สมัย ม.ต้น เราค่อนข้างที่จะเป็นเด็กเรียนมากคะ มีเด็กผู้ชายที่อยู่ห้องเดียวกันเค้า
ชอบแกล้งเเบบต่อยเเขนเรา เตะขาอะไรแบบนี้อะคะ เราก็ใช่ว่าจะยอมเอาเล็บยาวๆ
จิกไปบนเเขนของเขา(แสบมากอะ)เลือดเขาไหล เค้าก็จิกเราคืนเเต่เราก็วิ่งหนี
ไปหลบหลังเพื่อนเรา เขาก็จะหยุดเพื่อนสนิทเรา น่ารักมาก ขาวหมวยผอมบาง

เเต่เจาก็ยังดีตรงให้เราลอกการบ้านนี่ละ ห๊าๆ เเต่เราไม่ได้ชอบเขานะ
เพราะชอบเด็กผู้ชายอีกคนในห้องเเล้ว เค้าแกล้งเราเกือบทุกวันด่ามั่งไรมั่ง

จนกระทั้งวันหนึ่ง เค้ามากระซิบบอกเราว่า เธอเราชอบเพื่อนเธออะ!! ขอเบอร์ให้หน่อยได้ไหม?
เราก็บอกว่า ไม่ได้! เพราะเขานิสัยไม่ดีไง เลยไม่อยากให้

เค้ายิ่งเเกล้งเรานะ เเบบจะต่อยหน้าเราอะ เราทนไม่ไหวจริงๆ ยกเก้าอี้ขึ้นมา
พร้อมบอกว่า ถ้าเเน่เข้ามา! เข้ามาดิ ตายกันไปข้างนะวันนี้

จากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกจนจะจบเทอม ต้องขึ้นม.ปลาย
เรานั่งรถกลับบ้านเจอเข้าขึ้นรถสองเเถว มานั่งข้างเรา (มาทำไมวะ55คิดในใจ)
มากับรุ่นน้อง เเล้วบอกน้องว่า เด็กพี่เอง(กรรมสิ!!)

จนผ่านไปหลายปีเเล้วเราอยู่มหาลัย เจอไอเด็กเเสบกับเเฟน (หลบสิครัชท่าน)
เเต่เค้าคงไม่เห็นเราอะ มีลูกละด้วย ก็เลยนึกถึงวันวานขึ้นมาเลยทันที

ไม่จำเป็นหลอกนะคะที่เด็กผู้ชายแกล้งเด็กผู้หญิงเพราะชอบบางทีอาจจะนึกพิเรนเฉยๆ
เราคิดว่ามันไม่เเมนนะ ทำร้ายลูกผู้หญิงเนี่ยๆ ลึกๆในใจก็ให้อภัยไปนานละ เเล้วมีคัยเคยโดนแกล้งเเบบเราไหมคะ
นึกถึงวันเก่าๆ >_<