คือผมไม่เคยทำพฤติกรรมเสี่ยงเลยนะครับ แต่ผมชอบกลัวว่าจะติดจากชีวิตประจำวัน เนื่องจากตอนเด็กเคยเห็นคนเป็นเอดส์ระยะสุดท้ายเลยกลัวมากๆ

เหตุการสมมติเช่นผมไปยกของมากล่องกระดาษหนักมากผิดท่าขอบมันเลยข่วนมือมีลักษณะเป็นแผลแต่อยู่ใต้ผิวหนังไม่มีเลือดไหลออกมา เป็นวงกว้างประมานหนึ่งนิ้วและเป็นจุดเล็กๆเต็มไปหมด
คล้ายๆห้อเลือด วันถัดไปตอนเย็นผมเอามือถือไปซ่อมช่างซ่อมแกก้อมีตุ่มๆขึ้นที่ตัวแต่ไม่มากแต่แกเกาตลอดเวลาเลย
หน้าก้อสิวเต็ม แกเอามือถือผมไปลองโทรไปแงะนู่นนี่แล้วก้อซ่อมเสร็จผมก้อไม่คิดอะไรเพราะนีมันเป็นเรื่องการใช้ชีวิตปรกติ
แต่พอกลับมาบ้านผมเห็นมีคราบไรไม่รู้ ฝังแน่นอยุ่ที่มือถือตรงจอ เลยผ้าชุบน้ำเช็ดก้อไม่ออก
เลยเอาแอลกอฮอลเช็ดสรุปเป็นคราบแดงๆออกมา

แค่นี้ผมก้อเริ่มกลัวจนประสาทแล้วกลัวว่านั่นคือเลือดของช่างซ่อมที่มีตุ่มขึ้นตามตัว(ผมไม่ได้มีเจตนาดูถูกพี่เขานะ)
แล้วผมจะติดเอดส์ไหมวะนี้แผลถลอกผมก้อใหญ่มันเป็นใต้ผิวหนังจิงปล่าวหรือมันเป็นแผลภายนอก(เริ่มวิตกจริต)
แล้วไปๆมากลายเป็นไม่กล้าใช้มือถือ ต้องแกะออกมาทุกชินแล้งเอาแอลกอฮอลเช็ดอย่างละเอียด นาฬิกาหรืออะไรที่โดนมือถือก้อเอามาเช็ดหมด


แบบนี้ผมเป็นโรคจิตป่าวครับ แล้วไอที่ผมกลัวเนี่ยมันมีโอกาศติดได้จิงๆไหมหรือไม่มีเลยร้อยเปอเซน

มีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นกับผมบ่อยมาก

ฝากเพื่อรๆในพันทิปวิเคราะห์ด้วยครับ