เกือบ 1 ปีแล้วที่แม่อยู่บ้านพี่สาว ช่วยพี่สาวเลี้ยงลูก ตอนแรกที่แม่มาช่วยเลี้ยงเห็นว่าพี่สาวไม่มีใครเลี้ยงลูกตอนเวลาพี่ไปทำงาน
ตอนนี้หลานเข้าเตรียมอนุบาลแล้ว ซึ่งความแม่ควรที่กลับบ้านได้แล้ว แม่ไม่อยากกลับบ้านกลัวว่าไม่มีใครไปรับหลานกลับบ้าน

ซึ่งเราเอาเรื่องนี้ไปคุยกับพี่สาวว่าควรมีรถโรงเรียนรับส่งหลาน แม่จะได้กลับบ้าน พอแม่รู้เรื่องนี้ แม่หาว่าเราไม่มีนำ้ใจกับพี่
แต่เราคิดในใจคนไม่มีน้ำใจกับพี่น้องควรเป็นพี่สาวมากกว่า ทุกวันนี้เราไม่สามารถดูทีวีได้

วันหยุดช่วงเช้าเป็นเวลาดูทีวีหลาน ตอนหลานนอนเราอยากดูซีรี่ แม่บอกว่าให้พี่เขยกับพี่สาวดูทีวีบ้าง เพราะเขาเครียดมาทั้งอาทิตย์
เราคิดและพูดบอกแม่ประมาณว่าทุกวันนี้ หนูก็ทำงานพาร์ทไทม์  แม่ฟังเสร็จแล้วพูดประมาณว่า งานประจำหนักกว่างานพาร์ไทม์อีก
เราฟังดูเหมือนว่า แม่จะให้เราเกรงใจพี่อะไรกันมากมาย แล้วแม่จับเรื่องที่เราจะให้กลับผูกโยงมาบนอีก
จนเราทะเลาะกับแม่ ทะเลาะจนพี่กลับมาบ้าน พี่ฟังมาเราตอนที่เราตะคอกใส่แม่ ซึ่งเราไม่รู้ว่าหลานอยู่ พี่สาวโมโหใส่เรา
เราตะคอกคำหยาบใส่พี่  แม่พี่เขยพี่สาวไม่พอใจมากเพราะหลานได้ยินคำหยาบ

เราผิดด้วยหรอที่เราให้เพื่อนมาที่บ้าน อาจมี คำหยาบที่พูดในกลุ่มบ้าน พี่สาวกับแม่ทำเป็นผู้ดีรับไม่ได้
และผิดด้วยหรอที่กินเบรีย์ในบ้านพี่สาว  

ซึ่งปกติแล้วกลุ่มเราจะไม่กินเบรีย์ แต่ทดลองกินในบ้านเพื่อนซึ่งเป็นผู้หญิงด้วย ดีกว่าไปกินข้างนอก เราเห็นว่ามันอันตราย
พี่สาวและพี่เขยรู้เรื่องนี้จะไม่ให้เรานำเพื่อนเข้ามาบ้าน เพราะกลัวหลานเห็นตัวอย่างไม่ดี

พี่สาวและพี่เขยใช้เหตุผลว่ากลัวหลานเลียนแบบ เราย้อนถามพี่สาวว่า พี่ใส่กางเกงสั้นๆทำสวยไม่กลัวลูกพี่จะเรียนแบบมั่งหรอ
พี่ไม่กลัวลูกพี่โตขึ้นจะแรดหรอ เราพูดความจริงแม่ให้เราขอโทษพี่ แต่แม่ไม่เคยให้พี่ขอโทษเราบ้างเลย ที่ชอบว่าเราโง่ เด็กไม่มีมารยาท