แม่ชอบพูดดูถูก ชอบเปรียบเทียบ ลูกคนอื่นเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ดีแบบนั้นแบบนี้ สุดท้ายก็ลงมาที่เราอยู่ตลอด สู้คนอื่นเขาไม่ได้ อย่างนั้นอย่างนี้
เราไม่รู้จะแก้ไขนิสัยของแม่ยังไง ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยและท้อแท้ถ้าแม่เรารู้จักพอใจในตัวเราเอง เราคงมีความสุขมากกว่านี้
เรา อยากออกไปจากบ้าน เราควรจะเกลียดแม่ตัวเองไหม  เราจะทำยังไงดี ทุกครั้งที่เจอกับแม่เรารู้สึก เบื่อตลอดๆๆๆๆๆ อยากออกไปให้พ้น
แม่เวลา ไม่พอใจก็ด่าเรา เราเคยคิดว่าแม่รักเราบ้างไหม  ตอนนี้ก็แต่งงานมีครอบครัวใหม่ ชอบพูด มีปัญญาซื้อไหม ของแบบน่ี้
ไม่มีเค้าก็ไม่มีหรอก
เรา ควรจะอยู่ ยังไงดีภายในบ้านของแม่
  

เราก็พยามยามทำทุกอย่างแล้วแต่ว่ามันได้แค่นี้ แม่เคยบอกว่า ไม่น่ามีลูกอย่าง น่าจะทำแท้งไปตั้งนาน
ตั้งแต่เล็กแม่ไม่สนใจเราเลยคะ แม้แต่ เรื่อง เล็กน้อยๆ เหมือนแกไม่ค่อยจะรักเราเลย ชอบเปรียบเทียบอีก
บอกว่า ถ้าไม่มีเขาใครจะเลี้ยง พ่อเคยให้อะไรไหม  
เรา ไม่เคยทำความเดือนร้อนอะไรเลย แม่ยังเป็นขนาดนี้ เราออกจะดีกว่า ลูกบ้างคนด้วยที่วันๆๆเที่ยวอย่างเดียวเรียนหนังสือก็ไม่จบ
สร้างแต่เรื่องเดือนร้อน ยังดีกว่า แม่เราอีก ความรู้สึกมันบอกแม่คงจะต้องเจอ ลูกแบบนั้นบ้าง