อาจยังไม่ลืมที่เคยเจ็บช้ำ อาจยังระทมทุกข์กับความหลัง อาจจะยังจำฝังใจ ต่อให้ใครๆเฝ้าเตือนเท่าไร
ก็ยังคงนอนร้องไห้ฟูมฟาย จวบจนวันนึง ถึงได้เข้าใจ

คร่ำครวญต่อไป แล้วได้อะไร ทุกข์ทนเพื่อใคร
เรื่องเจ็บปวดร้าวรานในวันเก่า จะเศร้าใจไปทำไม สุดท้ายก็ลืม ลืมหมดจากหัวใจ
วันนี้ยังทรมาน แต่น้อยลงกว่าเมื่อวานใช่ไหม และวันนึงมันก็คงจางหายไป
....และสุดท้ายเราก็ลืมหมดหัวใจ

เจ็บจนตัวเองแทบหมดความหมาย เจ็บมันเข้าไปแทบเป็นแทบตาย เจ็บจนมันชาทั้งใจ
เจ็บอีกไม่นานสักวันก็ลืม เจ็บจนพอใจสักวันก็หาย เจ็บมาจนพอเสียที


ลืมเรื่องราวไม่ดี เลิกร้องไห้สักที เริ่มต้นกับวันที่ดี
ลืมเรื่องราวไม่ดี เลิกร้องไห้สักที เริ่มต้นใหม่กับวันที่ดี

อดีตที่เราไม่อาจเปลี่ยนแปลง อดีตที่มันร้ายแรงเท่าไร
ก็ไม่มีทางที่เราจะย้อนเวลาให้ดีได้เหมือน­ดังเดิม
อดีตที่เราไม่อาจแก้ไข ในวันนี้ต้องเดินต่อไป
ลืมเรื่องราวไม่ดีทิ้งไปแล้วเริ่มชีวิตดีๆ­กันใหม่