Between 1890 and 1900, millions of people from southern and eastern Europe left their homes in search of the American dream. The new immigrants hoped to find a comfortable place where they could settle and live out their live. But the cities to which they came were not prepared for the new arrivals, and many immigrant families ended up in ugly apartments that were poorly supplied with light, heat, water. The new arrivals had dreamed of finding work that could make them independent, even rich. Instead, they found that jobs were scare. Immigrants often had to take jobs for which they were unsuited, and the work left them exhausted and depressed. Moreover, many found that they were treated as outsiders, and their accents were subject to insults or ridicule

ในช่วงระหว่างปี 1890 และ 1900 ชาวยุโรปทางตอนใต้และตะวันออกล้านกว่าคน ได้ออกจากบ้านเกิดของพวกเขาเพื่อเข้ามาหาความฝันในอเมริกา ซึ่งผู้อพยพใหม่เหล่านี้หวังว่าจะพบกับที่อยู่อาศัยที่สะดวกสบาย ซึ่งเป็นที่ที่พวกเขาสามารถตั้งรกรากได้ดีกว่าที่ที่พวกเขาเคยอาศัยอยู่ แต่ปรากฎว่าเมืองที่พวกเขาอพยพเข้ามานั้นไม่มีการเตรียมพร้อมสำหรับผู้อพยพใหม่เหล่านี้ ท้ายที่สุดแล้วครอบครัวของผู้อพยพเหล่านี้จึงต้องจบลงโดยการอาศัยอยู่ในอพาทเมนต์ที่ทรุดโทรม ซึ่งเป็นที่ที่มีระบบการจัดการไฟฟ้า อุณหภูมิและน้ำปะปาอย่างไม่ดีพอ  ผู้อพยพใหม่เหล่านี้ฝันว่าจะพบงานที่สามารถทำให้พวกเขาเป็นอิสระและมีฐานะที่ดีขึ้น  แต่กลับกลายเป็นว่าพวกเขาต้องพบเจอกับงานที่หนัก และบ่อยครั้งต้องพบเจอกับงานที่มันไม่เหมาะสมกับพวกเขา ซึ่งงานเหล่านี้ทำให้พวกเขาเหนื่อยล้าและหดหู่ใจเป็นอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาพบว่าพวกเขาถูกปฎิบัติราวกับเป็นคนนอกและสำเนียงของพวกเขาก็ถูกดูถูกหรือเยาะเย้ย

ช่วยตรวจดูให้หน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ ^^