ขอบคุณทุกกำลังใจและคำชมนะครับ ตอนนี้ผมเพิ่มช่องทางการพูดคุยกันอีก 1 ช่องทางคือ
https://www.facebook.com/ibateerak
นะครับ ไครอยากพูดคุยกับผม นอกจากหลังไมล์แล้วก็เข้าไป like ไปโพสได้เลยนะครับผม
พอดีว่ากระทู้แรกคอมเม้นเยอะบวกกระทู้ตกไปไกลแล้ว ผมเลยขอตั้งใหม่แล้วรวบรวมเรื่องมาให้อีกทีครับ
นี้กระทู้เดิม
http://ppantip.com/topic/31962322/comment154-1
วันนี้พอจะว่างผมจะมาเล่าประสบการณ์ที่ตัวผมนั้นเคยมีโอกาศใช้ชีวิตอยู่ในบ้านผีสิ่งนานเกือบ 10 ปี
บ้านหลังนี้เป็นตึกแถวอยู่ริมถนน และตรงข้ามบ้านเป็นซอย พอดิบพอดี เข้าตำราทางสามแพร่ง ครอบครัวผมได้ย้ายมาอยู่ตั้งแต่ผมเด็กๆ ครอบครัวผมมีกันทั้งหมด 5คน พ่อ แม่ ผม น้องชาย น้องสาว และ บ้านหลังนี้เป็นบ้านสร้างใหม่ พอเข้าไปอยู่แรกๆ ยังไม่มีอะไร การเงินในบ้านผมก็เริ่มดีขึ้นจากการที่แม่ผมเปิดร้านช่วยพ่อผมหาเงินอีกทางเลยจ้างแม่บ้าน มาเพิ่ม 1 คน ในช่วงแรกๆคนในบ้านผมจะยังไม่เจออะไร จะมีบ้างได้ยินเสียง แปลกๆ หรือเห็นอะไรหางตาแวบๆ จนกระทั้งมีคืนนึงแม่ผมฝันว่า มีวิญญานเร่ร่อน ดูทนทุกข์ทรมาณมายืนที่ปลายเตียงและขออยู่ด้วย เขาบอกว่าเขาทรมาณเขาไม่มีที่สิ่งสถิตเลยไม่มีไครเอาของมาไหว้ เขาขออยู่กะแม่ด้วยขอกินบุญของคนในบ้านนี้ ในฝันแม่ผมกลัวก็กลัว แต่ส่งสารมากกว่า เลยตอบกลับไปว่า ได้ . . . . ผมฟังแม่เล่าดังนั้นผม อึ้งเลย โหไม่ถามกันสักคำ และต่อมาก็มีวิญญานพวกนี้มาขออยู่ด้วยเยอะขึ้นๆ แม่ฝันทุกวันๆไม่ซ้ำหน้า แม่ผมใจดีให้อยู่หมด สงสัยมันไปปากต่อปากว่าบ้านนี้เขาให้อยู่ จนกลายเป็นบ้านผีสิงในที่สุด คนในบ้านพบเจอสิ่งแปลกๆ มาโดยตลอดและก็หนักขึ้นๆ ทุกวัน เพราะแม่ผมไม่คัดวิญญานเลยบางตัวก็ดีบางตัวก็กวนทีน คนที่จะเจอบ่อยๆ ช่วงแรกจะเป็นผม และก็แม่ ส่วนพ่อกับ น้องชายน้องสาวผมไม่ค่อยเจอ เจอบ้างปะปลาย มาถึงตรงนี้เรื่องผีที่ผมจะเล่าอาจไม่ต่อเนื้อง สลับช่วงเวลาบ้างเพราะมันหลายเรื่องมากและมันก็นานมาแล้ว ผมจะเล่าเท่าที่จำได้นะครับ
เรื่องแรก ผีเปิดประตู
บ้านผมการที่พวกแอร์พัดลมวิทยุทีวีเปิดเองเปลี่ยนช่องเองได้นั้นเป็นเรื่องปกติมากจนคนในบ้านไม่มีคนกลัวแล้วครับ แต่มีครั้งนึงมันแสดงอภินิหารอยู่พอควร คืนนั้นผมกะน้องๆนั่งดูทีวีอยู่ในห้องนอน อยู่ดีๆประตูก็เปิดเอง แอด.....ด.ด.ด...ด.. น้องๆผมกระโดดมากอดผมแน่น ผมบอกไม่มีไรๆพี่ปิดประตูไม่แน่นเอง ผมพูดปลอบใจน้องผมไปงั้น แต่จริงๆผมปิดแน่นแล้ว ผมโมโหที่มันมาทำให้น้องผมกลัว ผมเดินไปปิดประตู ดังปั้ง !! แล้วก็ล็อคประตู แก๊ก
แล้วผมก็พูดเสียงดังว่าแน่จริงเมิงเปิดล็อคแล้วเปิดประตูให้ได้ดิ 555 แล้วก็เดินไปนั่งดูทีวีกะน้องๆต่อ ผมนั่งไม่เกิน30วิ ก็ได้ยินเสียงดัง แก๊ก ผมหันไปที่ประตูตัวล็อคถูกแก้และลูกบิดประตูก็ค่อยๆหมุน กึก แอ๊ดดด.ด.ดด..ด เปิดอย่างช้าๆ น้องผม2คนร้องลั่น ผมรีบลุกไปปิดประตูอีกครั้ง และ ล็อก บวก ใส่กอนประตูด้วย แล้วผมก็วิ่งมาปลอบน้องว่าไม่มีไรๆพี่ปิดไม่ดีเอง กว่าน้องจะหายจากตกใจผมปรอบอยู่นานพอควร จบเรื่องแรก จากที่ผมเล่าพวกคุณคงรู้แล้วว่าผมเป็นคนไม่กลัวผีไม่ใช่ว่าไม่เคยเจอเลยไม่กลัวแต่เจอบ่อยจนชิน
บ้านผีสิงตรงทางสามแพร่ง (รวม)
นะครับ ไครอยากพูดคุยกับผม นอกจากหลังไมล์แล้วก็เข้าไป like ไปโพสได้เลยนะครับผม
พอดีว่ากระทู้แรกคอมเม้นเยอะบวกกระทู้ตกไปไกลแล้ว ผมเลยขอตั้งใหม่แล้วรวบรวมเรื่องมาให้อีกทีครับ
นี้กระทู้เดิม
http://ppantip.com/topic/31962322/comment154-1
วันนี้พอจะว่างผมจะมาเล่าประสบการณ์ที่ตัวผมนั้นเคยมีโอกาศใช้ชีวิตอยู่ในบ้านผีสิ่งนานเกือบ 10 ปี
บ้านหลังนี้เป็นตึกแถวอยู่ริมถนน และตรงข้ามบ้านเป็นซอย พอดิบพอดี เข้าตำราทางสามแพร่ง ครอบครัวผมได้ย้ายมาอยู่ตั้งแต่ผมเด็กๆ ครอบครัวผมมีกันทั้งหมด 5คน พ่อ แม่ ผม น้องชาย น้องสาว และ บ้านหลังนี้เป็นบ้านสร้างใหม่ พอเข้าไปอยู่แรกๆ ยังไม่มีอะไร การเงินในบ้านผมก็เริ่มดีขึ้นจากการที่แม่ผมเปิดร้านช่วยพ่อผมหาเงินอีกทางเลยจ้างแม่บ้าน มาเพิ่ม 1 คน ในช่วงแรกๆคนในบ้านผมจะยังไม่เจออะไร จะมีบ้างได้ยินเสียง แปลกๆ หรือเห็นอะไรหางตาแวบๆ จนกระทั้งมีคืนนึงแม่ผมฝันว่า มีวิญญานเร่ร่อน ดูทนทุกข์ทรมาณมายืนที่ปลายเตียงและขออยู่ด้วย เขาบอกว่าเขาทรมาณเขาไม่มีที่สิ่งสถิตเลยไม่มีไครเอาของมาไหว้ เขาขออยู่กะแม่ด้วยขอกินบุญของคนในบ้านนี้ ในฝันแม่ผมกลัวก็กลัว แต่ส่งสารมากกว่า เลยตอบกลับไปว่า ได้ . . . . ผมฟังแม่เล่าดังนั้นผม อึ้งเลย โหไม่ถามกันสักคำ และต่อมาก็มีวิญญานพวกนี้มาขออยู่ด้วยเยอะขึ้นๆ แม่ฝันทุกวันๆไม่ซ้ำหน้า แม่ผมใจดีให้อยู่หมด สงสัยมันไปปากต่อปากว่าบ้านนี้เขาให้อยู่ จนกลายเป็นบ้านผีสิงในที่สุด คนในบ้านพบเจอสิ่งแปลกๆ มาโดยตลอดและก็หนักขึ้นๆ ทุกวัน เพราะแม่ผมไม่คัดวิญญานเลยบางตัวก็ดีบางตัวก็กวนทีน คนที่จะเจอบ่อยๆ ช่วงแรกจะเป็นผม และก็แม่ ส่วนพ่อกับ น้องชายน้องสาวผมไม่ค่อยเจอ เจอบ้างปะปลาย มาถึงตรงนี้เรื่องผีที่ผมจะเล่าอาจไม่ต่อเนื้อง สลับช่วงเวลาบ้างเพราะมันหลายเรื่องมากและมันก็นานมาแล้ว ผมจะเล่าเท่าที่จำได้นะครับ
เรื่องแรก ผีเปิดประตู
บ้านผมการที่พวกแอร์พัดลมวิทยุทีวีเปิดเองเปลี่ยนช่องเองได้นั้นเป็นเรื่องปกติมากจนคนในบ้านไม่มีคนกลัวแล้วครับ แต่มีครั้งนึงมันแสดงอภินิหารอยู่พอควร คืนนั้นผมกะน้องๆนั่งดูทีวีอยู่ในห้องนอน อยู่ดีๆประตูก็เปิดเอง แอด.....ด.ด.ด...ด.. น้องๆผมกระโดดมากอดผมแน่น ผมบอกไม่มีไรๆพี่ปิดประตูไม่แน่นเอง ผมพูดปลอบใจน้องผมไปงั้น แต่จริงๆผมปิดแน่นแล้ว ผมโมโหที่มันมาทำให้น้องผมกลัว ผมเดินไปปิดประตู ดังปั้ง !! แล้วก็ล็อคประตู แก๊ก
แล้วผมก็พูดเสียงดังว่าแน่จริงเมิงเปิดล็อคแล้วเปิดประตูให้ได้ดิ 555 แล้วก็เดินไปนั่งดูทีวีกะน้องๆต่อ ผมนั่งไม่เกิน30วิ ก็ได้ยินเสียงดัง แก๊ก ผมหันไปที่ประตูตัวล็อคถูกแก้และลูกบิดประตูก็ค่อยๆหมุน กึก แอ๊ดดด.ด.ดด..ด เปิดอย่างช้าๆ น้องผม2คนร้องลั่น ผมรีบลุกไปปิดประตูอีกครั้ง และ ล็อก บวก ใส่กอนประตูด้วย แล้วผมก็วิ่งมาปลอบน้องว่าไม่มีไรๆพี่ปิดไม่ดีเอง กว่าน้องจะหายจากตกใจผมปรอบอยู่นานพอควร จบเรื่องแรก จากที่ผมเล่าพวกคุณคงรู้แล้วว่าผมเป็นคนไม่กลัวผีไม่ใช่ว่าไม่เคยเจอเลยไม่กลัวแต่เจอบ่อยจนชิน