ถ้างั้น ทั่วโลกคงสรรเสริญ ระบอบ ของ คิมจองอึน จีน และคิวบา ว่าเป็นแนวทางที่ดี
เพราะระบอบคอมมูน คือแนวทางไปสู่ระบอบประชาธิปไตยที่สมบูรณ์ ตามอุดมการณ์  ตามฝัน ในระยะเปลี่ยนผ่านต้องมีการปฏิวัติ โดยพรรค โดยผู้นำที่มีอุดมการณืสูงลิ่ว เพื่อปฏิรูปสังคม จัดระเบียบใหม่
เทือกต้องการอำนาจเผด็จการ เพื่อจัดระเบียบสังคมจัดระบบและกระบวนการต่างๆ โดยอ้างว่าเพื่อนำพาประเทศไปสู่ ประชาธิปไตยที่ดีงาม โดยคณะของคนดีของเค้า
คอมมูนิสไม่สามารถพัฒนาไปสู่ประชาธิปไตยทีสมบูรณ์ได้ เพราะผู้นำ ดันมีกิเลส ยึดติดยศฐาบารมีขึ้นมาฉับพลัน   แล้วจานับประสาอะไรกับ สุเทือกและพลพรรคที่อาสาจะมาฏิรูปประเทศ ทั้งที่ไม่มีอุดมการประชาธิปไตย แล้วมีกิเลสหนากันมาตั้งแต่ต้น แถมหนำซ้ำตัวเองและคณะก็เป็นกลุ่มทุนกลุ่มนึง ที่แค้ต้องการมาไล่กลุ่มทุนอีกกลุ่มออกไปจากสารบบ แค่นั้นเอง  ประชาธิปไตยที่หลอกลวงกันไปมาสุดท้ายเราจะได้แค่  คิมจองอึน แห่งเมืองไทย ที่สถาปนาระบอบอำมาตย์ขึ้นมาครอบงำสังคมไทยแค่นั้นเอง