สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 10
คือ
พูดตรงๆนะครับ ในช่วงนั้นเกิดวิกฤตปี 40 แกก็ได้รับผลกระทบไปด้วย เป็นหนี้เจ้งจนตอนแรกคิดฆ่าตัวตายครับ
เพราะอายลูกและล้มละลาย และต้องมาคอยรับลูกไป-ส่งที่โรงเรียน รับไม่ได้ เพราะเคยสบายมาก่อน แต่ต่อมาหลังจากไปรอรับลูกแล้วก็เห็นว่าเวลาเลิกเรียนเนี่ย
เด็กๆหิวกัน ต้องออกมาหาซื้ออาหารกินก่อนกลับบ้าน แกก็เกิดไอเดียว่าควรจะหาอะไรมาขายเพื่อแก้เรื่องหนี้สินดี
จนมาเริ่มทำแซนวิชขาย ตอนแรกแกก็ไปขายที่ตลาดหลักทรัพย์ ที่ๆแกทำงานมาก่อน จำไม่ได้แล้วครับว่าเป็นอะไร แต่เป็นเจ้านายน้องๆหลายคนในนั้น พอลูกน้องเลิกงานก็มาเห็นเจ้านายตัวเองต้องมาขายแซนวิช บางคนก็ปล่อยโฮออกมาเลยบครับ ช่วยๆกันซื้อ-ขาย
จนแกเริ่มจะมีเงินเก็บแล้วก็พยายามจะปลดหนี้ไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นแกก็เกิดไอเดียอีก เรื่องที่เอาเด็กมายืนขาย เพราะเป็นการให้โอกาสกับเด็กเพื่อให้รู้จักการทำมาหากิน จะได้ไม่ลำบากแบบแก ส่วนมากก็จะให้เด็กๆเอาแซนวิชไปขายช่วงก่อน-หลัง เลิกเรียนครับ
เด็กๆพวกนี้ส่วนมากไม่ค่อยมีเงินครับ แกก็สอนให้รู้จักการทำมาหากิน-รู้จักการใช้เงินเป็น และให้%กับเด็กสูง เด็กๆจึงมาสมัครกันมากมายครับ
พอหลังจากนั้นก็มีสำนักข่าว-ทีวีมาทำข่าวแก แกก็ยิ่งดังเข้าไปอีก
แล้วก็เปิดร้านเป็นของตนเองที่โรงพยาบาลกรุงเทพ ผมก็เคยไปกิน อร่อยดีครับ และที่เซอร์ไพรส์คือ เจอแกด้วย
จนอดคิดไม่ได้ว่าทำไมถึงขายแพง ผมเลยถามไปตรงๆเลย
แกก็บอกว่า วัตถุดิบที่แกใช้นั้นแกเอาคุณภาพดีมาทำ อีกอย่างในการขายแซนวิชแต่ละชิ้น แกก็หัก%ที่ได้ให้กับนักเรียนที่มาช่วยแกขายไปด้วย แกบอกว่าจริงๆแล้ว กำไรไม่ได้มากมายแบบขายหุ้นหรือเป็นโบ็กเกอร์หรอก แต่ที่ทำอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อเด็กๆและลูกๆ จนส่งลูกของแกไปเรียนเมืองนอกได้ ผมจำไม่ได้แล้วว่าค่าแซนวิชที่ซื้อกินอยู่เนี่ยแหละ แกบริจาคเงินให้กับเด็กที่ไม่มีฐานะ-ฐานะยากจนด้วยนะครับ แต่จำไม่ได้แล้วว่าที่ไหน
พูดตรงๆนะครับ ในช่วงนั้นเกิดวิกฤตปี 40 แกก็ได้รับผลกระทบไปด้วย เป็นหนี้เจ้งจนตอนแรกคิดฆ่าตัวตายครับ
เพราะอายลูกและล้มละลาย และต้องมาคอยรับลูกไป-ส่งที่โรงเรียน รับไม่ได้ เพราะเคยสบายมาก่อน แต่ต่อมาหลังจากไปรอรับลูกแล้วก็เห็นว่าเวลาเลิกเรียนเนี่ย
เด็กๆหิวกัน ต้องออกมาหาซื้ออาหารกินก่อนกลับบ้าน แกก็เกิดไอเดียว่าควรจะหาอะไรมาขายเพื่อแก้เรื่องหนี้สินดี
จนมาเริ่มทำแซนวิชขาย ตอนแรกแกก็ไปขายที่ตลาดหลักทรัพย์ ที่ๆแกทำงานมาก่อน จำไม่ได้แล้วครับว่าเป็นอะไร แต่เป็นเจ้านายน้องๆหลายคนในนั้น พอลูกน้องเลิกงานก็มาเห็นเจ้านายตัวเองต้องมาขายแซนวิช บางคนก็ปล่อยโฮออกมาเลยบครับ ช่วยๆกันซื้อ-ขาย
จนแกเริ่มจะมีเงินเก็บแล้วก็พยายามจะปลดหนี้ไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นแกก็เกิดไอเดียอีก เรื่องที่เอาเด็กมายืนขาย เพราะเป็นการให้โอกาสกับเด็กเพื่อให้รู้จักการทำมาหากิน จะได้ไม่ลำบากแบบแก ส่วนมากก็จะให้เด็กๆเอาแซนวิชไปขายช่วงก่อน-หลัง เลิกเรียนครับ
เด็กๆพวกนี้ส่วนมากไม่ค่อยมีเงินครับ แกก็สอนให้รู้จักการทำมาหากิน-รู้จักการใช้เงินเป็น และให้%กับเด็กสูง เด็กๆจึงมาสมัครกันมากมายครับ
พอหลังจากนั้นก็มีสำนักข่าว-ทีวีมาทำข่าวแก แกก็ยิ่งดังเข้าไปอีก
แล้วก็เปิดร้านเป็นของตนเองที่โรงพยาบาลกรุงเทพ ผมก็เคยไปกิน อร่อยดีครับ และที่เซอร์ไพรส์คือ เจอแกด้วย
จนอดคิดไม่ได้ว่าทำไมถึงขายแพง ผมเลยถามไปตรงๆเลย
แกก็บอกว่า วัตถุดิบที่แกใช้นั้นแกเอาคุณภาพดีมาทำ อีกอย่างในการขายแซนวิชแต่ละชิ้น แกก็หัก%ที่ได้ให้กับนักเรียนที่มาช่วยแกขายไปด้วย แกบอกว่าจริงๆแล้ว กำไรไม่ได้มากมายแบบขายหุ้นหรือเป็นโบ็กเกอร์หรอก แต่ที่ทำอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อเด็กๆและลูกๆ จนส่งลูกของแกไปเรียนเมืองนอกได้ ผมจำไม่ได้แล้วว่าค่าแซนวิชที่ซื้อกินอยู่เนี่ยแหละ แกบริจาคเงินให้กับเด็กที่ไม่มีฐานะ-ฐานะยากจนด้วยนะครับ แต่จำไม่ได้แล้วว่าที่ไหน
สมาชิกหมายเลข 3915106 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4681628 ถูกใจ, Rabanastre ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4560326 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1561985 ถูกใจ, tottui ซึ้ง, เร่ร่อน ซึ้ง, แมวอ้วนสีชมพู ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 854522 ซึ้ง, Gripphen33 ถูกใจรวมถึงอีก 91 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 22
พอดีว่าวันนั้นผมคึก อยากลองกินดู เห็นน้องเค้ายืนขายมาหลายวันละ ... เอาสองอันครับ เป็นแฮมชีส กับ ปูอัด จ่ายไป 100 น้องถึงขั้นยกมือไหว้ และบอก ขอบคุณค่ะพี่ สองอันสุดท้ายหนูขายหมดพอดี .... ไม่มีตังค์ทอนกลับมา ผมสตั๊นไป 3 วิ แล้วก็ยิ้ม (คิดในใจ เชดครก อันละ 50 ปวดสมองไป 4 วิ พร้อมกับเดินขึ้นออฟฟิศ) พอแกะห่ออย่างบรรจง และ ปราณีต (แน่ละ แม่มแพง) พอเห็นขนาดชิ้น ... อื้อหือ อันแม่มเท่ากับที่ตรูซื้อกินทุกวัน อันละ 15 บาท แต่พอกัดเข้าไป ... ความต่างอยู่ที่ ไส้มันครับ ไส้มันเยอะกว่าจริงๆ ชีส และ แฮม มาเต็มแผ่น (เทียบกับที่ซื้อ 15 บาท มาแค่ 1/4) รสชาติก็ . . . ถามว่าอร่อยมั้ย ผมลิ้นไอเข้ครับ แยกไม่ออกหรอก ว่ามันอร่อยกว่ากันแค่ไหน ยอมรับนะ ว่ามันเป็นแซนด์วิช ที่ค่อนข้างแพง(มาก) ถ้าเทียบกับ แซนด์วิช ทั่วๆไปในร้านสะดวกซื้อ หรือ แซนด์วิชทำเอง แล้วเอามาวางขายริมถนน แถวย่านธุรกิจ แต่ว่า แลกกับไส้ที่ได้มาค่อนข้างเยอะ .... ก็ไม่เวิคอยู่ดี ถ้าขายซัก 30-35 เนี่ย โอเค แต่ 50 ผมยังมองว่ามันแพงไปครับ และ ซื้อทุกวันคงไม่ไหวครับ (ทั้งๆที่ แซนด์วิช มันก็เหมาะกับช่วงเช้า เพราะมันสะดวก กินกับกาแฟก็โอเค) ราคานี้ กินข้าวดีกว่า อิ่มกว่าด้วย
ป.ล. คหสต. นะจ๊ะ
ป.ล. คหสต. นะจ๊ะ
คนทุกห้อง ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1394814 ถูกใจ, คนหมุนโลก ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 1750304 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 779487 ถูกใจ, biggabears ถูกใจ, แป้งกระป๋องใหม่ ถูกใจ, YanwalyunTh ถูกใจ, CHUMPLA ถูกใจ, shalimar ถูกใจรวมถึงอีก 19 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 18
เขามีสิทธิตั้งราคา คุณมีสิทธิไม่ซื้อ
ของแบรนด์เนม ราคาเป็นหมื่นเป็นแสน
ถ้าคนพอใจเขาก็ซื้อ
ของแบรนด์เนม ราคาเป็นหมื่นเป็นแสน
ถ้าคนพอใจเขาก็ซื้อ
Rabanastre ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5066120 ถูกใจ, แมวอ้วนสีชมพู ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1807640 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1086732 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 779487 ถูกใจ, HOOLIGAN KEYBOARD ถูกใจ, maneemenaa ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1350301 ถูกใจ, scarcrow ถูกใจรวมถึงอีก 11 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 26
แพงเพราะใช้ของดีทุกอย่าง ไม่ว่าขนมปังหรือไส้ข้างใน เขาสัมภาษณ์ว่า จริง ๆ เขาซื้อราคาถูกกว่านี้ ก็ได้ เช่น แฮม ซื้อที่เป็นเศษ ๆ ไม่ได้เป็นแผ่นมาทำแซนวิสก็ได้ คือแฮมเดียวกันเดียวกันนั้นล่ะ (ผมเองยังคิดเลยซื้อเศษ ๆ มาก็ได้เกรดเดียวกันไปซื้อแพงทำไม) แต่แกไม่เอา แกคิดว่ามันเอาเปรียบคนกิน ซื้ออย่างดี ขายราคาสมกับคุณภาพ ส่วนควาาอร่อยก็แล้วแต่ปากคน ส่วนตัวชอบชูชิข้าวกล้อง แต่ก็ไม่ได้ซื้อบ่อย ไม่ค่อยเจอ
ปล ส่วนที่ว่า "การให้คนขายยืนห้อยกระบะขายแซนวิช เพื่อสร้างความน่าเห็นใจจากลูกค้า"
จะบอกว่า ที่ยืนขาย เพราะมันสะดวก และไม่เสียค่าเช่าที่ครับ ตอนที่มีกรณีกับเทศกิจกทม เขาเป็นคนแรก ๆ ที่เจรจากับกทม ว่าการยืนขายไม่ได้
กีดขวางทางเท้า เพราะไม่ได้ตั้งร้าน ไม่ได้รบกวนทางเท้า ส่วนการสร้างความเห็นใจ ผมไม่เห็นว่ามันเกี่ยวกันตรงไหน เพราะหลังจากแกยืนขายแบบนี้ ก็เห็นมีคนยืนขายเยอะแยะไป ที่ให้นักเรียนมาขาย ก็เป็นการหารายได้พิเศษ ดีกว่าบางพวกมาขายปากกา ของจุกจิก ที่อาศัยความสงสารเพื่อซื้อ และถ้าสังเกตุ เด็กนักเรียนจะถูกอบรม ทั้งเรื่องแนะนำสินค้า คำพูดคำจา กิริยามารยาท ไม่ได้มายืนทำหน้าตาน่าสงสารอะไร
ใครอยากกิน ซื้อ
ใครอยากสนับเด็กมีรายได้พิเศษ ซื้อ
ปล ส่วนที่ว่า "การให้คนขายยืนห้อยกระบะขายแซนวิช เพื่อสร้างความน่าเห็นใจจากลูกค้า"
จะบอกว่า ที่ยืนขาย เพราะมันสะดวก และไม่เสียค่าเช่าที่ครับ ตอนที่มีกรณีกับเทศกิจกทม เขาเป็นคนแรก ๆ ที่เจรจากับกทม ว่าการยืนขายไม่ได้
กีดขวางทางเท้า เพราะไม่ได้ตั้งร้าน ไม่ได้รบกวนทางเท้า ส่วนการสร้างความเห็นใจ ผมไม่เห็นว่ามันเกี่ยวกันตรงไหน เพราะหลังจากแกยืนขายแบบนี้ ก็เห็นมีคนยืนขายเยอะแยะไป ที่ให้นักเรียนมาขาย ก็เป็นการหารายได้พิเศษ ดีกว่าบางพวกมาขายปากกา ของจุกจิก ที่อาศัยความสงสารเพื่อซื้อ และถ้าสังเกตุ เด็กนักเรียนจะถูกอบรม ทั้งเรื่องแนะนำสินค้า คำพูดคำจา กิริยามารยาท ไม่ได้มายืนทำหน้าตาน่าสงสารอะไร
ใครอยากกิน ซื้อ
ใครอยากสนับเด็กมีรายได้พิเศษ ซื้อ
Dream of an Insomniac ถูกใจ, Top_General ถูกใจ, Monster Siz ถูกใจ, Gripphen33 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1240406 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 779487 ถูกใจ, Naraku no Hana ถูกใจ, hamuhamoo ถูกใจ, vnoot ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1068248 ถูกใจรวมถึงอีก 6 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 4
ไม่ชอบแซนวิชเจ้านี้เลย หากินกับความน่าสงสาร เอาเด็กใส่ชุดนักเรียนมาหากิน
แมวอ้วนสีชมพู สยอง, สมาชิกหมายเลข 1128205 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2184170 สยอง, ทรังค์ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1997616 สยอง, EL PISTOLERO สยอง, สมาชิกหมายเลข 779487 สยอง, kumamoto สยอง, Gazell สยอง, YanwalyunTh ถูกใจรวมถึงอีก 12 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ทำไม "ศิริวัฒน์แซนวิช" ราคาแพงจัง?