ไหนๆก็จะมีละครด้วยกันอยู่แล้ว ก็ขอนิดนึง
.
.
.
เลือดขัตติยา...ลักษณวดี


รื่องราวของชายหนุ่มผู้มีมันสมองเป็นเลิศ อโณทัย..มีชีวิตที่มอบความภักดีสูงสุดต่อราชบัลลังก์ เขาดำเนินทุกอย่างเพื่อปกป้อง
เขาเล่นการเมือง..เริ่มต้นจาก “พระพี่เลี้ยง” ในเจ้าชายและราชกุมารี จนก้าวขึ้นเป็น ”ท่านผู้บัญชาการ”

บัญชาการสูงสุด ผู้กุม “อำนาจ” ยิ่งใหญ่แห่งรัฐยโสธรอำนาจที่อาจต่อรองกับขั้วแห่ง “ราชศักดิ์”
ได้เขาผู้ถูกเตือนว่า “แม้ “อำนาจ” กับ “ราชศักดิ์” จะเป็นของคู่กัน แต่ประชาชนเช่นเราควรมีแต่ “อำนาจ”
เท่านั้นอย่าไปก้าวก่าย “ราชศักดิ์” แห่งราชบัลลังก์ เป็นอันขาด” หากใครไหนจะอ่าน “หัว”
ของอโณทัยออก หากจะมีก็เพียง “ทิพยรัตน์ดารากุมารี” ราชศักดิ์แห่งราชบัลลังก์ยโสธรเท่านั้น หาก “ใจ”
ของ ทานผู้บัญชาการ ภักดีแค่ไหนหาก “ใคร” เอาหัวของเขาเองเป็นเครื่องค้ำราชบัลลังก์ “หัว”
ที่ยอมค้อมให้เฉพาะเท่าที่ “หัวใจบัญชา” เท่านั้น หัวที่แทนความหมายว่า..อโณทัยไม่มีใคร นอกจากเธอคนเดียว..
ทิพยรัตน์ราชกุมารี! ทิพย์ราชกุมารี เลือดแห่งขัตติยาที่ชาวยโสธรภาคภูมิใจ มอบความจงรักภักดีให้สวมมงกุฎราชินี
โดยมี ”หัว” ของคนที่รักเป็นฐานค้ำราชบัลลังก์..ส่งถึงตำแหน่ง “สมเด็จพระบรมราชินี แห่งสมาพันธรัฐ”
“ถ้าคนเราเคยทำให้หัวของคนที่เรารักหลุดจากบ่าได้ เราย่อมไม่อาทรต่อหัวใคร แม้แต่หัวตัวเอง”
ทำไม “อำนาจ” ท่านผู้บัญชาการ จึงไม่รวมกับ “ราชศักดิ์” แห่งยโสธร ทำไม
ยามเมื่อมี “ดารา” อยู่เยี่ยมฟ้า ยามนั้นย่อมไม่มี “อโณทัย”

บนนภา ทำไมหัวใจดวงหนึ่งจะไม่รู้ว่า..หากหัวใจดวงนั้นกำลังจะสลายลง หัวใจอีกดวงหนึ่งจะไม่พินาศย่อยยับลงไปด้วย