ทราบข่าวจากมู้นึง red tour concert ยกเลิก
เสียใจจุงเบย

วันนี้ไปบ้านเพื่อนมา เพื่อนคนที่ซื้อบ้านมือสองหลังใหญ่ขายถูกนั่นละ
แต่เพื่อนคนอื่นก็อยู่ด้วย
คุยกันสักพัก เราขอตัวกลับ เพื่อนเจ้าของบ้านคนนั้นทำท่าอึกอัก บอกเราว่า
"ส้ม คืนนี้ฉันไปนอนบ้านแกได้มั้ย"
ได้สิปุ๊ก มีไรป่าว
เอ่อ คือ ไว้ถึงบ้านแกแล้วฉันค่อยเล่าได้มั้ย

พอถึงบ้านเรา เขาก็เล่าว่า

นอนไม่หลับมาหลายคืน ไม่มีแรงทำงาน สอนเด็ก
เพราะเกือบทุกคืน จะมีเสียงแปลกๆ ดังจากประตูห้องนอน เหมือนมีคนเคาะ เปิดไปไม่เจอใคร

ทนมานาน แต่สติแตกก็ตอนกลับบ้านดึก เพราะมีงานเลี้ยง
น้องหมาเพื่อนหอนระงม แถมประตูบ้านเปิดไว้ทั้งที่ใส่กุญแจ
ไม่มีรอยงัดอย่างเห็นชัด ไม่มีของหาย

แต่เพื่อนกลัวมาก เพราะซอยนั้น ตอนหลัง 2ทุ่ม จะมืดและเปลี่ยวเอาการ
แม้มันจะใกล้วัชรพลก็เหอะ

แต่จะว่าไปแล้ว สมัยเด็ก ตอนปี 95-96 มาเที่ยวบ้านเพื่อนคุณแม่
เขาซื้อบ้านที่วัชรพลทิ้งไว้ หลังใหญ่มาก ตามประสาคนรวย

ก็นั่งทานอะไร เล่นกับพี่สาว ลูกสาวเขาจน 6 โมงเย็น
คุณพ่อมารับกลับบ้าน
ยุคนั้น ได้ใจมาก ขนาดซอยใหญ่แต่ค่อนข้างมืด

บ้านหลายหลังในซอย เหมือนไม่มีคนอยู่
แต่มีหลังนึง ใหญ่พอๆ กับบ้านเพื่อนคุณแม่
เปิดไฟไว้ ตอนนั้นอยากเผือกเลยมองไปในบ้าน
อึ้งเบย ดูเก่า สกปรก ไม่มีเฟอร์อะไร เท่าที่มอง
เลยให้คุณพ่อเปิดเพลงฟังแก้กลัว

แต่มันก็เป็นเพลง ผมมาตามหาผู้หญิงคนนึง ซึ่งที่จริง
นี้เราพบกัน ไม่นาน เกือบสัปดาห์

พอฟังจบ คุณพ่อบ่นว่า เพลงสมัยนี้นี่มันอะไรกัน เนื้อน่ากลัว
คนฟังขับรถกลางคืนก็ตกใจแย่

นึกในใจ คนไม่ได้ขับก็กลัวค่ะ

สรุปคืนนี้ เพื่อนก็มาค้างด้วย

เป็นกลุ่มสนิทกันเลยโอเค ทำตัวตามสบายได้

ปล. ว่าจะถามนานแล้ว สงสัย ใครทราบบ้างมั้ยคะ
ว่าตกลงเพลง ห้องสุดท้าย เนี่ย ประสบการณ์จริงหรือมโน