(บทความโดย ภมร เริงมาลี คอลัมน์ สัตว์แสนสุข นิตยสารพลอยแกมเพชร)

---

ที่ประเทศอังกฤษ เมื่อต้นปีพ.ศ.2555 มีข่าวการตายของ 'มอนตี้' สุนับพันธุ์คอร์กี้ แพร่หลายตามสื่อต่างๆ

แน่นอนว่า ถ้ามันเป็นสุนัขของนายจอห์น นางแมรี่ทั่วไป เรื่องก็คงเงียบหาย พร้อมกับการลงหลุมฝังกลบ ไม่เป็นข่าว ไม่มีใครสนใจ

แต่นี่มันเป็นคุณมอนตี้ สุนัขทรงเลี้ยงในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ผู้ทุ่มเทความรักให้มันหมดพระทัย พอมันตาย จึงทรงโทมนัสมากมายอย่างคาดไม่ถึง

ทรงปลีกองค์อยู่ตามลำพัง งดพบปะผู้คน งดรับโทรศัพท์ นาฬิกาในวังทุกเรือน ก็รับสั่งให้ทำให้มันหยุดเดินทั้งหมดทุกเรือน

ตามธรรมเนียมและพิธีรีตองต่างๆในพระราชวัง ก็ให้ลดความเข้มงวดลงครึ่งหนึ่ง ไม่ต้องเคร่งครัดรัดติ้วอย่างปรกติ เหมือนกับไม่ทรงมีแก่พระทัยจะอะไรยังไงแล้ว

แต่ก็มีพระองค์เพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ทรงโศกเศร้าอาลัย คนอื่นๆในวัง ตั้งแต่ข้าทาสบริวาร ไปจนถึงสมาชิกราชวงศ์ ต่างพากันดีใจ/พระทัย แต่ต้องเก็บกริยาเก็บคำพูด เพื่อไม่ให้ระคายเคืองเบื้องพระยุคลบาท

ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า สุนัขพันธุ์นี้เลื่องลือในเรื่องรักเจ้าของมาก จนได้ฉายา 'สุนัขนายเดียว' มันจะจงรักภักดีต่อเจ้าของเพียงคนเดียวเท่านั้น ซึ่งในที่นี้ก็คือสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2

ส่วนคนอื่นนอกนั้น ไม่อยู่ในสายตา มันอาจจะกัด หรือก่อกวนต่างๆนานา ซึ่งทุกพระองค์และทุกวันในวังบัคกิงแฮม ต่างเห็นฤทธิ์มันมาแล้วทั้งนั้น จึงไม่มีใครชอบ

แม้แต่เจ้าชายฟิลิป พระสวามีในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ก็ไม่โปรด

เล่ากันว่า ครั้งหนึ่งสมเด็จพระราชินีนาถกำลังทรงอ่านเอกสารจากรัฐสภาในห้องทรงพระอักษร เจ้าชายจะขอเข้าเฝ้า แต่มีคอร์กี้นอนหลับปุ๋ยขวางประตูทุกประตู เจ้าชายจึงกริ้ว ถึงกับสถบ พร้อมใช้พระบาทเขี่ยมันให้พ้นทาง

แล้วตรัสถามสมเด็จพระราชินีนาถอย่างไม่ค่อยจะพอพระทัยว่า ทำไมทรงเลี้ยงไว้หลายตัวนัก

"ก็มันน่ารักน่าเลี้ยงนี่จ๊ะ" สมเด็จพระราชินีนาถทรงตอบอย่างสบายพระทัย