คือว่าน้องหมาชิสุห์ตัวผู้ อายุ 2 ขวบ ป่วยเป็นพยาธิเม็ดเลือด มีอาการฉี่หยดตลอดเวลา ตอนที่น้องไม่สบายแรกๆไม่เป็น ฉี่เป็นปกติ แต่พอน้องมีอาการตับไม่ทำงาน มีน้ำในท้องแล้วคุณหมอลองเอาเข็มดูดน้ำในท้องออกมาดู มันเป็นน้ำสีหลืองหมือนสีฉี่ปกติ แล้วคุณหมอก็ของดูดเอาฉี่น้องออกมาดูความแตกต่างของสี (ตั้งแต่น้องไม่สบายฉี่จะเป็นสีเหลืองเข้มข้นๆ) คุณหมอเลย admit น้องไว้เพราะค่าตับสูงและโปรตีนต่ำ หลังจากนั้นเวลาไปเยี่ยมน้อง สังเกตุน้องมีอาการฉี่หยดตลอด คุณหมดคิดว่าอาจจะเพราะน้องไม่เคยอยู่กรงและไม่ชินกับสถานที่เลยอั้นฉี่ จนน้องอยู่โรงพยาบาล 4 คืน อาการพยาธิเม็ดเลือดดีขึ้น ทุกอย่างดีขึ้น แต่น้องยังฉี่หยดเหมือนเดิม ก่อนรับน้องกลับบ้านคุณหมอบ่นเล่นๆว่าหมาของเรานี้แปลก ฉี่ก็นอนทับฉี่ตัวเอง ตัวอื่นเค้ายังลุกหลบไปนอนที่ไม่มีฉี่(ที่บ้านใช้บริการโรงพยาบาลนี้ประจำคุณหมอจึงค่อนข้างคุ้นกับเด็กๆที่บ้าน) พอกลับมาบ้านก็เช็ดตัวให้น้องไม่กล้าอาบน้ำให้แต่ถ้าไม่เช็ดก็ไม่ไหวตัวมีแต่กลิ่นฉี่ผสมยา พอเช็ดตัวเสร็จก็เอาน้องมานอนบนที่นอน ซักพักใหญ่เห็นที่นอนเปียก เลยรู้ว่าน้องนอนหลับฉี่ก็ยังไหล เลยเอาแผ่นรองฉี่มาให้น้อง แต่น้องทำท่าเหมือนปวดอึ ยืนเบ่งตั้งนานก็ไม่ออก เราก็ไม่กล้าหลับ ตอนตี 3 ได้ยินเสียงก๊อกแก๊กในครัว (ปูผ้ารองฉี่ไว้) เลยลุกขึ้นไปดู เห็นน้องยืนฉี่อยู่ เราเลยอุ้มน้องมานอนที่เตียงเผื่อจะดูว่าถ้าน้องฉี่ออกมาเองแล้วจะมีฉี่หยดอีกรึป่าว น้องก็ยังมฉี่หยดออกมาตลอด