ฉากที่ผมชอบที่สุดในเรื่อง จากคู่ตัวละครที่ผมคาดไม่ถึง...
"ฉันต้องการนาย!!"
"...นายต้องการฉัน??"
"ใช่แมค! ฉันต้องการนาย ได้โปรดแมค!! ฉันต้องการนาย!!!"
ฉากที่แฮรี่เข้าไปคุยกับแมค(อิเลคโตร)
และวอนขอให้อีกฝ่ายช่วยพาเขาบุกเข้าไปในออสคอร์ป(แลกกับการที่แฮรี่แนะนำวิธีล่อสไปเดอร์แมนมาให้)
ซีนนี้ค่อนข้างตื่นเต้นโดยเฉพาะตอนที่ทหารยามกรูกันเข้ามาจับแฮรี่ขณะที่เจ้าตัวก็ร้องวิงวอนอิเลคโตรสุดกำลัง จนสุดท้ายอิเลคโตรตัดสินใจช่วยพร้อมจับ ดร.ที่รังแกตนถ่วงน้ำเอาคืนได้อีกด้วย(สะใจดี)
บางคนอาจจะคิดว่าผมล้อเล่น แต่ผมพูดจริงๆที่บอกว่าผมชอบซีนนี้ที่สุดในเรื่อง เพราะมันเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ 2 ตัวละครซึ่งไม่เคยเจอกันมาก่อนมีปฏิสัมพันธ์กัน ในเชิงที่ต่างคนต่างอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง และสุดท้ายจึงก่อให้เกิดพันธมิตรแบบชั่วคราวตามสไตล์วายร้าย Comic-Book
แมคเป็นบุคคลไร้ตัวตน ไม่มีใครสนใจ รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าจืดจาง หลังผ่านอุบัติเหตุจนกลายร่างและสู้กับสไปเดอร์แมนแล้ว...ตัวละครตัวนี้เจอแต่ความกดดันจากรอบข้างทั้งกายและใจจนดูเหมือนเจ้าตัวจะสติแตกกลายเป็นวายร้ายแนวคลุ้มคลั่งไร้สติไป
ทว่าฉากที่แฮรี่พูดว่า "ฉันต้องการ(ให้)นาย(ช่วย)" ผมชอบที่หนังซูมให้เราเห็นสีหน้าประหลาดใจของอิเลคโตร ราวกับว่า ณ จุดนี้แล้วแมคก็ยังเก็บปมในใจนั้นไว้อยู่ ปมด้อยที่แสนธรรมดาเมื่อเทียบกับสถานการณ์ในเวลานั้น(กลายร่างพลังไฟฟ้า ถูกจับอยู่ในคุกสถาบันวิจัย) แต่แค่เพราะความคิดว่ามีคนต้องการความช่วยเหลือจากเขาอย่างสุดใจกลับทำให้สีหน้าข่มขื่นของมนุษย์ไฟฟ้าหวั่นไหวไปชั่วขณะ
ในฝั่งของแฮรี่นั้นชัดเจนว่าเจ้าตัวปรี่มาพึ่งอิเลคโตรเพราะหมดหนทางแล้วจริงๆ มีแต่อิเลคโตรเท่านั้นที่ช่วยให้เขาเข้าไปในห้องลับของบริษัทได้(ด้วยการซัดยามจนเรียบและใช้กำลังข่มขู่ประธานบริหารที่แย่งบริษัทเขาไป) ตอนอยู่ในคุกนั้นแฮรี่ถึงได้แสดงความสิ้นไร้ไม้ตอกออกมาอย่างจริงจัง เขาไม่ได้มาเพื่อหลอกใช้อิเลคโตร...แฮรี่พูดไปตรงๆว่าเขามาทำไม ทำเพื่ออะไร ประโยคเดียวที่ใกล้เคียงกับการเกลี้ยกล่อมหว่านล้อมคือการบอกว่าทั้งเขาและแมคกลายเป็นหมาหัวเน่าทั้งคู่ และเขารู้ดีว่ามันรู้สึกอย่างไรเวลาของๆตนโดนแย่งชิงไป(แฮรี่โดนแย่งบริษัท แมคโดนแย่งผลงานการออกแบบระบบไฟฟ้า) ซึ่งว่ากันตามตรงๆก็ไม่มีส่วนไหนเป็นคำโกหก
เชื่อว่าบางทีผมอาจจะอ่านหนังลึกเกินความเป็นจริง(มโนนั่นเอง) แต่ซีนสั้นๆที่เป็นแค่การจับมือของวายร้ายมันสร้างความประทับใจให้ผมมากกว่าฉากหวานสวีทของปีเตอร์กับเกวนหลายเท่าเลย
ปล.ถ้าถามว่าโดยรวมผมชอบ Amazing Spider-Man 2 หรือไม่.....ตอบสั้นๆว่าผมอยากดูแบบตัดฉากปีเตอร์ เกวน ป้าเมย์ และใครอื่นๆออกให้เกลี้ยง เหลือแต่ฉากที่เกี่ยวข้องกับแฮรี่และอิเลคโตรพอ(ไม่ได้พูดถึงฉากสู้อย่างเดียว ฉากในบริษัท ฉากในคุก หรือแค่ฉากในห้องทำงานเล็กๆน้อยๆก็ด้วย ผมว่าดราม่าอารมณ์ในซีนพวกนี้กินใจผมมากกว่าสุนทรพจน์ของเกวนตอนท้ายเรื่องอีก)
----------------------------------------------------------------------------------------
[The Amazing Spider-Man 2] พึ่งไปดูมา...ซาบซึ้งกับฉากของ 2 คนนี้มากครับ(Spoilแรงสูง)
"ฉันต้องการนาย!!"
"...นายต้องการฉัน??"
"ใช่แมค! ฉันต้องการนาย ได้โปรดแมค!! ฉันต้องการนาย!!!"
ฉากที่แฮรี่เข้าไปคุยกับแมค(อิเลคโตร)และวอนขอให้อีกฝ่ายช่วยพาเขาบุกเข้าไปในออสคอร์ป(แลกกับการที่แฮรี่แนะนำวิธีล่อสไปเดอร์แมนมาให้)
ซีนนี้ค่อนข้างตื่นเต้นโดยเฉพาะตอนที่ทหารยามกรูกันเข้ามาจับแฮรี่ขณะที่เจ้าตัวก็ร้องวิงวอนอิเลคโตรสุดกำลัง จนสุดท้ายอิเลคโตรตัดสินใจช่วยพร้อมจับ ดร.ที่รังแกตนถ่วงน้ำเอาคืนได้อีกด้วย(สะใจดี)
บางคนอาจจะคิดว่าผมล้อเล่น แต่ผมพูดจริงๆที่บอกว่าผมชอบซีนนี้ที่สุดในเรื่อง เพราะมันเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ 2 ตัวละครซึ่งไม่เคยเจอกันมาก่อนมีปฏิสัมพันธ์กัน ในเชิงที่ต่างคนต่างอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง และสุดท้ายจึงก่อให้เกิดพันธมิตรแบบชั่วคราวตามสไตล์วายร้าย Comic-Book
แมคเป็นบุคคลไร้ตัวตน ไม่มีใครสนใจ รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าจืดจาง หลังผ่านอุบัติเหตุจนกลายร่างและสู้กับสไปเดอร์แมนแล้ว...ตัวละครตัวนี้เจอแต่ความกดดันจากรอบข้างทั้งกายและใจจนดูเหมือนเจ้าตัวจะสติแตกกลายเป็นวายร้ายแนวคลุ้มคลั่งไร้สติไป
ทว่าฉากที่แฮรี่พูดว่า "ฉันต้องการ(ให้)นาย(ช่วย)" ผมชอบที่หนังซูมให้เราเห็นสีหน้าประหลาดใจของอิเลคโตร ราวกับว่า ณ จุดนี้แล้วแมคก็ยังเก็บปมในใจนั้นไว้อยู่ ปมด้อยที่แสนธรรมดาเมื่อเทียบกับสถานการณ์ในเวลานั้น(กลายร่างพลังไฟฟ้า ถูกจับอยู่ในคุกสถาบันวิจัย) แต่แค่เพราะความคิดว่ามีคนต้องการความช่วยเหลือจากเขาอย่างสุดใจกลับทำให้สีหน้าข่มขื่นของมนุษย์ไฟฟ้าหวั่นไหวไปชั่วขณะ
ในฝั่งของแฮรี่นั้นชัดเจนว่าเจ้าตัวปรี่มาพึ่งอิเลคโตรเพราะหมดหนทางแล้วจริงๆ มีแต่อิเลคโตรเท่านั้นที่ช่วยให้เขาเข้าไปในห้องลับของบริษัทได้(ด้วยการซัดยามจนเรียบและใช้กำลังข่มขู่ประธานบริหารที่แย่งบริษัทเขาไป) ตอนอยู่ในคุกนั้นแฮรี่ถึงได้แสดงความสิ้นไร้ไม้ตอกออกมาอย่างจริงจัง เขาไม่ได้มาเพื่อหลอกใช้อิเลคโตร...แฮรี่พูดไปตรงๆว่าเขามาทำไม ทำเพื่ออะไร ประโยคเดียวที่ใกล้เคียงกับการเกลี้ยกล่อมหว่านล้อมคือการบอกว่าทั้งเขาและแมคกลายเป็นหมาหัวเน่าทั้งคู่ และเขารู้ดีว่ามันรู้สึกอย่างไรเวลาของๆตนโดนแย่งชิงไป(แฮรี่โดนแย่งบริษัท แมคโดนแย่งผลงานการออกแบบระบบไฟฟ้า) ซึ่งว่ากันตามตรงๆก็ไม่มีส่วนไหนเป็นคำโกหก
เชื่อว่าบางทีผมอาจจะอ่านหนังลึกเกินความเป็นจริง(มโนนั่นเอง) แต่ซีนสั้นๆที่เป็นแค่การจับมือของวายร้ายมันสร้างความประทับใจให้ผมมากกว่าฉากหวานสวีทของปีเตอร์กับเกวนหลายเท่าเลย
ปล.ถ้าถามว่าโดยรวมผมชอบ Amazing Spider-Man 2 หรือไม่.....ตอบสั้นๆว่าผมอยากดูแบบตัดฉากปีเตอร์ เกวน ป้าเมย์ และใครอื่นๆออกให้เกลี้ยง เหลือแต่ฉากที่เกี่ยวข้องกับแฮรี่และอิเลคโตรพอ(ไม่ได้พูดถึงฉากสู้อย่างเดียว ฉากในบริษัท ฉากในคุก หรือแค่ฉากในห้องทำงานเล็กๆน้อยๆก็ด้วย ผมว่าดราม่าอารมณ์ในซีนพวกนี้กินใจผมมากกว่าสุนทรพจน์ของเกวนตอนท้ายเรื่องอีก)