ผมอยู่บ้านตรงข้ามยายคนหนึ่ง ไม่ว่าผมจะทำอะไรเขาก็จะมองผมตลอดเวลา(ไม่ว่าจะทิ้งขยะ เปิดประตูรั้ว หยิบของ รดน้ำต้นไม้ คุยกับใครก็ตาม ถ้าถามว่ารู้ได้อย่างไรว่าเขามอง เพราะเขามองจนผมรู้สึกว่ามีคนมองพอหันไปก็เห็นยายนั่งจ้องผมตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นตัวยายเอง ลูกสาวยาย หรือคนในครอบครัวของเขา) เป็นอย่างนี้มานานมาก ไม่ว่าใครจะมาบ้านผมก็จะถามว่านั่นใครน่ะ ผมเบื่อมาก ไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย จนแทบไม่อยากออกจากบ้าน ผมเริ่มเครียด เวลาผมเปิดประูหน้าบ้านไม่ว่าจะกี่ครั้งเขาก็จะจ้องมองเข้ามา ตอนนี้ผมรู้สึกแย่มาก เดินออกจากบ้านก็จะถามว่าจะไปไหน จะเดินเข้าไปในซอยก็ถามว่าไปทำอะไร และที่เบื่อมากเขาเอารถเขามาจอดหน้าบ้านผม พอผมจะเอารถออกจากบ้านก็ถามว่าจะออกเหรอ เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง พอผมกลับมาก็เอารถจอดหน้าบ้านของผมเองเขาก็พูดเสียงดังว่าคิดแล้วว่าต้องเป็นอย่างนี้แหมเพื่อนบ้านกันนิดหน่อยก็ไม่ได้(ทั้งๆที่เขาเอารถเขามาจอดหน้าบ้านผมเนี่ยนะ) ผมซื้อดอกไม้มาจะปลูกในบ้าน เขาก็บอกว่าปลูกหน้าบ้านซิจะได้นั่งดูใครเขาเอาไปปลูกในบ้านล่ะ (นี่ผมต้องซื้อต้นไม้มาให้คนอื่นดูด้วยเหรอ) มีอีกเยอะครับแต่ผมเล่าไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ผมเครียดมาก เบื่อจนหงุดหงิดไปหมด ใครพอมีวิธีแก้บ้างไหมครับ