สวัสดีค่ะ เป็นสมาชิกใหม่ เพิ่งตั้งกระทู้เป็นครั้งแรกค่ะ ^^
จะขอเล่าคร่าวๆนะคะ หากทำให้งง ขออภัยด้วยค่ะ
คือเรากับเค้าเนี่ย เริ่มจากความเป็นเพื่อนก่อน คือรู้จักกันตั้งแต่สมัยมอปลาย แต่คนละรร.นะคะ
ก็แบบเวลามีอะไรก็จะคอยปรึกษากัน แค่นั้น ไม่เคยจีบ ไม่เคยคิดจะคบกันเลยค่ะ
แต่พอเวลาเค้ามีแฟน ก็จะหายไปเป็นพักๆ เวลาอกหักหรือทะเลาะกับแฟนก็จะมาปรึกษาเรา
ซึ่งเราก็ให้คำปรึกษาตามประสาเพื่อนค่ะ เขามีแฟนมาแล้วประมาณ 3-4คนค่ะ
จนมาถึงคนล่าสุด ครั้งนี้ผญ เป็นฝ่ายทิ้งเค้าค่ะ เค้าก็เริ่มมาปรึกษาเรา เรื่องผญ เริ่มตีตัวออกห่าง
ไม่สนใจเหมือนก่อน เราก็ให้คำปรึกษาเค้าอีกเช่นเดิม. จนอยู่มาวันนึงเค้ามาบอกว่าโดนบอกเลิก เราก็แบบไม่รู้จะช่วยยังไง
ก็บอกให้เค้าลองง้อ ลองตื๊อดู เดี๋ยวแฟนเขาก็กลับมา เขาก็พยามง้อประมาณ1อาทิต ผญก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาค่ะ
ทีนี้เค้าก็เลยเริ่มมาคุยกับเราบ่อยขึ้นค่ะ ส่วนเราก็คุยตามประสาเพื่อน แบบไม่คิดอะไร เพราะเข้าใจคนอกหักก็คงอยากจะมีเพื่อนคุยไม่ให้ฟุ้งซ่าน
แต่เรากับเค้าส่วนมากจะคุยไลน์กันมากกว่า แล้ววันนึง ผญ แฟนเก่าเค้าก็ยืมโทรศัพท์เค้า แล้วเห็นที่เค้าคุยไลน์กับเรา
ผญ เลยจะกลับมาค่ะ พยามง้อ ขึ้นเตตัสเพ้อถึงเค้า ที่ดูเศร้าๆ เค้าก็มาบอกเราค่ะ
เราก็บอกว่า เออดีแล้ว ก็กลับไปคบสิ เขาอุตส่ากลับมานะ ซึ่งตอนนั้น เรายังไม่ได้คิดอะไรกับเค้าเลยค่ะ
แต่ทีนี้เค้าบอกว่าไม่กลับไปแล้ว ใจเค้าไม่เหมือนเดิมแล้ว
เราก็บอกให้เค้าคิดดีๆ เพราะผญเขาอุตส่ากลับมาแล้ว แต่เค้าก็ยังยืนยันว่าจะไม่กลับไปค่ะ
หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ บางทีก็นัดเจอกัน ไปดูหนังด้วยกัน เรากับเค้าเรียนกันคนละที่ค่ะ ส่วนเค้ากับแฟนเก่าเรียนทีเดียวกัน เซคเดียวกัน แต่คนละปีค่ะ
คุยกันได้ประมาณ1เดือนเขาก็ขอคบกับเราค่ะ ซึ่งตอนนั้นเราก็ลังเลอยู่นาน เพราะเราเคยเจ็บมา เราเลยกลัวค่ะ เพราะคนที่เราเพิ่งคุยล่าสุด อยู่ดีๆเขาก็กลับไปคุยกับแฟนเก่า เราเลยกลัวเรื่องแบบนี้มากค่ะ
แต่สุดท้ายก็ตอบตกลงไปค่ะ เพราะอยากลองเสี่ยงอีกสักครั้ง แต่ตลอดเวลาที่เราเจอกัน จะแอบเห็นว่าเค้าคุยไลน์กับแฟนเก่าค่ะ เวลาอยู่กับเรา แฟนเก่าเขาก็ยังโทรมาหาค่ะ
ส่วนเนื้อหาที่คุยกัน ก็ประมาณว่าเป็นห่วงเป็นใยกัน ยังคอยช่วยเหลือกันทุกอย่าง เหมือนคนเป็นแฟนกันเลยค่ะ (เราแอบดูโทรศัพท์เค้า ชั่วเนอะ
)
แต่เราก็ทำเป็นเหมือนไม่รู้อะไร เพราะเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบพูดค่ะ เป็นคนขี้หึง ขี้น้อยใจ ชอบคิดมาก แต่เก็บไว้คนเดียวไม่แสดงออกค่ะ
แต่เราก็เคยถามเค้านะ ว่าจะกลับไปคบกับแฟนเก่าไหม กลับไปได้นะ ไม่ต้องมาสงสาร หรือกลัวเราเสียใจ เราทำใจได้ จะเป็นเพื่อนเหมือนเดิมได้
แต่เขาก็ยืนยันว่าไม่กลับไปค่ะ เราพูดแบบนี้อยู่หลายครั้ง จนเค้าบอกว่ท อย่าพูดจรื่องนี้อีกได้ไหม ไม่เชื่อใจกันขนาดนั้นเลยเหรอ? (ปล.เค้าเป็นแฟนคนที่2ในชีวิตเราค่ะ แฟนคนแรกเคยนอกใจเราไปมีคนอื่น เราเลยกลายเป็นคนไม่ค่อยไว้ใครอีกเลยค่ะ เจ็บแล้วจำมาก) แต่ถึงอย่างนั้น ทุกวันนี้เรายังแอบเห็นเค้าคุยกันอยู่เลยค่ะ แต่ผญ เขาก็มีแฟนใหม่ไปแล้วนะคะ
แต่เค้าก็ยังโทรหา คอยโทรตามเวลาอาจารย์เพิ่มคลาส ยังมีกุญแจห้องกันอยู่เลยค่ะ บางทีเราก็รู้สึกว่าเราเป็นตัวแทนของใครรึเปล่า?
ควรตัดใจถอยห่างดีไหมคะ? ไม่อยากรู้สึกดีไปมากกว่านี้ กลัวตัดใจยากค่ะ
แฟนเรายังติดต่อกับแฟนเก่า
จะขอเล่าคร่าวๆนะคะ หากทำให้งง ขออภัยด้วยค่ะ
คือเรากับเค้าเนี่ย เริ่มจากความเป็นเพื่อนก่อน คือรู้จักกันตั้งแต่สมัยมอปลาย แต่คนละรร.นะคะ
ก็แบบเวลามีอะไรก็จะคอยปรึกษากัน แค่นั้น ไม่เคยจีบ ไม่เคยคิดจะคบกันเลยค่ะ
แต่พอเวลาเค้ามีแฟน ก็จะหายไปเป็นพักๆ เวลาอกหักหรือทะเลาะกับแฟนก็จะมาปรึกษาเรา
ซึ่งเราก็ให้คำปรึกษาตามประสาเพื่อนค่ะ เขามีแฟนมาแล้วประมาณ 3-4คนค่ะ
จนมาถึงคนล่าสุด ครั้งนี้ผญ เป็นฝ่ายทิ้งเค้าค่ะ เค้าก็เริ่มมาปรึกษาเรา เรื่องผญ เริ่มตีตัวออกห่าง
ไม่สนใจเหมือนก่อน เราก็ให้คำปรึกษาเค้าอีกเช่นเดิม. จนอยู่มาวันนึงเค้ามาบอกว่าโดนบอกเลิก เราก็แบบไม่รู้จะช่วยยังไง
ก็บอกให้เค้าลองง้อ ลองตื๊อดู เดี๋ยวแฟนเขาก็กลับมา เขาก็พยามง้อประมาณ1อาทิต ผญก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาค่ะ
ทีนี้เค้าก็เลยเริ่มมาคุยกับเราบ่อยขึ้นค่ะ ส่วนเราก็คุยตามประสาเพื่อน แบบไม่คิดอะไร เพราะเข้าใจคนอกหักก็คงอยากจะมีเพื่อนคุยไม่ให้ฟุ้งซ่าน
แต่เรากับเค้าส่วนมากจะคุยไลน์กันมากกว่า แล้ววันนึง ผญ แฟนเก่าเค้าก็ยืมโทรศัพท์เค้า แล้วเห็นที่เค้าคุยไลน์กับเรา
ผญ เลยจะกลับมาค่ะ พยามง้อ ขึ้นเตตัสเพ้อถึงเค้า ที่ดูเศร้าๆ เค้าก็มาบอกเราค่ะ
เราก็บอกว่า เออดีแล้ว ก็กลับไปคบสิ เขาอุตส่ากลับมานะ ซึ่งตอนนั้น เรายังไม่ได้คิดอะไรกับเค้าเลยค่ะ
แต่ทีนี้เค้าบอกว่าไม่กลับไปแล้ว ใจเค้าไม่เหมือนเดิมแล้ว
เราก็บอกให้เค้าคิดดีๆ เพราะผญเขาอุตส่ากลับมาแล้ว แต่เค้าก็ยังยืนยันว่าจะไม่กลับไปค่ะ
หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ บางทีก็นัดเจอกัน ไปดูหนังด้วยกัน เรากับเค้าเรียนกันคนละที่ค่ะ ส่วนเค้ากับแฟนเก่าเรียนทีเดียวกัน เซคเดียวกัน แต่คนละปีค่ะ
คุยกันได้ประมาณ1เดือนเขาก็ขอคบกับเราค่ะ ซึ่งตอนนั้นเราก็ลังเลอยู่นาน เพราะเราเคยเจ็บมา เราเลยกลัวค่ะ เพราะคนที่เราเพิ่งคุยล่าสุด อยู่ดีๆเขาก็กลับไปคุยกับแฟนเก่า เราเลยกลัวเรื่องแบบนี้มากค่ะ
แต่สุดท้ายก็ตอบตกลงไปค่ะ เพราะอยากลองเสี่ยงอีกสักครั้ง แต่ตลอดเวลาที่เราเจอกัน จะแอบเห็นว่าเค้าคุยไลน์กับแฟนเก่าค่ะ เวลาอยู่กับเรา แฟนเก่าเขาก็ยังโทรมาหาค่ะ
ส่วนเนื้อหาที่คุยกัน ก็ประมาณว่าเป็นห่วงเป็นใยกัน ยังคอยช่วยเหลือกันทุกอย่าง เหมือนคนเป็นแฟนกันเลยค่ะ (เราแอบดูโทรศัพท์เค้า ชั่วเนอะ
แต่เราก็ทำเป็นเหมือนไม่รู้อะไร เพราะเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบพูดค่ะ เป็นคนขี้หึง ขี้น้อยใจ ชอบคิดมาก แต่เก็บไว้คนเดียวไม่แสดงออกค่ะ
แต่เราก็เคยถามเค้านะ ว่าจะกลับไปคบกับแฟนเก่าไหม กลับไปได้นะ ไม่ต้องมาสงสาร หรือกลัวเราเสียใจ เราทำใจได้ จะเป็นเพื่อนเหมือนเดิมได้
แต่เขาก็ยืนยันว่าไม่กลับไปค่ะ เราพูดแบบนี้อยู่หลายครั้ง จนเค้าบอกว่ท อย่าพูดจรื่องนี้อีกได้ไหม ไม่เชื่อใจกันขนาดนั้นเลยเหรอ? (ปล.เค้าเป็นแฟนคนที่2ในชีวิตเราค่ะ แฟนคนแรกเคยนอกใจเราไปมีคนอื่น เราเลยกลายเป็นคนไม่ค่อยไว้ใครอีกเลยค่ะ เจ็บแล้วจำมาก) แต่ถึงอย่างนั้น ทุกวันนี้เรายังแอบเห็นเค้าคุยกันอยู่เลยค่ะ แต่ผญ เขาก็มีแฟนใหม่ไปแล้วนะคะ
แต่เค้าก็ยังโทรหา คอยโทรตามเวลาอาจารย์เพิ่มคลาส ยังมีกุญแจห้องกันอยู่เลยค่ะ บางทีเราก็รู้สึกว่าเราเป็นตัวแทนของใครรึเปล่า?
ควรตัดใจถอยห่างดีไหมคะ? ไม่อยากรู้สึกดีไปมากกว่านี้ กลัวตัดใจยากค่ะ