คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 115
แม่ทั้งรัก และเลี้ยงมาทั้งชีวิต แต่แฟนเลิกกัน ก็คือคนอื่น มันต่างกันราวกับฟ้ากับเหว เหมือนคุณกำลังถามว่า ระหว่างทอง กับ กรวด จะเลือกอะไรดี แค่นี้คิดไม่ได้ ก็ไป... ซะ คำถามที่โง่ที่สุดที่เคยเจอมา อย่าเอาความหลง มาปิดกั้น ความรักบริสุทธิ์ของผู้เป็นแม่.....
สมาชิกหมายเลข 893749 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2117530 สยอง, สมาชิกหมายเลข 1552275 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1466674 ถูกใจ, คนมีความฝัน ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1171202 ถูกใจ, BARBIEwalker สยอง, สมาชิกหมายเลข 1207937 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 866819 สยอง, สมาชิกหมายเลข 783946 ถูกใจรวมถึงอีก 5 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 23
ผมจะเห็นต่างกับหลายความเห็นโดยสิ้นเชิงครับ เลือกตัวเองครับ
ถ้าคุณมั่นใจแล้วว่าแฟนคุณคนนี้ใช่จริงๆ และคุณพร้อมที่จะอยู่ด้วยกันได้โดยไม่ต้องเป็นภาระของพ่อแม่ ก็อย่าได้ทำตามคำสั่งของแม่คุณครับ
ไม่ได้บอกให้คุณอกตัญญู แต่นี่เป็นชีวิตของคุณครับ ลองคิดเล่นๆนะครับถ้าคุณเลิกกับแฟนคุณ แม่คุณแฮปปี้ แต่ใจจริงคุณยังคอยคิดถึงแฟนคุณจนไม่มีความสุข สุดท้ายร่างกายจิตใจคุณจะแสดงออกเป็นอาการที่ไม่มีความสุขเอง ถึงตอนนั้นใครๆเห็นก็รู้ว่าคุณไม่มีความสุขแม้แต่แม่ของคุณ ท่านก็จะไม่มีความสุขอีกอยู่ดีครับในที่สุด คุณต้องเลือกเดินในทางที่ 'ชีวิตคุณ' มีความสุข ไม่ใช่ 'ชีวิตแม่คุณ' มีความสุขครับ เพียงแต่เมื่อคุณเลือกแล้ว คุณก็ยังคอยดูแลเอาใจใส่ท่านไม่ทิ้งจากไปไหน อันนี้ก็ถือเป็นความกตัญญูได้แล้วครับ
คนส่วนใหญ่จะบอกว่าแม่รักลูก เพราะแต่ละคนไม่เคยเจอเคสแบบนี้ ผมเข้าใจดีครับ ผมก็โดน แม่คุณรักคุณนะครับ แต่คิดดีๆนะครับ 'แม่คุณแค่อยากมีลูกอุ้มหลาน แม่คุณแค่อยากมีลูกเขยเป็นผู้ชายเพื่อตัวเองจะได้มีความสุข' สองประโยคนี้ เค้าไม่ได้สั่งห้ามคุณเพราะเค้ารักคุณแล้วนะครับ เค้าสั่งเพราะเค้าแค่ 'รักตัวเค้าเอง' โดยการบังคับชีวิตลูก
ผมแนะนำ คุณคบต่อไปจนกว่าจะแน่ใจว่าแฟนคุณใช้จริงๆ เมื่อคุณสามารถตั้งหลักดูแลตนเองได้แล้ว จึงค่อยคบต่อเลยแบบไม่ต้องปิดบังครับ ถึงตอนนั้นพิสูจน์ตนเองทั้งคู่ ดูแลคุณแม่ดีๆแต่ไม่ต้องใส่ใจอาการกิริยาไม่ชอบไม่พอใจที่คุณแม่คุณแสดงออกมา หากคุณแน่วแน่มั่นคงไม่เปลี่ยนใจ สักวันคุณแม่ของคุณก็จะยอมรับในสิ่งที่คุณเป็นเอง เพราะสุดท้ายจริงๆคุณแม่คุณไม่สามารถทนทุกข์ที่เกิดจากตัวเองได้ตลอดชีวิตครับ
สู้ๆครับ ผมเข้าใจว่ามันยาก ตัวผมเองก็เคยโดนกีดกันแบบนี้ ผมเข้าใจ
ถ้าคุณมั่นใจแล้วว่าแฟนคุณคนนี้ใช่จริงๆ และคุณพร้อมที่จะอยู่ด้วยกันได้โดยไม่ต้องเป็นภาระของพ่อแม่ ก็อย่าได้ทำตามคำสั่งของแม่คุณครับ
ไม่ได้บอกให้คุณอกตัญญู แต่นี่เป็นชีวิตของคุณครับ ลองคิดเล่นๆนะครับถ้าคุณเลิกกับแฟนคุณ แม่คุณแฮปปี้ แต่ใจจริงคุณยังคอยคิดถึงแฟนคุณจนไม่มีความสุข สุดท้ายร่างกายจิตใจคุณจะแสดงออกเป็นอาการที่ไม่มีความสุขเอง ถึงตอนนั้นใครๆเห็นก็รู้ว่าคุณไม่มีความสุขแม้แต่แม่ของคุณ ท่านก็จะไม่มีความสุขอีกอยู่ดีครับในที่สุด คุณต้องเลือกเดินในทางที่ 'ชีวิตคุณ' มีความสุข ไม่ใช่ 'ชีวิตแม่คุณ' มีความสุขครับ เพียงแต่เมื่อคุณเลือกแล้ว คุณก็ยังคอยดูแลเอาใจใส่ท่านไม่ทิ้งจากไปไหน อันนี้ก็ถือเป็นความกตัญญูได้แล้วครับ
คนส่วนใหญ่จะบอกว่าแม่รักลูก เพราะแต่ละคนไม่เคยเจอเคสแบบนี้ ผมเข้าใจดีครับ ผมก็โดน แม่คุณรักคุณนะครับ แต่คิดดีๆนะครับ 'แม่คุณแค่อยากมีลูกอุ้มหลาน แม่คุณแค่อยากมีลูกเขยเป็นผู้ชายเพื่อตัวเองจะได้มีความสุข' สองประโยคนี้ เค้าไม่ได้สั่งห้ามคุณเพราะเค้ารักคุณแล้วนะครับ เค้าสั่งเพราะเค้าแค่ 'รักตัวเค้าเอง' โดยการบังคับชีวิตลูก
ผมแนะนำ คุณคบต่อไปจนกว่าจะแน่ใจว่าแฟนคุณใช้จริงๆ เมื่อคุณสามารถตั้งหลักดูแลตนเองได้แล้ว จึงค่อยคบต่อเลยแบบไม่ต้องปิดบังครับ ถึงตอนนั้นพิสูจน์ตนเองทั้งคู่ ดูแลคุณแม่ดีๆแต่ไม่ต้องใส่ใจอาการกิริยาไม่ชอบไม่พอใจที่คุณแม่คุณแสดงออกมา หากคุณแน่วแน่มั่นคงไม่เปลี่ยนใจ สักวันคุณแม่ของคุณก็จะยอมรับในสิ่งที่คุณเป็นเอง เพราะสุดท้ายจริงๆคุณแม่คุณไม่สามารถทนทุกข์ที่เกิดจากตัวเองได้ตลอดชีวิตครับ
สู้ๆครับ ผมเข้าใจว่ามันยาก ตัวผมเองก็เคยโดนกีดกันแบบนี้ ผมเข้าใจ
สมาชิกหมายเลข 1552275 ถูกใจ, BARBIEwalker ถูกใจ, bodyslamdunk ถูกใจ, Blackforest26 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 866819 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 866040 ถูกใจ, it doesn't mean i don't miss u ถูกใจ, อวบอั๋นขั้นสุดท้าย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 783946 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1090914 ถูกใจรวมถึงอีก 113 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 21
ทำไมผมเห็นต่างนะ
ผมมองว่าการกตัญญูรู้คุณบิดา มารดา ไม่จำเป็นต้องตอบแทนด้วยวิธีการสละความรักของตัวเอง
คุณสามารถทำให้พ่อแม่รู้สึกดีได้ตั้งหลายวิธี
แต่เรื่องความรัก มันเป็นเรื่องส่วนบุคคล พ่อแม่ก็ไม่มีสิทธิตัดสินใจว่า เราจะคบหรือไม่คบใคร
ถ้าสุดท้าย คุณยืนหยัดมั่นคงในความรัก ทำให้เขาเห็น เขาก็ไม่มีสิทธิว่าอะไรหรอกครับ
ถ้าเป็นผม ผมจะคบต่อ เรียนจบ ผมจะออกไปทำงาน
ทำให้เขาเห็นว่าเรายืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้ โดยไม่ต้องพึ่งเขาแล้ว
จากนั้นเรื่องความรัก มันคือจิตใจของเรา คือตัวของเรา ไม่เกี่ยวกับคนอื่นเลย
ผมมองว่าการกตัญญูรู้คุณบิดา มารดา ไม่จำเป็นต้องตอบแทนด้วยวิธีการสละความรักของตัวเอง
คุณสามารถทำให้พ่อแม่รู้สึกดีได้ตั้งหลายวิธี
แต่เรื่องความรัก มันเป็นเรื่องส่วนบุคคล พ่อแม่ก็ไม่มีสิทธิตัดสินใจว่า เราจะคบหรือไม่คบใคร
ถ้าสุดท้าย คุณยืนหยัดมั่นคงในความรัก ทำให้เขาเห็น เขาก็ไม่มีสิทธิว่าอะไรหรอกครับ
ถ้าเป็นผม ผมจะคบต่อ เรียนจบ ผมจะออกไปทำงาน
ทำให้เขาเห็นว่าเรายืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้ โดยไม่ต้องพึ่งเขาแล้ว
จากนั้นเรื่องความรัก มันคือจิตใจของเรา คือตัวของเรา ไม่เกี่ยวกับคนอื่นเลย
สมาชิกหมายเลข 724178 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1171202 ถูกใจ, Blackforest26 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 866819 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 866040 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1090914 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1340260 ถูกใจ, XziBitch ถูกใจ, Otoro Inception ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 854650 ถูกใจรวมถึงอีก 50 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 2
ถ้ารักกันจิงก้อคบกันไปครับ อดทนและพิสูจน์ให้แม่เห็น สักวันเค้าต้องยอมรับ แต่หากวันใดวันหนึ่งต้องเลือกผมเลือกคนที่คลอดและเลี้ยงดูผมมาคับ
สมาชิกหมายเลข 6199112 ถูกใจ, Blackforest26 ถูกใจ, This is nok ถูกใจ, Crazy Saturday ถูกใจ, Maybie Sweet Sweet ถูกใจ, Honeydukezity ถูกใจ, ยีราฟสีฟ้า ถูกใจ, ปลาทองคับป๋ม ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 848638 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1234300 ถูกใจรวมถึงอีก 22 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 22
เราเป็นแฟน จขกท เองน่ะ!
ไม่ต้องเลือกหรอก...
ระหว่างคนที่รู้จักกันไม่นาน กับคนที่เลี้ยงดู อุ้มชู ดูแลมา
มันก็มีคำตอบในตัวของมันอยู่แล้ว
...แต่จะดูแลคนๆ นี้ ให้ดีที่สุดเท่าที่คนๆ นี้ จะทำได้!
จะพิสูจน์ให้เห็น ไม่รู้จะนานเท่าไหร่ หรือจะมีโอกาสนั้นไหม?
ไม่ได้ขอให้เลือกเราหรอก แต่ขอให้ จขกท ทำในสิ่งที่มีความสุขก็พอแล้ว^^
ไม่ต้องกลัวสิ่งที่มันจะเกิดขึ้น ถึงวันหนึ่งเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน
...แต่อย่างน้อยยังมีแม่ที่ยังอยู่เคียงข้าง จขกท อยู่นะ
ไม่ต้องกลัวว่าเราจะเสียใจ อย่างน้อยเราก็ได้เกิดมาพบกัน รักกัน ได้ดูแลกัน
แค่นี้ก็คุ้มค่าสำหรับคนๆ นี้แล้ว!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ไม่ต้องเลือกหรอก...
ระหว่างคนที่รู้จักกันไม่นาน กับคนที่เลี้ยงดู อุ้มชู ดูแลมา
มันก็มีคำตอบในตัวของมันอยู่แล้ว
...แต่จะดูแลคนๆ นี้ ให้ดีที่สุดเท่าที่คนๆ นี้ จะทำได้!
จะพิสูจน์ให้เห็น ไม่รู้จะนานเท่าไหร่ หรือจะมีโอกาสนั้นไหม?
ไม่ได้ขอให้เลือกเราหรอก แต่ขอให้ จขกท ทำในสิ่งที่มีความสุขก็พอแล้ว^^
ไม่ต้องกลัวสิ่งที่มันจะเกิดขึ้น ถึงวันหนึ่งเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน
...แต่อย่างน้อยยังมีแม่ที่ยังอยู่เคียงข้าง จขกท อยู่นะ
ไม่ต้องกลัวว่าเราจะเสียใจ อย่างน้อยเราก็ได้เกิดมาพบกัน รักกัน ได้ดูแลกัน
แค่นี้ก็คุ้มค่าสำหรับคนๆ นี้แล้ว!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สมาชิกหมายเลข 1469634 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 724178 ซึ้ง, TheBoySay ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 783946 ทึ่ง, บ้านใน ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1031046 ซึ้ง, Mucki_girl ถูกใจ, x-file Happy Makers ซึ้ง, This is nok ถูกใจ, สามบาท ซึ้งรวมถึงอีก 20 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 6
เรื่องแค่นี้ไม่ต้องถามคนอื่นเลยครับ
ผมทะเลาะกับภรรยา รักมากเช่นกัน คงมากกว่าคุณอีกเพราะอยู่กันมา 10 กว่าปีแล้ว ทะเลาะกันมาถามผมว่าระหว่างแม่กับเมียจะเลือกใคร ผมตอบโดยไม่ต้องคิดเลยครับว่าแม่ ไม่ว่าคุณจะดีแค่ไหนก็เทียบแม่ผมไม่ได้หรอก รักนะใช่แต่ถ้าต้องเลือกผมก็เลือกแม่ผมครับ
สำหรับคุณ อนาคตยังอีกยาว ถ้าต้องเลือกก็เลือกผมว่าคุณก็รู้ว่าคุณต้องเลือกใครนะครับ
ผมทะเลาะกับภรรยา รักมากเช่นกัน คงมากกว่าคุณอีกเพราะอยู่กันมา 10 กว่าปีแล้ว ทะเลาะกันมาถามผมว่าระหว่างแม่กับเมียจะเลือกใคร ผมตอบโดยไม่ต้องคิดเลยครับว่าแม่ ไม่ว่าคุณจะดีแค่ไหนก็เทียบแม่ผมไม่ได้หรอก รักนะใช่แต่ถ้าต้องเลือกผมก็เลือกแม่ผมครับ
สำหรับคุณ อนาคตยังอีกยาว ถ้าต้องเลือกก็เลือกผมว่าคุณก็รู้ว่าคุณต้องเลือกใครนะครับ
AimziiTw ถูกใจ, This is nok ถูกใจ, >>>Lady Engineer #45 KKU<<< ถูกใจ, Crazy Saturday ถูกใจ, alone shark ถูกใจ, ชีวิตไม่แน่นอน ถูกใจ, puylogin ถูกใจ, มังกรน้อยในสายฝน ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1105400 ถูกใจ, Oyster tragedy สยองรวมถึงอีก 9 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
จะทำยังไงดี เมื่อต้องเลือกระหว่างแฟนสุดที่รัก กับคุณแม่ที่รักที่สุด เพราะทั้ง 2 คน อยู่ร่วมกันไม่ได้
ตอนนี้เรียนปี 4 ละ ปีสุดท้าย อีกไม่กี่เดือนก็ต้องทำงาน
เรามีแฟนที่แสนดีเอามากๆเลย น่ารัก ดูแลเอาใจใส่ ถึงเราจะเหวี่ยงแค่ไหนเค้าคนนั้นก็ยัง
ยื่นอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน และพร้อมจะให้ได้ทุกอย่าง เท่าที่คนๆหนึ่งจะสามารถทำได้
คบกันมาจะ 2 ปีละ แต่อยู่ด้วยกันตลอด แบบว่าตัวติดกัน อาจเพราะเรียนด้วยกัน ห้องเดียวกัน ห้องนอนเดียวกัน^^
เค้าไม่มีอะไรที่ไม่ดีเลย แต่ เค้าเป็นทอม แค่นั้นเอง!!!
วันหนึ่งแม่รู้ ว่าเราคุยกับทอม ก็สั่งห้ามเด็ดขาด ย้ำ เด็ดขาด
แม่บอกถ้าบอกไม่ฟัง ถ้าเตื่อนไม่ฟัง ก็ไปไหนก็ไป ที่แม่ห้ามเพราะรัก ที่แม่สอนเพราะแม่เห็นมาเยอะ ผู้หญิงกับผู้หญิง จะอยู่ด้วยกันได้ไง
จะมีลูกมีหลานได้ไง แม่บอกทิ้งท้ายว่า ยังอยากอุ้มหลานนะ
เราเป็นคนรักแม่มากๆ จึงบอกแม่ไปว่าไม่คุยแล้ว ตอนนี้แค่เพื่อนกัน
จริงๆแล้วเราแอบคบกัน มันเป็นอะไรที่ ทรมาณมากๆ ร้องไห้ บ่อยมาก นอนกอดกันร้องไห้ (เหมือนเด็กน้อยเลยเนาะ ><)
ยิ่งใกล้เรียนจบ ยิ่งคิดหนัก ว่าจะทำยังไงต่อไป เราควรปล่อยให้เค้าไปเจอคนดีๆ ที่ครอบครัวยอมรับได้ รึ ยื้อไว้แบบนี้