ทำไมยิ่งโตขึ้น รู้สึกว่าโลกนี้มันไม่น่าอยู่จัง

ไม่รู้ว่าตัวเองจะเกิดมาทำไม เกิดมาเพื่ออะไร ใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่มีจุดหมาย เหมือนอยู่คนเดียวในโลกนี้

มีแฟน แฟนก้ทิ้ง มีเพื่อน เพื่อนก้ไม่สนใจ เฮ้ออออ ร้องไห้

ปล.ไม่ได้คิดฆ่าตัวตายนะครับ แค่รู้สึกโดดเดี่ยวเฉยๆ
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 9
ที่เป็นแบบนี้เพราะอาจยังมองไม่เห็นเป้าหมายในชีวิต

ผมก็เคยเป็นแบบนี้เหมือนกัน
ชีวิตมันน่าเบื่อ เรียนไปทำไหม ทำงานไปทำไม
แสวงหาอะไรต่อมิอะไรไปเพื่ออะไร
ในเมื่อทันทีที่เราหยุดหายใจ ก็ไม่มีแล้วสิ่งที่เราทำมา
สิ่งที่เราเคยเป็น ทุกอย่างที่เราแสวงหามันก็ไม่มีค่าอะไร

แต่พอเรา ถอยหลังออกมา ได้มองอะไรหลายๆอย่าง
ได้มองดูชีวิตของคนอื่น ได้มองดูคนเป็นพ่อ
ทำไมกันทุกครั้งที่เขาเห็นหน้าลูกชาย ทำไมเค้าถึงยิ้ม ราวกับโลกนี้มีแต่ความสุข
ทำไมลุงคนที่ถางหญ้าอยู่หน้าโรงเรียนทุกวัน เป็นงานที่แสนเหนื่อย
แต่เค้ากลับมีความสุขเมื่อมีเด็กนักเรียนสวัสดีเขา ถามว่าเขาเหนื่อยไหม
แล้วเด็กนักเรียนก็ดูมีความสุขเช่นกัน

ผมก็คิดขึ้นได้ คำถามที่เราถามกับตัวเราเองเมื่อก่อนนี้ ว่าเราจะทำมันไปเพื่ออะไร
ทุกสิ่งที่เราทำไปดูจะไม่มีความหมาย เพราะว่าเราคิดถึงเพียงตัวเราแค่คนเดียว
ทุกสิ่งที่ผ่านมาเราทำเพราะผลประโยชน์แค่คนเดียว ทำเพื่อให้เรามีความสุขแค่คนเดียว
จึงไม่แปลกที่ชีวิตเราไม่มีคุณค่า

ตั้งแต่นั้นผมจึงมองอะไรต่างจากเดิม
ผมมีแรงที่จะลุกขึ้นไปเรียน ตั้งใจอ่านหนังสือทั้งวันทั้งคืน โดยไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย
เพื่อที่ผมจะนำความรู้หรืออะไรก็ตามที่เป็นของผม นำไปสร้างความสุขให้กับคนอื่น
สร้างความสุขให้กับคุณลุงกับงานที่แสนเหนื่อย สร้างความสุขให้กับผู้เป็นพ่อ หรือใครก็ตามที่ต้องการมัน
โลกความดูสดใสและน่าอยู่ขึ้นทันที เมื่อเรามีชีวิตอยู่เพื่อคนอื่น
เพื่อโลกในวันพรุ่งนี้ที่น่าอยู่ยิ่งกว่าเดิม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่