คือ เราเป็นเพื่อนกันสมัยประถม แล้วเราก็ชอบเค้าแบบเด็กๆอ่ะค่ะ >< เราก็เลยบอกเค้าไป พอขึ้นมัธยมแยกห้องกัน เค้าก็ซื้อของขวัญวันเกิดให้แต่ฝากเพื่อนมา แล้วเราก็เคยไปถามความรู้สึกเค้า เค้าก็บอกว่าไม่รู้(พึ่งรู้ตัวว่ารุกมากไป) เวลาเจอหน้ากันก็ไม่กล้าสบตา หลบหน้ากันตลอด ไม่ทักกันเลย พอ 2 ปี เราก็เริ่มไปคุยกับเค้าในเฟส แล้วเค้าก็บอกว่าเค้าเองก็ชอบเราเหมือนกัน คือเราดีใจมากอ่ะ

แต่เราก็ไม่ได้คบกันเป็นแฟนนะคะ(สมมติว่าชื่อเอ) เค้าเป็นคนที่ชอบบาสมาก แต่เรื่องรักๆแบบนี้ คิดว่าเค้าไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่เค้าเรียนเก่งมากกกกกกก แล้วก็สนใจแต่บาสกับเกมต่างๆ 5555 เค้าก็เลยไม่เคยทักเราเลย ถึงแม้ว่าเค้าจะว่างมาก เค้าก็ไม่เคยชวนเราคุยก่อน เรา(คิดว่า)เค้าน่าจะเป็นคนขี้อายก็เลยไม่กล้า แต่เค้าก็ชอบเรานี่นา

จนเราไม่ค่อยได้คุยกับเค้า(คุยกันแต่ในเฟส เพราะเจอกันจริงๆต่างคนต่างหลบหน้า)แล้วก็มีคนมาจับเรา(สมมติว่าชื่อบี) เราก็เลยคบบกับบี(จีบนานอยู่ค่ะ)แต่สุดท้ายก็เลิกกัน

เราจะบอกว่าจริงๆแล้วเรายังไม่ลืมเอ ก็ดูยังไงๆอยู่ แต่ตอนแรกเราเรียนไม่เก่ง เอก็เป็นรงบันดาลใจทำให้เราติดห้องต้นๆ (เออยู่ห้อง1) เราอยากเข้าหาเอ แต่รู้สึกผิดมากๆ เราเหมือนคนใจง่ายอ่ะ T^T แต่เอาจริงๆ ตอนนี้เราอยากคุยกับเอมากๆ ไหนก็จะจบมัธยมแล้วก็เลยอยากคุยกับเอจริงจัง แต่ไม่เสียการเรียน



เราควรเข้าหาคนขี้อายอย่างเอยังไงคะ
ปล.ขอโทษที่เล่ายาวนะคะ มันอัดอั้น แหะๆ
ปล2.เราเคยให้ของขวันกันและกัน แต่พอเรามีแฟน ทุกอย่างก็หายไปเลยง่ะ