่ำเจ้ามนุษย์คนนี้ลงได้เลย เดี๋ยวนะ ข้าขอนึกชื่อซักพักหนึ่ง เจ้ามนุษย์ที่สามารถคว่ำอุปสรรคของข้าได้ มันชื่อ…. อ๋อ “อับราฮัม ลินคอล์น”
ยัง ยังมีอีกหลายคนนะอย่างเช่นโชอิชิโร ฮอนดะ เจ้าของพาหนะที่ขับเคลื่อนด้วยล้อ ยี่ห้อ “ฮอนด้า” นั่น ก็ยังผ่านอุปสรรคของข้ามาได้ ข้าอุดส่าห์
นั่งมองตอนที่เจ้ามนุษย์คนนี้เข้าไปสมัครงานของบริษัทคู่แข่ง และแอบยิ้มตอนที่ถูกปฏิเสธไป แต่ดันกลับมาสร้างบริษัทที่ยิ่งใหญ่ของโลกได้ซะงั้น
หรือ เจ เค โรว์ลิ่ง ที่ข้าเฝ้ามองความลำบาก ยากจน และภาระอันหนักอึ้งของเธอ แต่ดูสิดู ตอนนี้ข้าโดนเวทย์มนต์ของแฮรี่ พอตเตอร์ สะกดจิตเข้าให้ ข้าถึงขนาดลงทุนซื้อหนังสือของมนุษย์คนนี้มาครบเซ็ตเลยนะ ฮึ้ย!
ล่าสุด ข้าไปเปิดสาขาในประเทศไทย ไปเจอมนุษย์ที่ชื่อ ต๊อบ อิทธิพัทธ์ ที่ข้าค่อยๆโยนอุปสรรค มากมาย ลงไปหา แต่เจ้ามนุษย์คนนี้ ดันฝ่าฟันอุปสรรคเหล่านั้นมาเสียหมด ข้ารู้สึกแย่มากๆ ที่รู้ว่า “ผู้สำเร็จ” อยู่เบื้องหลังของเจ้ามนุษย์เหล่านี้ทั้งสิ้น
เอาละ ข้ารู้สึกว่าข้าพูดมากจนเกินควร แต่อย่าว่าข้าเลย หน้าที่ข้าก็เป็นแบบนี้ ด้วยการที่เป็นนักยอมแพ้ระดับโลก ที่คอยเฝ้ามองและหัวเราะเยาะพวกมนุษย์ผู้อ่อนแอ ยอมแพ้กับเรื่องเล็กๆ แต่ไม่อดทนกับเรื่องใหญ่ๆ มันช่างขันสิ้นดี แต่ถึงกระนั้นข้าก็ต้องยอมรับว่า ตัวข้าเองนับว่าเป็นผู้มีประสบการณ์ด้านการเฝ้ามองผู้ที่ล้มเหลว จนสามารถนำมาเล่าให้กลายเป็นเรื่องราวเล่มเล็กๆ ได้หนึ่งหน้า คือสิ่งที่เจ้ากำลังอ่านอยู่นี่และ
ถ้าหากพวกเจ้าต้องการที่จะหาคำตอบสู่ความสำเร็จในบทความเรื่องนี้นี้ เจ้ารีบปิดแล้วรีบเมินหน้าหนีเสีย เพราะบทความทั้งหมดของกระทู้นี้ จะวางแนวทางให้เจ้าล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า เพราะอะไรนะหรือ? เพราะข้าคือ นักยอมแพ้ระดับโลกไงล่ะ