อยากแสดง ความยินดีกับทีมเรือใบสีฟ้า
แต่เรื่องสำคัญกว่า ขอพูดถึงรองแชมป์หน่อย
อารมณ์เหมือนตอน ลีโอนาร์โด้ ดิ คาปริโอ้ ชวดรางวัลออสการ์ (แต่รายนั้นเขาน่าสงสาร เพราะเขาไม่เคยบอกว่า ออสการ์ของข้าาา)

อยากย้อนไปบ่นถึง ตอนชนะแมนฯซิ 3-2
ถามว่า ทำไมตอนนั้น ถึงมั่นใจกันนัก ว่าแชมป์แน่ๆ เจิดร้องราวกับแชมป์แล้ว ทำเหมือนจบฤดูกาลนัดนั้นเลย ที่เหลือไม่ต้องแข่ง แข่งไปพวกกูก็ชนะ ทำเหมือนคู่แข่งไม่มีมือมีตีน แฟนหงส์ตอนนั้น พูดกันหมดครับ ขอย้ำว่า พูดหมด ว่าแชมป์ ถ้วยจำลอง ผ้าพันคอ เสื้อฉลอง

หลังแพ้เชลซี สิ่งที่หงส์หวัง คืออะไรครับ
รอให้ แมนฯซิ พลาด เรียกง่ายๆว่า ยืมจมูกหายใจ แต่พอ แมนฯซิ ชนะ ก็ไปบ่นทีมคู่แข่งแมนฯซิ ว่าใจไม่สู้ ทำเหมือนเตะเอาสุขภาพ

สุดท้าย แช่งไม่ขึ้น ตัวเองพลาดเอง
โลกสวยเริ่มมา
เราหวังแค่ไปยุโรป ได้แค่นี้เกินเป้าแล้ว
ไม่เปนไร ไม่แชมป์ ไม่เสียใจ
อย่างน้อย เราชนะผีไปกลับนะ
บลา บลา บลา
น่ารำคาญครับ ขอบอก