เราคุยโทรศัพท์กะผู้ชายคนหนึ่งที่เรารู้สึกดีด้วย ทุกคืน เราพยายามหาที่คุยแบบเงียบเพราะกลัวว่าจะรบกวนคนที่บ้าน แต่ยิ่งเราหาที่คุยแบบสงบๆแค่ไหนเรากลับรู้สึกอึดอัดกะคนที่บ้านเรามากขึ้น พี่สาวเราชอบมาพูดแทรกเวลาเราคุยโทรศัพท์ เวลาเราพูดอะไรไปก็มักพูดแทรกเราทุกที พี่เขยเราก้อชอบโทรมากวนตอนเราคุยโทศัพท์อยู่พอเราบอกว่าไม่ว่าง เค้าก้อกวนเราจนเรารำคาญ แล้วก็ชอบมาพูดอะไรไร้สาระเวลาเราคุยโทรศัพท์จนเรารู้สึกว่าเราไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย แม่เราเองก็ชอบมาว่าเราว่าอย่าไปคุยกะผู้ชายคนนั้น ให้หาคนที่ดีกว่านี้ผู้ชายคนนั้นไม่ดีหรอก เราเองก็ไม่รู้ว่าแม่รู้ได้ไงว่าคนืที่เราคุยด้วยไม่ดี(เรารู้ว่าแม่เราหวังดีอยากให้เราเจอผู้ชายดีๆแต่แม่เราจะไม่ให้เราคุยกะใครเลยให้เราอยู่แต่ในกรอบทั้งที่เรา 25แล้ว ทำงานแล้วรับผิดชอบตัวเองได้แล้วด้วย) แม่เราบอกว่าเป็นไปได้ไม่อยากให้เร่าแต่งงานมีครอบครัว อยากให้เราขึ้นคานแก่ไปพร้อมกับแม่ ซึ่งเราไม่ได้คิดแบบนั้นเราเองก็อยากมีแฟน อย่ากแต่งง่านในอนาคต ไม้เข้าใจว่าทำไมถึงปิดกั้นเราแบบนี้ พอเราคุยโทรศัพท์ก็มาบ่นข้างๆเราว่าคุยอีกแล้ว บ้าผู้ชายอีกแล้ว เราแค่คุยโทรศัพท์นะไม่ได้ไปทำอะไรไม้ดีซะหน่อย
ปล... รู้สึกอึดอัดใจมาก คนที่เร่าคุยด้วยเค้าไม่ได้แย่แบบที่คนที่บ้านเราคิดซะหน่อย ทั้งรูปร่างหน้าตา หน้าที่การงาน เค้าก็ดีหมด ....
ปล... เรารู้สึกถูกล้ำความเป็นส่วนตัวแม้แต่เวลาคุยโทรศัพท์ก้อยังมานั่งฟังเราคุยเลย ซึ่งเราไม่ชอบเลย ปัญหานี้เราเก็บไว้คนเดียวไม่บอกคนืที่บ้านเพราะขึ้เกลียดมาฟังคนบ่นอีกเดียวยาว ...
ปล... พิมผิดขออภัยด้วยนะค่ะ พิมในโทีรศัพท์ไม่ถนัดเท่าไหร่....