จริง ๆ แล้ว สุริยาวดี รักเชมชาติอยู่เต็มหัวใจ  และรู้สึกเสมอที่ไปโดยไม่กล่าวลา ถ้ามีโอกาสคงขอแก้ตัว  

จขกท. คงยังไม่เคยมีรักแท้ ๆ ที่รักไม่มีวันลืม เลยทำให้ไม่เข้าใจกับความรู้สึกนี้ของสุริยาวดี (ไม่ได้เข้าข้างเมียน้อยแต่อย่างใด)

แต่ทั้งหมดทั้งปวง สุริยาวดี ยอมเขมชาติเพราะรัก มากกว่าการช่วงชิง ... เนื่องจากเรื่องดำเนินมาให้สุริยาวดีอ่านจดหมายตัดขั้วหัวใจของเธอไปเสียก่อน เลยทำให้เราไม่รู้ว่า ถ้าเขมชาติมีอะไร ๆ กับเธอเพราะรัก ไม่ได้เป็นไปเพราะการแก้แค้น  สุริยาวดีจะทำอย่างไรต่อไป หลังจากนั้น (พล็อตเรื่องมันก็คงเปลี่ยนไปอีกลักษณะหนึ่ง)

แต่ถ้าดูแบบให้ความเป็นธรรม สุริยาวดีก็พบกับเขมชาติด้วยความบังเอิญ  เพราะไปสมัครงาน ณ บริษัทที่เขมชาติเป็นเจ้าของ ไม่ได้ตั้งใจไปสมัครเพราะรู้ว่าแฟนเก่าอยู่ที่นี่ (ซึ่งคืนนี้ที่จะรู้เหตุผลว่าทำไมสุริยาวดีถึงไปสมัครด้วยความบังเอิญ)

พอเจอกันแล้วที่สนามบิน เขมชาติเกิดความไม่พอใจ และไล่เธอออกไปตั้งแต่เจอกันครั้งแรกที่สนามบิน  สุริยาวดีไม่ได้ดันทุรังทำเพื่อให้ได้เขมชาติกลับมาด้วยการขอทำงานต่อ แต่เธอยอมออกแต่โดยดีโดยไม่เกี่ยงงอน เพราะนึกว่าเขาเกลียดเธอแล้ว

หลังจากที่เขมชาติพาแฟนใหม่(เกนหลง) มาทำงานเป็นเลขาฯ ร่วมกับเธอ เธอก็ยินดีเป็นคนไปด้วยการขอลาออก แต่ที่ต้องไปตามน้ำก็เพราะความไม่รู้ประสาของเกนหลงที่ดึงเธอไว้ จนเข้าทางเขมชาติในที่สุด จนเรื่องราวบานปลายไปจนถึงเหตุการณ์ที่สวิสฯ (ซึ่งก็เป็นเพราะความเผลอไผลจากความใกล้ชิด และความรักที่ยังมีให้กันอย่างเต็มเปี่ยม โดยที่ไม่ได้คิดว่าหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร จะเกิดปัญหาอะไรขึ้น และจะแก้ไขกันต่อไปยังไง)

สรุปว่า....จะเป็นเมียน้อยหรือไม่ ก็ยังนะ เพราะเขมชาติยังไม่ได้แต่งงานจดทะเบียนกับเกนหลงเลย เพียงแต่เขายังไม่ยอมรับความจริง ยังไม่ยอมรับความรู้สึกของตัวเองที่ว่ายังลืมสุริยาวดีไม่ได้ .... ถ้ามองมุมกลับกัน หากเป็นชีวิตจริง หาก "คุณ จขกท." เป็นเขมชาติ คุณจะเลือกแต่งงานกับคนที่คุณรักมาก(และในใจก็คิดว่า "ใช่) หรือจะเลือกแต่งกับคนที่คุณคิดว่า "ใช่" เท่านั้น แต่ไม่ได้รัก .... หรือถ้าคุณเป็นเกนหลง คุณจะยอมแต่งงานกับเขมชาติ ทั้ง ๆ ที่คุณก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขาไม่ได้รักคุณเลยหรือเปล่า เพื่อจะได้ทำให้สุริยาวดีกลายเป็นเมียน้อยไปซะ เพื่อความสะใจ

เรากลับคิดว่า สุริยาวดี  เขมชาติ และเกนหลง รวมถึงคุณเอื้อด้วย โชคดีนะ ที่ได้รู้ใจตัวเอง และเลือกแต่งงานกับคนที่ "ทั้งรักทั้ง่ใช่" ในที่สุด

เรารับไม่ได้ตรงที่ยอมนอนกับแฟนเพื่อน ที่ถึงจะเคยเป็นแฟนเก่าตัวเองมาก่อนก็เถอะ
แต่นี่แฟนเพื่อนที่เป็นคนดีและมีน้ำใจกับเรามาตลอดเลยนะ ทำลงได้ยังไง
อย่ามาอ้างเรื่องเหตุผลใดๆ ทุกคนมีเหตุผลส่วนตัวที่จำเป็นกันทั้งนั้นเวลาจะทำชั่ว ไม่ว่าจะโจรปล้นฆ่าข่มขืน
แต่ถ้ามีศีลธรรมกำกับ มีความยับยั้งชั่งใจ ละอายต่อบาป หลายคนจะทำเรื่องไม่ดีไม่ลง

ตอนแรกที่เข้ามาไม่รู้และไม่ทราบว่าพระเอกคบใครอยู่ และ ที่พระเอกคบอยู่จริง ๆ แล้วก็ไม่ได้เป็นแฟน (ยิ่งในนิยายจะยิ่งชัดว่าไม่ได้เป็นอะไรกันเลย เพื่อนสนิทที่ผู้หญิงไม่ยอมเลื่อนฐานะ) อยากกลับมาเพราะคิดว่าจะแก้ไขอะไรบางอย่างได้ อยากรู้ว่าพระเอกเป็นอย่างไร แหวนที่ใส่ติดนิ้วก็เป็นนิสัย ส่วนกาแฟสองคนนี้นิยมชมชอบกาแฟเหมือนกัน ซึ่งก็ยังเหมือนกันอยู่จนทุกวันนี้

ตอนแรกนางเอกยอมให้พระเอกโขกสับ นางเอกก็คิดไปว่าโอเคอะไรยอมได้ก็ยอมไป เคยทำเขาไว้เขาโกรธก็ถูกแล้ว ทีนี้เมื่อนางเอกเห็นพระเอกแสดงตนว่ามีผู้หญิงคนอื่นที่ดีกว่า และ ดูท่าทางว่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้ว นางเอกก็เชื่อตามนั้นขอลาออกไป มันมาพลาดตรงที่เวลาสองคนนี้พูดกัน พระเอกบางทีก็เกินเลย แล้วนางเอกก็ปรี๊ดขึ้น ด้วยความเป็นปุถุชน คำถามที่พระเอกจะถามมันก็ไม่ได้เป็นคำถาม ส่วนนางเอกที่อยากจะตอบพอเจออย่างนี้ก็ไม่ได้ตอบ เป็นประชดเป็นอะไรไป

ซึ่งมันจุดไฟแค้นให้พระเอก พระเอกก็เลยวางแผนตลบหลังซะ นางเอกก็เชื่อสนิทใจว่าสิ่งที่ตัวเองเชื่อและเคยทำแล้วได้ผลกับคุณเอื้อก็น่าจะได้ผลกับเขม แต่มันไม่ได้ ... เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่พระเอกต้องการ พระเอกแค่ต้องการรู้ว่าไม่ลืมกันแค่นั้นเค้าพอใจ แต่สิ่งที่พระเอกแสดงออกมันกลบความต้องการนี้ไป เพราะเขา inception ตัวเองไปสามชั้นเรียบร้อยแล้ว ส่วนสิ่งที่นางเอกแสดงออกมันก็ไม่ตรงกับสิ่งที่พระเอกต้องการ คือ ไม่เข้าใจ point เรื่องการจำการลืมของพระเอก นางเอกเลือกให้พระเอกในทางที่ตัวเองเห็นว่าดีสุด คือ คำนวณหมดแล้วว่ายังไงดีมีผลได้เสียอย่างไร แต่ความรู้สึกมันคำนวณไม่ได้ มันไม่เป็นตรรกะและเหตุผล มันไม่สามารถคิดแบบวิทยาศาสตร์ได้ ทางที่นางเอกเห็นว่าดี พระเอกเห็นว่าเลว เรื่องมันก็เลยเป็นแบบนี้

ส่วนที่นางเอกไปนอนกับพระเอกที่สวิส .. เราว่านางเอกรู้สึกว่าไอ้สิ่งที่พระเอกทำให้มันไม่ธรรมดา และ ทุกสิ่งทุกอย่างน่าจะกลับคืนมาเหมือนเดิม จากคนที่ต้องคิดเผื่อ คิดเพื่อคนอื่นตลอด ก็คือเหนื่อย ก็คือถ้าเราจะมีความสุขบ้าง ถ้าทุกอย่างมันจะเลื่อนมาสู่มือ ถ้าคนที่ได้สวมแหวนจะเป็นเรา อะไรแบบนี้ แค่คืนเดียวที่แพ้ใจก็จบเลย แต่สุดท้ายนางเอกไม่พูด เงียบ จบ ส่วนพระเอกเราว่ามันไม่ใช่อารมณ์นอกใจ แต่มันเป็นอารมณ์ที่ฉันจะฝากรอยอะไรบางอย่างให้ผู้หญิงคนนี้ และ ฉันจะเดินจากไปอย่างผู้ชนะ

Timeline ของสองคนนี้คือ

1. มีอดีตร่วมกัน เขมคิดว่าวดีจะเฟคเก่งทำหน้าซื่อ ๆ หวาน ให้กำลังใจ เขาก็ทำแบบนั้นบ้าง
2. จดหมาย สองบรรทัดของวดีให้จบกันแล้วหายตัวไป ของเขมก็เป็นจดหมายยืดยาวหนึ่งหน้ากระดาษและหายตัวเอ วดีตายคาห้องที่สวิส เขมชาติตายคาถนน
3. แต่งงาน วดีแต่งงานไปกับท่านเจ้าสัว เขมชาติไปขอเกนหลงแต่งงาน ซึ่งเขมชาติคิดว่าเราจะชนะตรงนี้ วดีแต่งเพราะเงิน ส่วนเขมแต่งเพราะรัก (ซึ่งไม่จริง) ดังนั้นเขมเชื่อนะว่าตัวเองรักเกน และ ตัวเองทำถูกแล้ว (เหรอ ?)

เห็นด้วยกับ จขกท ค่ะ เราไม่เข้าใจว่าจะกลับมาทำงานกับพระเอกเพื่ออะไร เหตุผลมันอ่อน
แล้วเมื่อไป ต่างประเทศด้วยกัน รู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีแฟน และตัวเองก็รู้จักกับ เกนหลง แฟนพระเอกด้วย ยังไปนอนกับเค้าได้ลงนะคะ อย่าอ้างความรักเลยค่ะ มันดูสะอิดสะเอียน คือ ทำได้ไง???? ไม่ใช่สาววัยรุ่น ห้ามใจไม่ได้ ดูเหมือนจะไม่รู้สึกชอบชั่วดีเลย...