เมื่อวานกับวันนี้ไม่รู้เป็นวันซวยอะไรของผม

เมื่อวานขับรถอยู่แถวห้วยขวาง

ชะลอรถเตรียมยูเทืร์น มีมอเตอร์ไซค์ขับมาจะแซงทางขวา

ผมพยายามเบี่ยงชิดซ้ายให้เข้าแซงไปแต่ติดรถข้างซ้ายที่ขับเหยียบเส้นและรถผมก็ใหญ่
ถนนก็แคบ

พอยูเทิร์นจังหวะกำลังจะออกจากโค้ง มอไซค์ด่ามาเลย "พ่อเหรอไอ้สัส"
ขนาดปิดกระจกยังได้ยินชัด

ไม่รู้จะทำไงจริงๆ


เช้านี้รถเจ้ากรรมสตาร์ทไม่ติด
คงต้องใช้บริการมอเตอร์ไซค์รับจ้างแล้วกระมัง

เดินออกจากซอยไปที่วินหน้าเซนทรัลแจ้งฯ
ไม่มีมอไซค์ซักคัน
ผมไปถึงวินคนแรกยืนอยู่ที่หัววิน อีกหนึ่งนาทีถัดมามีผู้ชายออฟฟิศหนึ่งคน กับนักศึกษาสาวอีกหนึ่งคน


พอมอไซค์มาความกระวนกระวายก็เกิดขึ้นเพราะหนุ่มออฟฟิศพยายามจะแซงคิวผมให้ได้
แต่ผมมาก่อนมีเหตุผลอะไรจะต้องรอให้เค้าแซง

ผมเดินเข้าหารถที่กำลังวิ่งเข้ามา พอรถหยุดก็ก้าวขึ้นรถไปเลย

ผม "ไปรพ.xx ครับ"
พี่วิน: "ไม่ไปอ่ะ รถติด"

ผมก็ต้องลงมาแบบไม่มีทางเลือก ไม่กล้าบ่นมากมาถิ่นเค้า ไม่ไปจะไปเรียกร้องอะไรได้
รอคันต่อไป

สักพักคนใหม่ก็มาคราวนี้มาพร้อมกันสามคันเลยทีเดียว ผมเดินไปถาม
"ไปรพ.xx มั๊ยพี่"

คันที่1 :คันอื่นเถอะ รถมันติด"
คันที่ 2 เหมือนไม่ได้นัดหมาย ส่ายหัวดิกๆอย่างเดียว
คันที่ 3: ไม่ไป พร้อมทำหน้าบอกบุญไม่รับ

ผมรู้สึกเฟลมากตอนนั้น เลยโทรไปหาแฟนให้ลองสตาร์ทรถดูอีกทีเผื่อจะติด
แฟนบอกว่าเดินออกมาแล้วเหมือนกันเดี๋ยวหารถสาธารารณะไป

ผมกับแฟนค่อยๆเดินจากเซนแจ้งมุ่งตรงไปศูนย์ราชการ
ไปเจอวินนึงที่ก่อนถึงทางเข้าเมืองทองใหญ่

คราวนี้แฟนผมเป็นคนเดินไปถามเอง "พี่ไปรพ.xx เท่าไหร่คะ"

พี่วิน: "80"
คือปกติผมนั่งจากเซนแจ้งมายังแค่ 60เลย
แต่แฟนกลัวไปทำงานสายแฟนก็เลยขึ้น

ผมเลยบอกพี่วินว่า "ขับดีๆนะครับ" ด้วยความเป็นห่วงแฟนผม
เอาเลยครับ วินเค้าของขึ้น
"ไอ้ กูขับเป็นโว้ยมอไซค์อ่ะ. "
"คุณพูดจาดีๆนะ"ผมตอบเค้าไป
ผมก็เลยบอกแฟนว่างั้นไม่ไปแล้ว ไปหาคันอื่นเอา


เราก็เลยเดินกันมาจนถึงทางเข้าเมืองทองเล็ก
แฟนผมก็เลยเดินไปถามสรุปหกสิบบาท+กลัวสาย
กาอนไปแฟนผมถามว่าไม่ขึ้นเหรอ
ผมบอกไม่เอาเดินมาตั้งไกลราคาก็แพงสู้เดินไปดีกว่า
สุดท้ายแฟนผมก็เลยล่วงหน้าไปก่อน


ผมเมื่อตัดสินใจแล้วเบื่อที่จะต้องไปง้องอนใครก็ไม่รู้
ก็เลยเดินมาเรื่อยๆตั้งใจเดินไปให้ถึงที่หมาย
เดินไปได้ซักห้าร้อยเมตร

เหมือนสวรรค์โปรด มีมอไซค์ใจดีคันหนึ่งมาจอดเทียบข้างๆพร้อมถามว่าผมจะไปไหน
ผมเลยบอกที่หมายเค้าไป
เค้าบอกว่า "มา เดี๋ยวไปส่งให้"

ผมถามด้วยความเคยชินไปว่าเท่าไหร่ครับ
พี่วินใจดีจอบมาด้วยความยิ้มแย้ม" เอาไม่แพง 80ละกัน"

ผมตอบปฏิเสธไป
และเดินๆมาจนถึงที่หมาย
ก่อนถึงที่หมาายยังเจอมอไซค์วินขับขึ้นฟุตบาทกระจกเฉี่ยวแขนผมด้วย

เหนื่อยมากแต่ก็รู้สึกดีกว่าจะต้องไปพึ่งพาเค้า

ท่านใดเคยเจอเหตุการณ์ลักษณะนี้บ้างครับ