แฟนๆกีฮวังฮู หรือ Empress Ki น่าจะดูตอนที่ 51 อันเป็นตอนสุดท้ายกันแล้วนะคะ
มีความรู้สึกยังไงกันบ้าง เชิญมาคุยส่งท้ายละครอิงประวัติศาสตร์เรื่องนี้กันค่ะ
ฮาจีวอนในวันสุดท้ายของการถ่ายทำกีฮวังฮู
ในตอนแรกละครเรื่องนี้ใช้ชื่อว่า ฮวาทู-Hwatu (화투) ซึ่งแปลว่า สงครามดอกไม้ แต่เปลี่ยนมาเป็น กีฮวังฮู (기황후) หรือ เอมเปรสกี
ในภายหลังเพื่อหลีกเลี่ยงชื่อที่จะไปสับสนกับการเล่นไพ่ชนิดหนึ่ง ที่เรียกว่าฮวาทู หรือ ไพ่ดอกไม้
แต่ธีมหลักของเรื่องก็คือเน้นเรื่องความรักสามเส้า แตกต่างจากซีรี่ส์แนวอิงประวัติศาสตร์ทั่วไป ที่จะเน้นเรื่องการแย่งชิงอำนาจมากกว่า
คงจะเป็นแนวใหม่ของละครจักรๆวงศ์ๆสไตล์เกาหลี
ฟังแต่ชื่อและอ่านประวัติศาสตร์มาบ้าง กีฮวังฮู หรือ ฮองเฮาฉี แห่งราชวงศ์หยวนของจีนได้ชื่อว่าเป็นจักรพรรดินีโหด
ชื่อเสียงในประวัติศาสตร์จีนหรือชื่อเสียงในเกาหลีเองมีแต่แง่ลบ จึงถือเป็นความท้าทายของคนแต่งเรื่อง
ที่ต้องดึงอีกด้านของผู้หญิงที่ชื่อว่าเลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ ออกมาทำเป็นละครรัก เมโลดราม่าทั่วไป ประเภทหนึ่งหญิงสองชาย
ตัวเอกคือกีซึงนยังชาวโครยอ(เกาหลี) ที่ถูกส่งไปเป็นบรรณาการแก่ราชสำนักจีน ซึ่งในตอนนั้นราชวงศ์หยวนของเผ่ามองโกลครองอำนาจในช่วงสุดท้าย
ส่วนจักรพรรดิหยวนคือ ตาฮวัน หรือ พระเจ้าฮุ่ยจง ที่แสนจะอ่อนแอ เป็นเพียงหุ่นเชิดของเอลเตมูร์หรืออัครมหาเสนายอนชอล
(ในเรื่องเราจะได้ยินแต่เสียงเรียก แทซึงซัง อันเป็นชื่อตำแหน่ง)
ตัวละครอีกตัวหนึ่งที่มีบทบาทมากในเรื่องนี้คือ วังยู ซึ่งสมมติว่าคือพระเจ้าชุงฮเย กษัตริย์ไร้บัลลังก์ของโครยอ
สภาพทางการเมืองในตอนนั้น โครยอที่อยู่ในช่วงอัสดงเช่นกัน ตกอยู่ในฐานะประเทศราชของจีน ต้องส่งบรรณาการถวายทุกปี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ซึงนยัง หรือ นยัง ก็เป็นหนึ่งในบรรณาการที่ต้องเดินทางไปหยวน ในสภาวะที่เรียกว่าถูกบังคับ
แต่คนเขียนได้ผูกเรื่องให้ซาบซึ้งยิ่งขึ้น โดยให้ทั้งซึงนยัง ตาฮวัน และวังยู ผูกพันกันก่อนจะปูเรื่องสู่ชีวิตอันยืดยาวซับซ้อนของนยังและตาฮวันในวังหยวน
ตอนแรก นยัง รักและภักดีวังยู เพราะเขาคือกษัตริย์ของโครยอ แต่สุดท้ายนยังก็ต้องตัดใจ เลือกทางเดินชีวิตที่เหมือนกำหนดไว้แล้ว
เข้าสู่วังหลวง ที่เป้าหมายแรกคือแก้แค้น แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ต่อความจริงใจของตาฮวัน ทิ้งวังยูเป็นอดีตที่ไม่มีวันหวนกลับ
เรื่องราวทั้งหมดมีแค่นี้ แต่ว่ายาวถึง 51 ตอน รายละเอียดและตัวละครจึงต้องมีตัวละครและปมย่อยๆของแต่ละคนไว้
แต่โดยรวมก็ยังยึดหลักความรักสามเส้า จนตอนอวสานเลย
ในบรรดาตัวละครทั้งสามคน
ตาฮวันดูจะน่าสงสารที่สุด เป็นจักรพรรดิของราชอาณาจักรที่กว้างใหญ่ แต่แทบจะไร้อำนาจทางการเมือง
มีขุนนางกังฉินอย่างยอนชอลกุมบังเ
ยนอยู่ จัดการให้ลูกสาวตัวขึ้นเป็นจักรพรรดินี เพื่อควบคุมบัลลังก์ให้ตกอยู่ในตระกูลของตัวเองนานที่สุด
เมื่ออำนาจไม่มีอยู่จริง ความหวังประการเดียวของตาฮวันคือซึงนยัง ชาวโครยอสามัญชนที่เคยระหกระเหินเอาชีวิตไม่รอดมาด้วยกัน
แต่เมื่อนางมาอยู่วังหยวนเพราะถูกบังคับ หัวใจจึงเรียกหาแต่โครยอและวังยู
วังยูคือตัวละครที่น่าสงสารอันดับสอง เป็นกษัตริย์ที่ไร้บัลลังก์ หรือแม้ยามอยู่ในบัลลังก์คือไร้อำนาจ
แม้แต่จะปกป้องนยังหรือประชาชนของตัวเอง
ก็ไม่มีความสามารถ
ซึงนยังคือตัวละครที่น่าสงสารเช่นกัน นางต้องจากบ้านมาเพื่อรับใช้และมีชีวิตอยู่กับต่างชาติ
ต้องเรียนรู้วิธีการป้องกันตัวเองเพื่อมีชีวิตรอดในวังหลวงที่โหดร้าย ชะตากรรมชีวิตของนางกำนัล หรือ ขันทีโครยอ
เหมือนมดตัวเล็กๆ จะบดบี้เสียก็ตายไปเช่นมดตัวหนึ่ง
สุดท้ายนยังก็ต้องลืมแผ่นดินเกิดและวังยูที่นางรักแต่ปกป้องนางไม่ได้ เข้าสู่วังหยวนและเลือกตาฮวัน
ซึ่งพร้อมจะโอบกอดนางเสมอ
ถ้ามองในแง่ประวัติศาสตร์ การที่หญิงสามัญชาวต่างชาติขึ้นเป็นฮองเฮาของจีนไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่นอน
ผู้เขียนจึงพยายามลงรายละเอียดเรื่องความรักของตาฮวันที่มีต่อนยัง จนเรทติ้งหลุดลอย เอาใจแฟนละครสุดๆ
ความรักของตาฮวันเป็นความรักของผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่มีต่อหญิงสาวที่มีความหมายและคุณค่าในชีวิตเขา
เช่นเดียวกับความรักของวังยูที่มีต่อนยัง มีหลายตอนที่คนดูเริ่มรำคาญกับความเสียสละของวังยู
แต่สำหรับวังยู ไม่ใช่เพียงความรัก แต่เป็นความรู้สึกผิดของตัวเองด้วยที่เขาปล่อยให้นยังต้องหลุดลอยไปทั้งที่ยังรักกันอยู่
และในอีกฐานะหนึ่ง เขาเป็นกษัตริย์ของโครยอที่ปกป้องประชาชนของตัวเองไม่ได้ การปกป้องนยังคือสิ่งเดียวที่เขายังทำได้
วังยูเหมือนอัศวินยุคกลางที่ปกป้องนางในฝันจนวาระสุดท้ายของชีวิต
ในตอนจบที่ทั้งสองร่ำลากัน นยังบอกกับวังยูว่า ขอให้เขากลับไปเป็นกษัตริย์ที่ดีเพื่อปกป้องประชาชนโครยอ
อย่าให้ต้องมีชะตาชีวิตเช่นนาง
เช่นเดียวกับตอนที่นางหลั่งน้ำตาให้กับเจ้ายมบยองซู
หากโครยออุดมสมบูรณ์ คนเช่นเจ้ายมคงไม่ต้องกลายเป็นเช่นนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สักครั้งหนึ่ง
เธอพัดผ่านมาเหมือนสายลมอันโหดร้าย
ผ่านมือฉันจนเกือบจะคว้าไว้ได้
แต่เธอกลับหายไปไกลลิบ
ในคืนที่หัวใจฉันร่ำร้องอยู่เงียบๆ
วันอันแสนเศร้าของฉันผ่านไปอย่างมืดมน
แม้พยายามลบเลือนเธอไปอย่างยากเย็น
แต่ภาพเธอกลับลอยล่องอยู่ในความฝันของฉัน
ความทรงจำอันเจ็บปวด
ทำให้รักของเราเศร้าหนักหนา
แม้พยายามซ่อนเร้น
แต่กลับน้ำตานองด้วยอาลัย
ฉันต้องทำเช่นไรหรือ
ฉันจะเจอเธอในความฝันได้ไหม
หรือหากรอคอยอย่างทรมาน ถึงจะได้พบเธอ
ฉันอธิษฐานต่อพระจันทร์อันเดียวดาย
เพียงสักครั้ง เพียงสักครั้งหนึ่ง
ฉันพร่ำบอกเพียงลำพังด้วยน้ำตานอง
แม้พยายามลบเลือนเธอไปอย่างยากเย็น
แต่ภาพเธอกลับลอยล่องอยู่ในความฝันของฉัน
ความทรงจำอันเจ็บปวด
ทำให้รักของเราเศร้าหนักหนา
แม้พยายามซ่อนเร้น
แต่กลับน้ำตานองด้วยอาลัย
ฉันต้องทำเช่นไรหรือ
ขอแค่เธอมาเจอฉันในความฝันอันแสนเศร้า
ฉันรู้ดี ฉันรู้ดี แต่ฉัน...
ไม่อาจปล่อยเธอไปแม้เพียงนิดเดียว
แม้พยายามลบเลือนเธอไปอย่างยากเย็น
แต่ภาพเธอกลับลอยล่องอยู่ในความฝันของฉัน
ความทรงจำอันเจ็บปวด
ทำให้รักของเราเศร้าหนักหนา
แม้พยายามซ่อนเร้น
แต่กลับน้ำตานองด้วยอาลัย
ฉันต้องทำเช่นไรหรือ
한번만-Just Once -ขับร้องโดย Soyu
แปลจากเนื้อเพลงภาษาอังกฤษจากเวป POP!GASA
เก็บตก นิดๆหน่อยๆ จาก Empress Ki-สงครามดอกไม้
มีความรู้สึกยังไงกันบ้าง เชิญมาคุยส่งท้ายละครอิงประวัติศาสตร์เรื่องนี้กันค่ะ
ฮาจีวอนในวันสุดท้ายของการถ่ายทำกีฮวังฮู
ในตอนแรกละครเรื่องนี้ใช้ชื่อว่า ฮวาทู-Hwatu (화투) ซึ่งแปลว่า สงครามดอกไม้ แต่เปลี่ยนมาเป็น กีฮวังฮู (기황후) หรือ เอมเปรสกี
ในภายหลังเพื่อหลีกเลี่ยงชื่อที่จะไปสับสนกับการเล่นไพ่ชนิดหนึ่ง ที่เรียกว่าฮวาทู หรือ ไพ่ดอกไม้
แต่ธีมหลักของเรื่องก็คือเน้นเรื่องความรักสามเส้า แตกต่างจากซีรี่ส์แนวอิงประวัติศาสตร์ทั่วไป ที่จะเน้นเรื่องการแย่งชิงอำนาจมากกว่า
คงจะเป็นแนวใหม่ของละครจักรๆวงศ์ๆสไตล์เกาหลี
ฟังแต่ชื่อและอ่านประวัติศาสตร์มาบ้าง กีฮวังฮู หรือ ฮองเฮาฉี แห่งราชวงศ์หยวนของจีนได้ชื่อว่าเป็นจักรพรรดินีโหด
ชื่อเสียงในประวัติศาสตร์จีนหรือชื่อเสียงในเกาหลีเองมีแต่แง่ลบ จึงถือเป็นความท้าทายของคนแต่งเรื่อง
ที่ต้องดึงอีกด้านของผู้หญิงที่ชื่อว่าเลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ ออกมาทำเป็นละครรัก เมโลดราม่าทั่วไป ประเภทหนึ่งหญิงสองชาย
ตัวเอกคือกีซึงนยังชาวโครยอ(เกาหลี) ที่ถูกส่งไปเป็นบรรณาการแก่ราชสำนักจีน ซึ่งในตอนนั้นราชวงศ์หยวนของเผ่ามองโกลครองอำนาจในช่วงสุดท้าย
ส่วนจักรพรรดิหยวนคือ ตาฮวัน หรือ พระเจ้าฮุ่ยจง ที่แสนจะอ่อนแอ เป็นเพียงหุ่นเชิดของเอลเตมูร์หรืออัครมหาเสนายอนชอล
(ในเรื่องเราจะได้ยินแต่เสียงเรียก แทซึงซัง อันเป็นชื่อตำแหน่ง)
ตัวละครอีกตัวหนึ่งที่มีบทบาทมากในเรื่องนี้คือ วังยู ซึ่งสมมติว่าคือพระเจ้าชุงฮเย กษัตริย์ไร้บัลลังก์ของโครยอ
สภาพทางการเมืองในตอนนั้น โครยอที่อยู่ในช่วงอัสดงเช่นกัน ตกอยู่ในฐานะประเทศราชของจีน ต้องส่งบรรณาการถวายทุกปี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ซึงนยัง หรือ นยัง ก็เป็นหนึ่งในบรรณาการที่ต้องเดินทางไปหยวน ในสภาวะที่เรียกว่าถูกบังคับ
แต่คนเขียนได้ผูกเรื่องให้ซาบซึ้งยิ่งขึ้น โดยให้ทั้งซึงนยัง ตาฮวัน และวังยู ผูกพันกันก่อนจะปูเรื่องสู่ชีวิตอันยืดยาวซับซ้อนของนยังและตาฮวันในวังหยวน
ตอนแรก นยัง รักและภักดีวังยู เพราะเขาคือกษัตริย์ของโครยอ แต่สุดท้ายนยังก็ต้องตัดใจ เลือกทางเดินชีวิตที่เหมือนกำหนดไว้แล้ว
เข้าสู่วังหลวง ที่เป้าหมายแรกคือแก้แค้น แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ต่อความจริงใจของตาฮวัน ทิ้งวังยูเป็นอดีตที่ไม่มีวันหวนกลับ
เรื่องราวทั้งหมดมีแค่นี้ แต่ว่ายาวถึง 51 ตอน รายละเอียดและตัวละครจึงต้องมีตัวละครและปมย่อยๆของแต่ละคนไว้
แต่โดยรวมก็ยังยึดหลักความรักสามเส้า จนตอนอวสานเลย
ในบรรดาตัวละครทั้งสามคน
ตาฮวันดูจะน่าสงสารที่สุด เป็นจักรพรรดิของราชอาณาจักรที่กว้างใหญ่ แต่แทบจะไร้อำนาจทางการเมือง
มีขุนนางกังฉินอย่างยอนชอลกุมบังเยนอยู่ จัดการให้ลูกสาวตัวขึ้นเป็นจักรพรรดินี เพื่อควบคุมบัลลังก์ให้ตกอยู่ในตระกูลของตัวเองนานที่สุด
เมื่ออำนาจไม่มีอยู่จริง ความหวังประการเดียวของตาฮวันคือซึงนยัง ชาวโครยอสามัญชนที่เคยระหกระเหินเอาชีวิตไม่รอดมาด้วยกัน
แต่เมื่อนางมาอยู่วังหยวนเพราะถูกบังคับ หัวใจจึงเรียกหาแต่โครยอและวังยู
วังยูคือตัวละครที่น่าสงสารอันดับสอง เป็นกษัตริย์ที่ไร้บัลลังก์ หรือแม้ยามอยู่ในบัลลังก์คือไร้อำนาจ
แม้แต่จะปกป้องนยังหรือประชาชนของตัวเอง
ก็ไม่มีความสามารถ
ซึงนยังคือตัวละครที่น่าสงสารเช่นกัน นางต้องจากบ้านมาเพื่อรับใช้และมีชีวิตอยู่กับต่างชาติ
ต้องเรียนรู้วิธีการป้องกันตัวเองเพื่อมีชีวิตรอดในวังหลวงที่โหดร้าย ชะตากรรมชีวิตของนางกำนัล หรือ ขันทีโครยอ
เหมือนมดตัวเล็กๆ จะบดบี้เสียก็ตายไปเช่นมดตัวหนึ่ง
สุดท้ายนยังก็ต้องลืมแผ่นดินเกิดและวังยูที่นางรักแต่ปกป้องนางไม่ได้ เข้าสู่วังหยวนและเลือกตาฮวัน
ซึ่งพร้อมจะโอบกอดนางเสมอ
ถ้ามองในแง่ประวัติศาสตร์ การที่หญิงสามัญชาวต่างชาติขึ้นเป็นฮองเฮาของจีนไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่นอน
ผู้เขียนจึงพยายามลงรายละเอียดเรื่องความรักของตาฮวันที่มีต่อนยัง จนเรทติ้งหลุดลอย เอาใจแฟนละครสุดๆ
ความรักของตาฮวันเป็นความรักของผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่มีต่อหญิงสาวที่มีความหมายและคุณค่าในชีวิตเขา
เช่นเดียวกับความรักของวังยูที่มีต่อนยัง มีหลายตอนที่คนดูเริ่มรำคาญกับความเสียสละของวังยู
แต่สำหรับวังยู ไม่ใช่เพียงความรัก แต่เป็นความรู้สึกผิดของตัวเองด้วยที่เขาปล่อยให้นยังต้องหลุดลอยไปทั้งที่ยังรักกันอยู่
และในอีกฐานะหนึ่ง เขาเป็นกษัตริย์ของโครยอที่ปกป้องประชาชนของตัวเองไม่ได้ การปกป้องนยังคือสิ่งเดียวที่เขายังทำได้
วังยูเหมือนอัศวินยุคกลางที่ปกป้องนางในฝันจนวาระสุดท้ายของชีวิต
ในตอนจบที่ทั้งสองร่ำลากัน นยังบอกกับวังยูว่า ขอให้เขากลับไปเป็นกษัตริย์ที่ดีเพื่อปกป้องประชาชนโครยอ
อย่าให้ต้องมีชะตาชีวิตเช่นนาง
เช่นเดียวกับตอนที่นางหลั่งน้ำตาให้กับเจ้ายมบยองซู
หากโครยออุดมสมบูรณ์ คนเช่นเจ้ายมคงไม่ต้องกลายเป็นเช่นนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้