๏ ชื่นเกสรสร้อย              เรียงร้อยศาสตร์ศิลป์
หอมหวนอวลกลิ่น           ดวงดอกอักษร
เบ่งบานสานสุข              ปลอบปลุกกานท์กลอน
เฉกเช่นพรหมพร            ดับร้อนชาวชน

๏ ฟ้า ฤ สวรรค์                 สรรค์ดรุนี้
หรือเพราะกวี                ร้อยรติผล
มาลย์ผลิเรือง                เฟื่องปิติดล
หวังนรยล                     ยิ่งสุขศานต์ ๚ะ๛


        


บทแรกแต่งด้วยวิชชุมมาลาฉันท์
และบทที่สองแต่งด้วยมาณวกฉันท์ครับ

รูปดอกไม้ที่นำมาประกอบคือดอกแก้วนะครับ
เพราะเป็นดอกไม้สีขาวที่มีกลิ่นหอม
น่าจะสื่อถึงความงามอันบริสุทธิ์ของบทกวีได้เป็นอย่างดีครับ

อดีตนักศึกษาคณะอักษรศาสตร์...นักแต่งมือใหม่
ขอฝากบทกลอนหวานๆ ไว้ในหัวใจของทุกท่านด้วยนะครับ