สวัสดีค่ะ คือจะเล่าให้ฟังนะคะ ถ้าอ่านแล้วช่วยให้คำปรึกษาหน่อยนะคะว่าจะทำไงดี TT
คือเรากับเค้าตอนแรกเราอยู่กันคนละห้องค่ะ มีวันนึงที่โรงเรียนของเราพาไปทัศนศึกษา พอจะกลับโรงเรียนแล้ว เราได้คุยกับเค้าเราตั้งฉายาให้เค้าเล่นๆ แล้วเราก็ล้อฉายาเค้าอยู่ประมาณอาทิตย์กว่าๆอะค่ะ พอทีนี้เค้าก็ทักเฟสเรามา เราก็ได้คุยกันสักพักนึง ตอนนั้นยังไม่ได้คิดแล้วก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรเลยนะคะ.....เราคุยกันทุกวัน ทุกวันจิงๆ แล้วเค้าก็พูดหวานบ้างบอกคิดถึงเราบ้าง เราก็เริ่มหวั่นไหวค่ะ ตอนนั้นก็ยังไม่ได้คิดอะไรมากมายนะคะ พอเริ่มคุยกันหวานๆแบบนี้ไปเรื่อยๆเราก็เริ่มรักเค้ามากขึ้นทุกวัน เรามีฉายาเรียกแทนกันด้วยนะคะ "ป้ากับลุง" อะค่ะ เพื่อนก็ชอบแซวเรากับเค้าแต่เค้าก็ไม่ได้พูดอะไรเอาแต่อมยิ้ม ตลอดเวลาที่เราคุยกันเวลาเค้ามีความทุกข์เราก็จะอยู่ข้างเค้าเสมอมา ไม่ว่าจะเรื่องที่บ้านหรือเรี่องแฟน แฟนเค้าก็อยู่ห้องเดียวกับเราเนี่ยแหละค่ะ เเต่เราก็ไม่ได้คิดจะแย่งใดๆทั้งสิ้นนะคะ เราคอยปลอบกันคอยอยู่เคียงข้างกันเสอมไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไร แล้ววันนึงเราก็เคยแซวกันเล่นๆว่าอยากให้เป็นอะไรก็เป็นใช่มั้ยเดี่ยวก็ขอเป็นแฟนเลย เค้าบอกว่า กล้าขอมั้ยหล่ะ เราก็เลยบอกว่าอย่าเลยถ้าความรุ้สึกมันไม่ใช่ เค้าบอกว่าขอเวลาเค้าเดือนนึง แล้วเค้าจะมาเริ่มใหม่กับเรา เราเริ่มรู้ตัวแล้วหล่ะว่าตอนนั้นความรู้สึกที่เราให้เค้ามันเกินคำว่าเพื่อนแล้ว ทุกวันที่เราคุยกัน จะบอกรักและคิดถึงกันทุกๆวัน เราไม่รู้นะว่าคำว่ารักสำหรับเค้าเป็นแบบไหน แต่เค้าเคยบอกว่า รักของเค้าคือ คิดถึงเป็นห่วง ไม่อยากทอดทิ้ง มันยิ่งทำให้เราไม่แน่ใจว่าเค้าคิดยังไงกับเรากันแน่ พอมาช่วงปิดเทอม เราสองคนก็ต่างคนต่างทำงาน เวลาคุยของเราก็เริ่มน้อยลง แล้วเค้าก็บอกว่าขอโทดนร้าเราทำงานไม่ค่อยมีเวลาเลย แต่พอเราไปส่องเฟสเค้าเราเห็นคนคนนึงมาบอกฝันดีเค้าแล้วเค้าก็คอมเม้นเป็นรูปหัวใจ พอเราไปตามส่องเฟสคนนั้นเค้ากลายไปเป็นแฟนกันแล้ว ตอนนั้นเราเสียใจมากเราไม่เข้าใจว่าทำไมบอกไม่มีเวลาแต่มีเวลาคุยกับคนนั้นจนเป็นแฟนกัน เราโกดเค้ามากจากนั้นเราก็เริ่มรู้สึกว่าเค้าเปลี่ยนไป เราเริ่มทะเลาะกัน เค้าก็ไม่ทักเฟสมาจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันเลย จนวันนึงเราก็เพ้อในเฟสบุ๊กเค้าก็ทักมาว่าเครียดอีกแล้วนะ วันนั้นเราก็เลยได้คุยกันแต่เราถามเค้าว่าทำไมถึงทักมา เค้ากลับบอกว่า "ก็เห็นเศร้าๆเลยมาคุยด้วย" ตอนนั้นเราเสียใจแล้วคิดว่าถ้าเราไม่เศร้าจะไม่ทักมาใช่มั้ย เราก็เลยตอบเค้าไปว่างั้นไม่เป็นไร แล้วเค้าก็บอกว่า อยากคุยด้วยจบมั้ย เราก็เลยบอกเค้าว่าไม่ต้องประชด จากนั้นมาก็ไม่ได้คุยเลยย พอเปิดเทอม โรงเรียนย้ายให้เราอยู่ห้องเดียวกัน วันเเรกที่เปิดเทอมเราไม่อยากเห็นหน้าเค้าไม่อยากได้ยินชื่อเค้าไม่อยากได้ยินเสียงเค้าเลย เพราะน้ำตามันจะไหลทุกที TT เพื่อนบอกว่าเค้าแอบมองเราอยู่บ่อยๆ เราอึดอัดทุกวันที่ไปโรงเรียน เราไม่กล้าคุยกับเรา เค้าก็ไม่ทักเราไม่ยิ้มให้เราเหมือนก่อน พอมาวันที่สอง เราเผลอไปมองหน้ากันบ่อยมาก เราเริ่มทนไม่ไหวจนเป็นฝ่ายทักเค้าไปก่อน ตอนนั้นเค้าแจกใบงานเราก็เลยถามยิ้มๆว่าต้องขอบคุณมั้ย เค้าบอกได้ก็ดี แล้วเค้าก้ยิ้ม พอมาตอนเย็นๆมันก็เป็นเหมือนเดิม เราไม่รู้ว่าเค้าโกดเรารึป่าว เราอึดอัดมาก แล้วเราก็ไม่รู้ว่าเราคิดถูกรึป่าวที่ไม่คุยกับเค้าเพื่อที่เค้าจะได้รู้สึกผิด..... แต่ไม่รู้เค้าคิดยังไง วันนี้เราทักเฟสเค้าไปเพราะเรากะจะบอกกับเค้าว่าเรายังเป็นเพิ่อลกันได้อยู่ใช่มั้ย แต่ตอนนี้เค้ายังไม่ออนเลย
   เราจะทำไงต่อไปดีคะ ช่วยเราทีนะ TT TT TT