ตอนที่ 1 (วันที่ 20-21 เมษายน 2557) เที่ยวเก๋ๆ ในกรุงโซล
(Suvarnabhumi Airport - Incheon International Airport)

ทริปนี้เป็นทริปผู้หญิ๊ง ผู้หญิง เพราะแบคแพคกัน 2 คน เรา ชื่อหญิง ^^ และมีเพื่อนร่วมเที่ยว ชื่อ ไอ่จุ๋ม
เราคบหาสมาคมกันสมัยเรียน ป.โท ที่จุฬาฯ ด้วยกัน ณ บัดนี้ก็แยกย้ายกันไปตามหาความฝัน และ ก็กลับมาเจอกันตอนหญิงปิดเทอมฤดูร้อน

เราทั้งคู่ไม่ได้คลั่งไคล้ ดารานักร้องเกาหลี คนไหนเป็นพิเศษ หรือแม้กระทั้งการช็อปปิ้งเครื่องสำอาง ต่างๆ นานา ก็ไม่ได้โปรดปรานสำหรับเราสองคนมาก มีแต่ จุดประสงค์หลักๆ ในใจของแต่ละคน คือ
จุ๋ม : ขอไปตลาด "เคียงดง" ตลาดโสม ส๊ดด สด ที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งของเกาหลีใต้
ส่วน
หญิง : อยากเที่ยวชิลๆ เน้นเที่ยวในที่ๆ ไม่เคยไปมาก่อนละกัน (เพราะก่อนหน้า นางก็ไปแบคแพคที่โซลมา 2 หนแล้ว)

โจทย์ ง่ายใช่มั้ยคะ ไม่รัดติ้ว รัดตัวแต่อย่างใด เพราะฉะนั้น แพลนที่ได้นั้น หลวมมาก มากถึงมากที่สุด
แพลนไว้เฉพาะหัวเมือง ส่วนที่เที่ยวว่ากันรายวันละกันนะเพื่อน  

20 เมษายน วันอาทิตย์ ออกจากท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ 22.30 โดยประมาณ
21 เมษายน วันจันทร์ ถึงสนามบินนานาชาติอินชอน เกาหลีใต้ 7.00 – Seoul
22 เมษายน วันอังคาร Seoul (วันที่2)
23 เมษายน วันพุธ เที่ยว Busan (ติดตามได้ที่กระทู่ นี้เลย http://ppantip.com/topic/32110760)
24 เมษายน วันพฤหัสบดี เที่ยว Gyeongju (วันที่2)
25 เมษายน วันศุกร์ เที่ยว Busan – กลับ Seoul
26 เมษายน เที่ยว Seoul  ครึ่งวัน – เดินทางกลับไทย 17.30

เมื่อตกลงปลงใจกันได้ ว่าชั้นจะไปกะแก แกก็จะไปกะชั้น งั้นเราจองตั๋วกัน

สายการบินที่ถูกพิจารณาเป็นอันดับแรกๆ คือ low cost airline แต่ต้องไปเปลี่ยนไฟลท์ก็ไม่ค่อยสนใจน้า
ในที่สุดก็มาลงเอยที่ Jin Air ซึ่งเป็นสายการบินลูกหม้อของ Korean air สายการบินแห่งชาติเกาหลี (Jin Air was originally known as Air Korea and is wholly owned by Korean Air) เป็นสายการบินที่บินตรง กทม- โซลเลยคะ แค่อึดใจเดียวก็ถึงโซล

เวลาออกเดินทางออกจะดีขนาดนี้  คือ ออกจากกทม ตอนสี่ทุ่มนี่ ถึงตอนเช้าๆ เจ็ดโมงพอดีก็เริ่มเที่ยวได้เลย ฉะนั้นจะช้าอยู่ใย จัดไปโลดใน สนน ราคาไปกลับ 13,XXX บาท
(ตอนจองจ่ายเป็นเงิน ปอนด์ £241 ราคาไทยก็ตามค่าเงิน เรท54บาท / ปอนด์ ณ เดือน มีนาคม 2557)

ออกเดินทางจากสุวรรณภูมิ สี่ทุ่มกว่าๆ นอนไม่ค่อยหลับดี เพราะเครื่องลำเล็กนี่ คุณพี่ เค้าเล่นกันนั่งซะเต็มลำ (ฮอทเหลือเกิน) ก็หลับๆ ตื่นๆ ไม่รู้ว่าตื่นเต้นรึเปล่า ,, เอาไปเอามาก็ เช้าที่เกาหลีละ




เนื่องจากไฟลท์เช้ามักมาก ฉะนั้น เราจึงถ่ายรูปกันสบาย อุราแบบช่างกล้ากัน ระหว่างทางเดินไป ตม. แบบไม่แคร์สายตา ท่านพี่เกาหลีผู้ใดเลย (แฮะๆ ) และที่น่าแปลกใจ ไม่ค่อยมีคนไทยเลยคะ ไม่รู้ว่า low season หรือทัวร์ไม่ลงตอนช่วงเวลานี้ก็ไม่รู้นะคะ 

สำหรับ จุ๋ม นางมาเกาหลีหนแรก ก็ลุ้นๆ นะ ว่าการตรวจเอกสารที่ ตม. จะอะไรยังไงมั้ย
แต่สุดท้าย ก็ผ่านไปด้วยดี สงสัยหน้าตานางมีราคี เอร้ย ราศี นะคะ

ส่วนหญิง , ชิ๊ล มากกกกกกกกก
เนื่องจากนางมาบ่อย นางเกรียน ก็ผ่าน ตม ไปอย่างเนียนๆ เหมือนเข้าเส้นชัย (เย่)

คราวเนี้ยเราก็ออกจากสนามบินกันนะคะ ซื้อตั๋ว ลีมูซีน บัส 6011 ราคาประมาณ 300 บาทไทย
(แล้วแต่ค่าเงิน แต่ราคา 10,000 วอน มา 4 ปีละคะ เริศอ่า รัฐบาลเค้าทำงานกันดีนะคะ
ค่าครองชีพนี่ นิ่งฉี่ดีจัง)



สำหรับที่พัก หญิงยังคงยืนยัน นอนยันขอพักโซนเดิม คือ Noble hotel
(จากรีวิวของคุณ Sueko , ขอบคุณค้า
http://2g.ppantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9298211/E9298211.html)

Location ติดๆ กับ Insadong ตรงข้ามกับ วังมรดกโลก อย่าง Changdok palace นอนไปก็อุ่นใจ เพราะนอนใกล้ๆ วังใช่มั้ยคะ 55 (จิ้นเข้าไป) โลเคชั่นนี้ ใกล้กับ Banana Backpacker ชื่อดังที่คุณน้องหนูนา มาถ่ายทำสมัยเป็นเมย์ กวนมึนโฮ หนะคะ เดี๋ยววันท้ายๆ มีภาพมายืนยันเพราะไปถ่ายมาเป็นที่ระทึกด้วย

ที่พักเริศมาก โดยเฉพาะห้องน้ำ มันมีระบบนวดโดยน้ำด้วย ทั้งห้องน้ำใหม่เอี่ยม เยี่ยมมากๆ มาพักหนก่อนเมื่อสองปีก่อน พอมาหนนี้ไม่ลังเลที่จะมาอีกคะ (แต่ถ้าใครชอบห้องกว้างๆ อาจจะไม่แนะนำนะคะ เพราะที่พักนี่ ใหม่ สะอาด ถูกหลักอนามัย แต่อาจจะแคบไป สำหรับใครที่ชอบความโอ่อ่า) แต่ทำเลนี่ญ ให้คะแนนเต็ม ไม่ต้องเดินขึ้นเนิน อู้ย สะดวกเวลาเข้าออกที่พักมากๆจ้า





พอเข้าที่พัก วันนี้แพลน นางก็หลวมสุดขั้วหัวใจ

ด้วยการเริ่มจากไปทานข้าว (ที่ร้าน บิบิบับ ชอนกุก แปลเป็นไทยว่า สวรรค์ บิบิบับ (อนุเคราะห์ความรู้โดยมืออาชีพ สัญชาติไทยที่พูดเกาหลีได้ ยังกะเกิดในเกาหลี - ไกด์โมจาร์ ที่พาไปเที่ยวรอบแรกปี 2000) เมนูหลากหลาย ราคาเริ่มจาก 2,000 วอน – ไม่เกิน 10,000 วอน ) ป้าที่นี่ ใจดีมาก พูดอังกฤษไม่ได้ แต่เป็นงานมาก ท่าทางชาวต่างชาติเข้ามารับประทานบ่อน เพราะเมนูจัดเต็มด้วยภาพประกอบสีสันต์สวยงาม ที่สำคัญ ร้านอยู่ทางออก 3 ของสถานนี อังกุก (Angkuk) รถไฟใต้ดินสายสีส้ม เดินจากที่พักมาไม่ถึง 5 นาทีดี

มือแรกเราทั้งคู่ฝากท้องด้วย ข้าวยำ (จานร้อน และจานไม่ร้อน ) (เพื่อวัดประสิทธิภาพจานร้อนว่าจะร้อนนานแค่ไหน เอร้ยยยย มะช่าย )

สนนราคา 5,000 วอน สำหรับจานไม่ร้อน ใส่ไข่ธรรมดา และ 6,500 วอน
จานร้อนที่มีปลาหมึกลัลลาๆ (เพิ่มมา 1,500 เพื่อให้ข้าวร้อนทนนาน+ มีน้องปลาหมึก ,, แหม่)





กว่าจะทานเสร็จก็ล่อไปมากกว่า 30 นาที เพราะจานใหญ่คับจอ และมื้อแรกก็เกินกว่าอิสตรีไทยสองนางจะทานไหว แต่จำที่ไกด์บอกเมื่อสี่ปีก่อนได้ ถ้าทานไม่หมด จะเป็นการเสียมารยาทมาก เพราะเหมือนเป็นการสื่อว่าไม่อร่อยเลย ป้าแกอาจจะเสียใจ แต่จำหน้าเราไว้ ,, ฉะนั้นเราจึงทานกันจนพุงขยาย ยางยืดทำงาน

พออิ่มจัดก็ลากกันออกมาจากร้าน เดินไปเที่ยววัง ใกล้บ้าน วังชางดอก (ที่พัก)นี่ละ  ปรากฎว่าวันนี้วันจันทร์ วังปิด นะเจ้าค้า (ขอบใจนะ) ก็ถ่ายรูปเล่นหน้าวัง กับดอกไม้ สวยๆ แย้มรับสปริงนี่ละ ถ่ายกันเข้าไป อิ่มข้าวจนอืดตาจะปิดอยู่ละ แฮะๆ



พอถ่ายหนำใจก็ คิดใหม่ว่าไปไหนดี หญิงบอกจุ๋มว่ายังไม่เคยไปย่านเมืองใหม่ แถบๆ กังนัม เลยอ่า
จุ๋มใจดีมาก จัดเลยจ้าหญิงไปไหนไปกัน เย่ ! เราจะไปดูกันว่า โอปป้ากังนัมหน้าตาเป็นเยี่ยงไรน้า


โอละเห่กันไป จนถึง ป้ายโคเอกส์มอล (Coex mall) ห้างใหญ่บิ๊กเบิ่มที่ญไม่เคยมาเลย แม้จะเหยียบโซลมา 2 หนก่อนหน้าแล้วก็ตาม อยากบอกว่านางตื่นตาตื่นใจมาก เพลิน เลยจ้า ถ่ายรูปกันให้เปรม





ก่อนจะลากกันออกมา จุดหมายที่สองคือ วัด พงอึนซา ที่ประดับประดาโคมไฟกระดาษเนื่องในเทศกาลวิสาขบูชาที่กำลังจะมาถึง



และจะมีการแห่ฉลอง วันเสาร์เย็นที่ 26 เมษายน (วันที่ข้าน้อยทั้งสอง ขึ้นเครื่องกลับบ้านพอดี ให้ตายสิโรบินฮู๊ดดดด  โถ่เฟร้ย) เอาหน่า ไหนๆก็มา มาสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ซะหน่อย ปีนเขาเตี้ยๆ จนลิ้นห้อย แต่ก็สมความรอคอย ที่วิวส๊วยยย สวย เป็นเหมือนปอดใหญ่ๆ ใจกลางกรุงโซล ย่านเมืองใหม่จริงๆ เลย เราก็ใช้เวลา ที่นี่คุ้มค่าเลยละจ้า



จนตอนจะกลับ หญิงเหลือบไปเห็น บ่อน้ำเล็กๆ ที่มีกระบวย ไม้เอย พลาสติกเอย อยู่





เอ้ออบ่อหินนี่น้ำใสแจ๋วเลยเน้อ เค้าไว้ทำไรน้าจุ๋ม และเราก็ตกลงปลงใจว่า คงไว้ตักล้างมือชำระสิ่งชั่วร้ายกระมัง และเราก็กระทำการล้างมือกันจนสะอาดหมดจด

ปรากฏว่า พอกระทำการเสร็จ อาจุมม่าเดินมาสื่อสารเป็นเกาหลี และภาษามือ ทำเป็นตัวอย่างให้ดูว่า เค้าใช้ดื่มกันนะอีหนูๆ (เอิ่มมมมมม เราก็ตักล้างมือกันใหญ่เลยนะ รู้สึกผิดจังเลยว๊า) เอาหน่า ป้าคงให้อภัยในความไม่รู้ของพวกเราแหละ แฮะๆ

พร้อมทั้งดื่มซะแก้วใหญ่ ทดแทนความรู้สึกผิดที่ทำไป
พอเดินออกมา ไอ่จุ๋ม บอกว่า หญิงแกกล้าดื่มได้ไงว๊า
ปากใครต่อปากใคร

หญิง : ( พร๊วด แทบจะพรวดทิ้ง) ทำไมไม่เตือนช้านว้าแกร >_<
ไอ่จุ๋ม : เห็นแกท่าทางกระหายอะ ก็เลยมองอย่างอึ้งๆ
หญิง :  ขอบใจนะไอ่จุ๋ม :’( แงๆๆ)

เดินกันจนขาลาก จุ๋มก็เพลีย แต่หญิงเนี้ยยังคงทำการทรมานเพื่อนด้วยการชักนำไปยังโปรแกรมต่อไป
ตามล่าหา ทิวซากุระ ณ เกาะ ยออิโด  

สองปีก่อนญ มาไวไปหน่อย ในเดือน มีนาคม ปรากฎว่า มีแต่กิ่งไม้จ้า อย่าว่าแต่ดอกเลย ใบก็ยังไม่สปริงออกมาซักกะยอด :’(

คราวนี้ ต้องเจอให้ได้ ฮึบๆ  เราก็นั่งรถไฟใต้ดินแห่งชาติเกาหลีที่มีหลากเส้นหลายสายเหลือเกินไปลงป้าย National Assembly ออกมาเจอถนน และ ออฟฟิส สถานีโทรทัศน์ MBC SBS ต่างๆ นานา ก่อนจะเดินตามหา ซากุระต่อไป

ก็ตามหา จน สุดท้าย :’( เจอแค่ต้นสองต้นเองจ้า บนเขาเตี้ยๆ (อีกละ) วันนี้พาจุ๋มปีนเขาไปสองลูก เพื่อนมีแนวโน้มจะผอมเพรียวเลย เหมือนเจอบ่อน้ำกลางทะเลทรายเหมือนกัน เพราะอาคารไม้โบราณคู่ดอกซากุระ มันช่างสวยงามอะไรเช่นนี้



คอตกนิดหน่อยที่ไม่ได้เจอ ทิวซากุระ  เราตัดใจและชวนกันไปชิล ที่แม่น้ำฮันกัง กันเถอะนะ
เดินไปสองศรีเพื่อนเกิล โอ๊ยยยย พระอาทิตย์กำลังจะตก หนุ่มสาวชาวเกาหลี ทั้งวิ่ง เดิน ปั่นจักรยาน ช่างสำราญลูกกะตา พวกเราอะไรเช่นนี้ เที่ยวจนตะวันนี่ ตกดินต่อหน้าต่อตาเลยทีเดียว
ฟินมากเวอร์ ที่เที่ยวนี้มาเกาหลี ก็ได้มาชิลที่แห่งนี้อีกละ กรีสๆ I love HANGANG river จ้า





ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย จึงขอจบทริปแบบพอสังเขป โดยฉะนี้แลด้วยข้าวกล่อง ราคาสบายๆ กระเป๋า ไม่ใช่เราตระหนี แต่บัดนี้ต้องการเตียงมากก เหนื่อยขาลากกันจริงๆ ค้า



(ปล หน้าที่พัก มีร้านสะดวกซื้อ GS25 เกาหลี สะดวกได้ใจโจ๋ จริงๆจ้า
ปล2. สองนางซื้อบัตรเติมเงินอย่างเร็วรี่ T Money สะดวกดี
ใช้ทั้งร้านนี้ ร้านเซเว่น และรถไฟใต้ดิน รถบัส โอ๊ย สารพัดสะดวกหลาย)