ฮัลโหล่วววว ประเดิม กระทู้แรก หลังจากฝังอยู่ในห้องบลูมานาน อยากเล่าความประทับใจในการเดินทาง
สมัยละอ่อนเป็นนักศึกษา เพราะเป็นทริปก่อนที่จะเรียนจบ ซึ่งก็เรียนจบมา เอิ้บ ปีนึงได้ละ
อยากใช้ชีวิตให้คุ้มค่า (ในทางที่ดี55+) ใช้ชีวิตนักศึกษาให้เต็มที่ไปเลย
เราชอบเดินทางแบบ Backpack มากๆ จริงเคยไปมาหลายครั้งอยู่แต่ประทับใจทริปนี้มากๆ เพราะเราชอบอะไรที่มันตื่นเต้นๆ
ตื่นเต้นว่าจะมีรถไม๊ มีอะไรกินไม๊ นอนที่ไหน มันเป็นอะไรที่ต้องลุ้นตลอด (คือแบบดาบหน้านะ เป้ รองเท้าผ้าใบ และกางเกงยีน 1 ตัว ลืมไม่ได้คือ กล้อง)
พอเราเดินทางแบบนี้ทำให้เราเจอน้ำใจของคนเยอะมากขึ้น บางอย่างมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เราคิดเลย จริงๆนะ^_^
ทริปนี้เราไปประมาณต้นเดือนกุมภา ด้วยเพื่อนรักนั้นเสนอว่า
Minnie: แกร๊ รู้จัก กัลยานิวัฒนามะ
Baizom : ที่ไหนว่ะแก
Minnie : เชียงใหม่อ่ะ แต่มันไปยาก ทางลูกรัง ช้านนนนอยากไปปปป (คือไปแบบไม่มีรถไปเอง เข้าใจตรงกันนะ)
Baizom : Okay (ตอบไปแบบไม่คิดเล๊ยย)
และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของการท่องเที่ยวของเราในครั้งนี้
กัลยานิวัฒนา อยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ แต่ไกลจากจังหวัดมากแบบอยู่ติดตะเข็บแม่ฮ่องสอน
ทางที่จะไปเป็นทางลูกรัง ฟังไม่ผิดหรอก ทางลูกรัง แล้วเดินทางถึง 4 ชม. (ด้วยรถที่ทุกท่านจะได้ชมต่อไปนี้)
โอ้แม่เจ้าT^T เปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ทันละค๊าาา นางเพื่อนรักจึงมอบหมายให้เราเป็นคนแพลนการเดินทาง โดยที่เราก็แพลนไปคร่าวๆ ค่ะ ว่า ไปทั้งหมด 4 วัน 3 คืน
จากการหาข้อมูลเบื้องต้นคือไม่มีรถที่จะไปกัลยานิวัฒนาเลย เราจึงจำเป็นต้องไปปายก่อนที่จะต่อรถ (ที่ไม่มีการยืนยันว่ามีจริง)
เป็นรถสองแถวไปอีก 3 ชม.จากปาย แพลนคร่าวๆว่า นั่งรถไฟ ต่อรถไปปาย ปาย-กัลยา เชียงใหม่ และบินกลับโดยสวัสดิภาพ
เหมือนชีวิตจะดีนะ ติดตามไตต่อปอนจ้า
เที่ยวไทยไม่ง้อทัวร์เริ่มกันเล้ยยยยย
เราเดินทางด้วยรถไฟตู้นอน JR-WEST เป็นรถไฟตู้นอน 4 ที่ มีเฉพาะสายเหนือไปเชียงใหม่แค่ 2 ขบวนค่ะ (เป็นรถไฟญี่ปุ่น)โชคดีที่ตอนโทรไปจองปะป๋าจองให้ได้ เพราะตอนแรกเราแพลนวันกันแล้วโทรไปจองสรุปว่าเต็มค่ะ คุณพระ เลยต้องเลื่อนวัน เราระบุไปว่าต้องการได้นอนด้วยกัน 4 เตียงในห้องเดียว พี่เจ้าหน้าที่รถไฟใจดีมากๆ พยายามหาให้จนได้
และเราก็เริ่มเดินทางกันเลย เราไปขึ้นรถไฟที่หัวลำโพงค่ะ
รถไฟจะออกจากชานชาลา 19.00 น. แต่กว่ารถไฟจะออกจริงๆ ก็ 19.30 แน่ะค่ะ
ภายในเป็นแบบนี้ ที่จริง อีกขบวนจะเป็นตู้ที่มีประตูปิดแต่เราจองไม่ทันเลยได้ขบวนแบบนี้แทน
เช้าแล้วเด็กๆมานั่งกันแต่เช้าเลย น้องคนนี้ชอบมาเล่นกับพวกเรามากๆ
ตอนกลางคืนนี้แทบไม่ได้นอน นั่งเล่นนั่งคุยกัน เล่นไพ่สลาฟ (ไม่ได้เอาตังค์กันน๊า) ตอนกลางคืนก็จะมีเจ้าหน้าที่มาถามว่าจะสั่งอาหารเช้าหรือไม่ ชุดละ 120 บาท ด้วยความที่ทริปนี้เบี้ยน้อย (ตั้งงบไว้ไม่เกินคนละ 5000 บาท) ก็เลยสั่งมา 2 ชุด แบ่งกัน 4 คน ดูอนาจนิดๆ 55+ แต่ก็อิ่มนะค่ะ เราซื้อเสบียงตุนไว้ในกระเป๋าด้วย มาม่า ขนม น้ำ รับรองไม่มีอดจ้า
ประมาณ 7.00 น. เจ้าหน้าที่ก็เข้ามาเก็บที่นอนและเสริฟอาหารกันไป เช้านี้ทั้ง 4 คน
ซักแห้งหมดเลยค่ะ 55+ ไม่ได้อาบน้ำกันเลย
(แอบบอกว่าไม่ได้อาบทั้งวันจนถึงตอนกลางคืนของวันที่สองเลยทีเดียว)
ระหว่างการเดินทางด้วยรถไฟ
ในตั๋วระบุไว้ 12 ชม. ในการเดินทาง แต่กว่าจะถึงจริงๆ ก็โน่นค่ะเที่ยง
(ตามกำหนดการณ์คือ 10.00 น. ค่ะ)
พอถึงแล้วเราก็นั่งรถสามล้อไปขนส่งช้างเผือกในตัวเมืองเชียงใหม่กันเลยพอไปถึงก็ซื้อตั๋วเพื่อขึ้นไป อำเภอปายที่จังหวัดแม่ฮ่องสอนกัน
พอไปถึงเซอร์ไพส์มากกกก
ตกรถค่ะ ตกรถเกือบ 2 ชม. หง่อยกันหมด หาข้าวแถวๆนั้นทานกัน
แต่แล้วสวรรค์ก็เข้าข้าง มี MC donald อยู่ใกล้ๆพอดี เราก็เลยจำเป็นต้องหอบร่างและสัมภาระ
ไปปักหลักใน Mc ทั้งนอน เข้าห้องน้ำ ชาร์ตแบท เต็มที่ไปเลย
ขอบคุณ MC Donald ที่ไม่เคยทอดทิ้งพวกเราค่ะ 'หนูรักคุณ' อิอิ พนักงานก็น่ารักมากๆค่ะ
ผ่านไปจนบ่ายสาม เราทั้ง 4 ได้ขึ้นรถตู้แล้ว ดีใจน้ำตาไหลพรากกๆๆ
ใช้เวลาไปปายประมาณ 3 ชม. เวียนหัวมากกก แต่คนขับเค้าชำนาญทางแล้วเห็นเพื่อนบอกให้สังเกตุคนขับ เวลาเลี้ยวตามโค้งเค้าจะเอียงตัวไปมาด้วย
ขับมาได้ซักชั่วโมงครึ่งเค้าก็จอดให้พวกเราแวะเข้าห้องน้ำกัน ฮุฮุ
อากาศเริ่มเย็นนิดๆล่ะค่ะ แล้วก็เริ่มเดินทางกันต่อหลังจากพักไป 15 นาทีถ่ายรูปเล่นกันนิดหน่อย
ระหว่างทางโค้งเยอะมากกกก อยากจะ....
ประมาณเกือบหกโมงเย็น
เราก็มาถึงปายกัน เพราะเรามาถึงกันเย็นรถก็เลยต้องจอดไกลจากจุดจอดมากๆ ปัญหาแรกเริ่มมา ที่พักเราไม่ได้จองไว้ มอไซด์เราก็ไม่มี ฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว ขั้นแรก เราเดินหามอไซด์เช่าก่อนเลย โชคชั้นที่สองมาอีกแล้วค่ะ รถมอไซด์หมด คนจองคิวไว้ยาวมากกกกก
เรากับเพื่อนผู้ชายเดินหากันทั้งตลาดก็ไม่มี
แต่ด้วยปาฏิหารย์หลังจากที่เราอ้อนวอนอยู่นานมากกับร้านเช่ามอไซด์ เค้าก็ถามขึ้นมาว่า มีเกียร์ขับได้ไหม ฮ้าาา ได้ค่ะได้ รีบตอบแบบไม่คิด ส่วนอีกคันนึงพอดีร้านเช่าอีกร้านมีคนมาคืนพอดีเราจึงได้มอไซด์มา 2 คน แบ่งไป 2 คน: 1 คัน
ภาระกิจต่อไปก็คือหาที่พัก เราให้เพื่อนลองโทรเข้าไปที่ villa de pai เค้าบอกให้ walk in เข้าไปได้เลย
ก็เลยลองดู ห่างจากตลาดไม่มาก ราคาก็ไม่แพงด้วย แต่แอบบอกนิดว่าเจ้าของเค้าแปลกๆ 55+ นึกว่าจะไม่มีที่นอนแล้วซะอีก
หลังจากเก็บของกันเสร็จเรียบร้อยเราก็ออกมาหาอะไรกินกัน
และเดินเที่ยวกันที่ถนนคนเดินปาย
อาหารเย็นวันนี้เป็นขนมจีนนั่งยอง อร่อยดีค่ะ ชอบถั่วงอกที่ผอมๆ สูงๆ อร่อยดีSmiley
เดินเล่นซักพัก ก็เริ่มภาระกิจหารถค่ะ เพราะพุ่งนี้เราต้องเดินทางต่อจากปายเพื่อไปสู่จุดมั่งหมายของเราที่แท้จริงคือ
อ.กัลยานิวัฒนานั่นเอง แต่ระหว่างหารถก็เดินเล่นกันไป
อันนี้เรียกอะไรจำไม่ได้แล้วแต่มันจะคล้ายๆ ข้าวเหนียวเอามาย่าง
แล้วโรยด้วยนมข้นกับงาบดค่ะอร่อยดี ซื้อมา สองชิ้น
พี่คนนี้ลงทุนมากยืนนิ่งขยับบ้างเป็นบ้างหน ทำเอาเด็กแถวนั้นตกกะใจ
เดินถามหากันอยู่ซักพัก ถามร้านนั้นร้านนี้ไปจนทั่ว ได้ความมาว่า เคยเห็นว่ามีรถมาเป็นรถสองแถวมาวันละเที่ยว แต่ไม่มีคนเคยขึ้น 555+ พวกเราหยุดถามข้อมูลกับพี่ร้านเสื้อกันอยู่นานมว๊าก แต่ไม่ได้ซื้อเสื้อเค้าซักตัว เอิ๊กๆ พี่ตำรวจก็บอกว่าน่าจะมีอยู่ที่ตลาด ตอนเช้าให้รีบมาดู เราก็เลยตัดสินใจว่าจะตื่นแต่เช้าไปดูรถ และหากมีเวลาเหลือก็จะขี้มอเตอร์ไซด์ไปเที่ยวรอบๆ ปายกัน
คราวนี้ก็วัดดวงกันเลย ตกลงกันว่าพุ่งนี้จะไปรอที่ตลาดกัน
คืนนนั้นพวกเรานั่งเล่นสลาฟกันอีก โดนมีกติกาว่าหากใครเป็นสลาฟต้องโดนทำตามคำสั่งของคิง สรุปว่าเราโดนไป 1 เพื่อนโดนอีก 1 คืนที่นั่งรถไฟเพื่อนเราโดนให้กินน้ำขวดลิตร เล่นเอาแทบพุ่ง
ตาสุดท้ายก็เลยตั้งกติกาว่าหากใครเป็นสลาฟให้ออกไป 7/11 ไปซื้อมาม่าและเสบียงมาให้ทุกคนเพราะอากาศหนาวมากกกกกก ณ ตอนนี้ ที่ปายคือยิ่งดึกยิ่งหนาว แต่สรุปแล้วเรากับเพื่อนอีกคนก็ต้องออกไปซื้อ เวลาขับมอไซด์ปะทะลมนี่มันช่าง..ฟินน
เราหนาวจนปากสั่น (เราขับนะ เพื่อนผู้ชายซ้อน55+)
ขอเม้าท์นิดนึง คือที่ปายจะมีนักท่องเที่ยวต่างชาติเยอะมาก และก็มีร้านเหล้าด้วย เราเดินไปใกล้ชาวต่างชาติผู้ชายเม่งตัวโคตรเหม็น เหม็นจนต้องเดินหนี อีกครั้งที่เราได้กลิ่นแบบใกล้ชิดคือตอนที่ไป7/11
คราวนี้เราเข้าไปใกล้ๆ อ้วกจะแตกค่ะ แหวะ (ทำไมไม่อาบน้ำกันบ้างสงสารศรีเถอะ)
Day II
หลังจากที่เราตัดสินใจว่าตอนเช้าเราจะลองไปดูที่ตลาดสดปายว่ามีรถไปกัลยานิวัฒนาไม๊
เช้านี้เราก็ต้องตื่นกันแต่เช้าม๊ากกก เพื่อรีบไปตลาด
บ้านพักที่เรานอนกันเมื่อคืน มะคืนเราไม่ถึงดึกก็เลยไม่ได้ถ่ายไว้
เช้านี้น้ำเย็นมากก น้ำอุ่นไม่ช่วยเลยจริงๆ
ขับมอไซด์ออกมาเย็นมาก หนาวสั่นพั่บๆ (ไปช่วงต้นเดือนกุมภา)
แวะกินข้าวกันก่อนผจญภัย ฝากท้องเช้านี้ที่ร้านโจ๊กของคุณลุงคนนี้ซะเลย
อร่อยดีค่ะ ซดชาจีนอุ่นเข้าไป โอ้ยยยยฟินนนน
หลังจากนั้นก็เลยขับมอไซด์ไปตลาดสดปายสอบถามแม่ค้าก็ได้ความว่า รถจะเข้ามาตอน 10.00
และจะกลับไปที่ปายประมาณ 12.00 น. มีวันละรอบ ยืนอยู่ปรึกษากันอยู่ซักพักก็พบกับเจ้ารถที่จะพาพวกเราไปกัลยานิวัฒนาแล้ว เย่ๆ ดีใจดีดดิ้นกันทั้งสี่คน (ไม่ตกรถละเว้ย)
ครั้งแรกที่เห็นรถ ตกใจมากSmiley
รถแบบอายุน่าจะเกิน 15 ปีได้เป็นรถสองแถวสีเหลืองหลังคาเตี้ยๆ สอบถามจากพี่คนขับทราบว่า
เป็นรถประจำหมู่บ้านเอาไว้มาซื้อของที่ตลาดสดปายวันละรอบเท่านั้น
เราก็เลยบอกพี่เค้าว่าเดี๋ยวเที่ยวจะมาขึ้นรถไปด้วยนะค่ะ พี่เค้าก็ตกลง แลกเบอร์กันเสร็จสรรพ
พวกเราก็ออกเดินทางไปเที่ยว coffee in love และหมู่บ้านจีนยูนนานทันที
เริ่มที่แรกด้วย coffee in love
ที่นี่เราถ่ายรูปเล่นกันอยู่ประมาณ 20 นาที ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป
เพราะเราเป็นประเภทชอบถ่ายวิว ไม่ค่อยชอบถ่ายคนเท่าไหร่
เลือกมุมที่ชอบที่ใช่ ตักตวงความสุขไป พอเริ่มสายๆอากาศก็เริ่มไม่เย็นมากแล้ว
หลังจากถ่ายรูปกันเสร็จแล้วเราก็ต้องรีบไปหมู่บ้านยูนนาน
(รักษาเวลาเพื่อไปขึ้นรถ เช็คเอ้าท์ และคืนมอไซด์ให้ทัน เดี๋ยวไม่งั้นตกรถแผนเราพังหมด)
ตอนที่ออกมาเพื่อนเราชื่อนนท์ขับรถไม่ค่อยแข็งเท่าไหร่
ขับออกมาจากถนนและรถล้มหน้า coffee in love
แต่โชคดีที่รถไม่ได้วิ่งมาและเพื่อนไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร
แต่เพื่อนที่ล้มไปด้วยนี่สิ งอล
มาถึงหมู่บ้านจีนยูนนานหรือสันติชลเว้ววว
ที่นี่ของอร่อยคือชาและขาหมูหมั่นโถว ตอนแรกว่าจะกินแต่กลัวไม่ทันก็เลยอดไปตามระเบียบ
ครั้งหนึ่ง ณ กัลยานิวัฒนา-ปาย-เชียงใหม่
สมัยละอ่อนเป็นนักศึกษา เพราะเป็นทริปก่อนที่จะเรียนจบ ซึ่งก็เรียนจบมา เอิ้บ ปีนึงได้ละ
อยากใช้ชีวิตให้คุ้มค่า (ในทางที่ดี55+) ใช้ชีวิตนักศึกษาให้เต็มที่ไปเลย
เราชอบเดินทางแบบ Backpack มากๆ จริงเคยไปมาหลายครั้งอยู่แต่ประทับใจทริปนี้มากๆ เพราะเราชอบอะไรที่มันตื่นเต้นๆ
ตื่นเต้นว่าจะมีรถไม๊ มีอะไรกินไม๊ นอนที่ไหน มันเป็นอะไรที่ต้องลุ้นตลอด (คือแบบดาบหน้านะ เป้ รองเท้าผ้าใบ และกางเกงยีน 1 ตัว ลืมไม่ได้คือ กล้อง)
พอเราเดินทางแบบนี้ทำให้เราเจอน้ำใจของคนเยอะมากขึ้น บางอย่างมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เราคิดเลย จริงๆนะ^_^
Minnie: แกร๊ รู้จัก กัลยานิวัฒนามะ
Baizom : ที่ไหนว่ะแก
Minnie : เชียงใหม่อ่ะ แต่มันไปยาก ทางลูกรัง ช้านนนนอยากไปปปป (คือไปแบบไม่มีรถไปเอง เข้าใจตรงกันนะ)
Baizom : Okay (ตอบไปแบบไม่คิดเล๊ยย)
กัลยานิวัฒนา อยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ แต่ไกลจากจังหวัดมากแบบอยู่ติดตะเข็บแม่ฮ่องสอน
ทางที่จะไปเป็นทางลูกรัง ฟังไม่ผิดหรอก ทางลูกรัง แล้วเดินทางถึง 4 ชม. (ด้วยรถที่ทุกท่านจะได้ชมต่อไปนี้)
โอ้แม่เจ้าT^T เปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ทันละค๊าาา นางเพื่อนรักจึงมอบหมายให้เราเป็นคนแพลนการเดินทาง โดยที่เราก็แพลนไปคร่าวๆ ค่ะ ว่า ไปทั้งหมด 4 วัน 3 คืน
จากการหาข้อมูลเบื้องต้นคือไม่มีรถที่จะไปกัลยานิวัฒนาเลย เราจึงจำเป็นต้องไปปายก่อนที่จะต่อรถ (ที่ไม่มีการยืนยันว่ามีจริง)
เป็นรถสองแถวไปอีก 3 ชม.จากปาย แพลนคร่าวๆว่า นั่งรถไฟ ต่อรถไปปาย ปาย-กัลยา เชียงใหม่ และบินกลับโดยสวัสดิภาพ
เหมือนชีวิตจะดีนะ ติดตามไตต่อปอนจ้า
และเราก็เริ่มเดินทางกันเลย เราไปขึ้นรถไฟที่หัวลำโพงค่ะ
รถไฟจะออกจากชานชาลา 19.00 น. แต่กว่ารถไฟจะออกจริงๆ ก็ 19.30 แน่ะค่ะ
ตอนกลางคืนนี้แทบไม่ได้นอน นั่งเล่นนั่งคุยกัน เล่นไพ่สลาฟ (ไม่ได้เอาตังค์กันน๊า) ตอนกลางคืนก็จะมีเจ้าหน้าที่มาถามว่าจะสั่งอาหารเช้าหรือไม่ ชุดละ 120 บาท ด้วยความที่ทริปนี้เบี้ยน้อย (ตั้งงบไว้ไม่เกินคนละ 5000 บาท) ก็เลยสั่งมา 2 ชุด แบ่งกัน 4 คน ดูอนาจนิดๆ 55+ แต่ก็อิ่มนะค่ะ เราซื้อเสบียงตุนไว้ในกระเป๋าด้วย มาม่า ขนม น้ำ รับรองไม่มีอดจ้า
ซักแห้งหมดเลยค่ะ 55+ ไม่ได้อาบน้ำกันเลย
(แอบบอกว่าไม่ได้อาบทั้งวันจนถึงตอนกลางคืนของวันที่สองเลยทีเดียว)
ในตั๋วระบุไว้ 12 ชม. ในการเดินทาง แต่กว่าจะถึงจริงๆ ก็โน่นค่ะเที่ยง
(ตามกำหนดการณ์คือ 10.00 น. ค่ะ)
ตกรถค่ะ ตกรถเกือบ 2 ชม. หง่อยกันหมด หาข้าวแถวๆนั้นทานกัน
แต่แล้วสวรรค์ก็เข้าข้าง มี MC donald อยู่ใกล้ๆพอดี เราก็เลยจำเป็นต้องหอบร่างและสัมภาระ
ไปปักหลักใน Mc ทั้งนอน เข้าห้องน้ำ ชาร์ตแบท เต็มที่ไปเลย
ขอบคุณ MC Donald ที่ไม่เคยทอดทิ้งพวกเราค่ะ 'หนูรักคุณ' อิอิ พนักงานก็น่ารักมากๆค่ะ
ผ่านไปจนบ่ายสาม เราทั้ง 4 ได้ขึ้นรถตู้แล้ว ดีใจน้ำตาไหลพรากกๆๆ
ใช้เวลาไปปายประมาณ 3 ชม. เวียนหัวมากกก แต่คนขับเค้าชำนาญทางแล้วเห็นเพื่อนบอกให้สังเกตุคนขับ เวลาเลี้ยวตามโค้งเค้าจะเอียงตัวไปมาด้วย
ขับมาได้ซักชั่วโมงครึ่งเค้าก็จอดให้พวกเราแวะเข้าห้องน้ำกัน ฮุฮุ
อากาศเริ่มเย็นนิดๆล่ะค่ะ แล้วก็เริ่มเดินทางกันต่อหลังจากพักไป 15 นาทีถ่ายรูปเล่นกันนิดหน่อย
ประมาณเกือบหกโมงเย็น
เราก็มาถึงปายกัน เพราะเรามาถึงกันเย็นรถก็เลยต้องจอดไกลจากจุดจอดมากๆ ปัญหาแรกเริ่มมา ที่พักเราไม่ได้จองไว้ มอไซด์เราก็ไม่มี ฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว ขั้นแรก เราเดินหามอไซด์เช่าก่อนเลย โชคชั้นที่สองมาอีกแล้วค่ะ รถมอไซด์หมด คนจองคิวไว้ยาวมากกกกก
เรากับเพื่อนผู้ชายเดินหากันทั้งตลาดก็ไม่มี
แต่ด้วยปาฏิหารย์หลังจากที่เราอ้อนวอนอยู่นานมากกับร้านเช่ามอไซด์ เค้าก็ถามขึ้นมาว่า มีเกียร์ขับได้ไหม ฮ้าาา ได้ค่ะได้ รีบตอบแบบไม่คิด ส่วนอีกคันนึงพอดีร้านเช่าอีกร้านมีคนมาคืนพอดีเราจึงได้มอไซด์มา 2 คน แบ่งไป 2 คน: 1 คัน
ภาระกิจต่อไปก็คือหาที่พัก เราให้เพื่อนลองโทรเข้าไปที่ villa de pai เค้าบอกให้ walk in เข้าไปได้เลย
ก็เลยลองดู ห่างจากตลาดไม่มาก ราคาก็ไม่แพงด้วย แต่แอบบอกนิดว่าเจ้าของเค้าแปลกๆ 55+ นึกว่าจะไม่มีที่นอนแล้วซะอีก
หลังจากเก็บของกันเสร็จเรียบร้อยเราก็ออกมาหาอะไรกินกัน
และเดินเที่ยวกันที่ถนนคนเดินปาย
อาหารเย็นวันนี้เป็นขนมจีนนั่งยอง อร่อยดีค่ะ ชอบถั่วงอกที่ผอมๆ สูงๆ อร่อยดีSmiley
เดินเล่นซักพัก ก็เริ่มภาระกิจหารถค่ะ เพราะพุ่งนี้เราต้องเดินทางต่อจากปายเพื่อไปสู่จุดมั่งหมายของเราที่แท้จริงคือ
อ.กัลยานิวัฒนานั่นเอง แต่ระหว่างหารถก็เดินเล่นกันไป
อันนี้เรียกอะไรจำไม่ได้แล้วแต่มันจะคล้ายๆ ข้าวเหนียวเอามาย่าง
แล้วโรยด้วยนมข้นกับงาบดค่ะอร่อยดี ซื้อมา สองชิ้น
พี่คนนี้ลงทุนมากยืนนิ่งขยับบ้างเป็นบ้างหน ทำเอาเด็กแถวนั้นตกกะใจ
เดินถามหากันอยู่ซักพัก ถามร้านนั้นร้านนี้ไปจนทั่ว ได้ความมาว่า เคยเห็นว่ามีรถมาเป็นรถสองแถวมาวันละเที่ยว แต่ไม่มีคนเคยขึ้น 555+ พวกเราหยุดถามข้อมูลกับพี่ร้านเสื้อกันอยู่นานมว๊าก แต่ไม่ได้ซื้อเสื้อเค้าซักตัว เอิ๊กๆ พี่ตำรวจก็บอกว่าน่าจะมีอยู่ที่ตลาด ตอนเช้าให้รีบมาดู เราก็เลยตัดสินใจว่าจะตื่นแต่เช้าไปดูรถ และหากมีเวลาเหลือก็จะขี้มอเตอร์ไซด์ไปเที่ยวรอบๆ ปายกัน
คราวนี้ก็วัดดวงกันเลย ตกลงกันว่าพุ่งนี้จะไปรอที่ตลาดกัน
คืนนนั้นพวกเรานั่งเล่นสลาฟกันอีก โดนมีกติกาว่าหากใครเป็นสลาฟต้องโดนทำตามคำสั่งของคิง สรุปว่าเราโดนไป 1 เพื่อนโดนอีก 1 คืนที่นั่งรถไฟเพื่อนเราโดนให้กินน้ำขวดลิตร เล่นเอาแทบพุ่ง
ตาสุดท้ายก็เลยตั้งกติกาว่าหากใครเป็นสลาฟให้ออกไป 7/11 ไปซื้อมาม่าและเสบียงมาให้ทุกคนเพราะอากาศหนาวมากกกกกก ณ ตอนนี้ ที่ปายคือยิ่งดึกยิ่งหนาว แต่สรุปแล้วเรากับเพื่อนอีกคนก็ต้องออกไปซื้อ เวลาขับมอไซด์ปะทะลมนี่มันช่าง..ฟินน
เราหนาวจนปากสั่น (เราขับนะ เพื่อนผู้ชายซ้อน55+)
ขอเม้าท์นิดนึง คือที่ปายจะมีนักท่องเที่ยวต่างชาติเยอะมาก และก็มีร้านเหล้าด้วย เราเดินไปใกล้ชาวต่างชาติผู้ชายเม่งตัวโคตรเหม็น เหม็นจนต้องเดินหนี อีกครั้งที่เราได้กลิ่นแบบใกล้ชิดคือตอนที่ไป7/11
คราวนี้เราเข้าไปใกล้ๆ อ้วกจะแตกค่ะ แหวะ (ทำไมไม่อาบน้ำกันบ้างสงสารศรีเถอะ)
Day II
หลังจากที่เราตัดสินใจว่าตอนเช้าเราจะลองไปดูที่ตลาดสดปายว่ามีรถไปกัลยานิวัฒนาไม๊
เช้านี้เราก็ต้องตื่นกันแต่เช้าม๊ากกก เพื่อรีบไปตลาด
บ้านพักที่เรานอนกันเมื่อคืน มะคืนเราไม่ถึงดึกก็เลยไม่ได้ถ่ายไว้
เช้านี้น้ำเย็นมากก น้ำอุ่นไม่ช่วยเลยจริงๆ
ขับมอไซด์ออกมาเย็นมาก หนาวสั่นพั่บๆ (ไปช่วงต้นเดือนกุมภา)
แวะกินข้าวกันก่อนผจญภัย ฝากท้องเช้านี้ที่ร้านโจ๊กของคุณลุงคนนี้ซะเลย
อร่อยดีค่ะ ซดชาจีนอุ่นเข้าไป โอ้ยยยยฟินนนน
หลังจากนั้นก็เลยขับมอไซด์ไปตลาดสดปายสอบถามแม่ค้าก็ได้ความว่า รถจะเข้ามาตอน 10.00
และจะกลับไปที่ปายประมาณ 12.00 น. มีวันละรอบ ยืนอยู่ปรึกษากันอยู่ซักพักก็พบกับเจ้ารถที่จะพาพวกเราไปกัลยานิวัฒนาแล้ว เย่ๆ ดีใจดีดดิ้นกันทั้งสี่คน (ไม่ตกรถละเว้ย)
ครั้งแรกที่เห็นรถ ตกใจมากSmiley
รถแบบอายุน่าจะเกิน 15 ปีได้เป็นรถสองแถวสีเหลืองหลังคาเตี้ยๆ สอบถามจากพี่คนขับทราบว่า
เป็นรถประจำหมู่บ้านเอาไว้มาซื้อของที่ตลาดสดปายวันละรอบเท่านั้น
เราก็เลยบอกพี่เค้าว่าเดี๋ยวเที่ยวจะมาขึ้นรถไปด้วยนะค่ะ พี่เค้าก็ตกลง แลกเบอร์กันเสร็จสรรพ
พวกเราก็ออกเดินทางไปเที่ยว coffee in love และหมู่บ้านจีนยูนนานทันที
เริ่มที่แรกด้วย coffee in love
ที่นี่เราถ่ายรูปเล่นกันอยู่ประมาณ 20 นาที ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป
เพราะเราเป็นประเภทชอบถ่ายวิว ไม่ค่อยชอบถ่ายคนเท่าไหร่
เลือกมุมที่ชอบที่ใช่ ตักตวงความสุขไป พอเริ่มสายๆอากาศก็เริ่มไม่เย็นมากแล้ว
หลังจากถ่ายรูปกันเสร็จแล้วเราก็ต้องรีบไปหมู่บ้านยูนนาน
(รักษาเวลาเพื่อไปขึ้นรถ เช็คเอ้าท์ และคืนมอไซด์ให้ทัน เดี๋ยวไม่งั้นตกรถแผนเราพังหมด)
ตอนที่ออกมาเพื่อนเราชื่อนนท์ขับรถไม่ค่อยแข็งเท่าไหร่
ขับออกมาจากถนนและรถล้มหน้า coffee in love
แต่โชคดีที่รถไม่ได้วิ่งมาและเพื่อนไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร
แต่เพื่อนที่ล้มไปด้วยนี่สิ งอล
มาถึงหมู่บ้านจีนยูนนานหรือสันติชลเว้ววว
ที่นี่ของอร่อยคือชาและขาหมูหมั่นโถว ตอนแรกว่าจะกินแต่กลัวไม่ทันก็เลยอดไปตามระเบียบ