ตามชื่อกระทู้เลยคะ  เราเป็นนิสิต คณะวิศวกรรมศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกทม. เราได้มีโอกาสมาเรียนที่ยุโรป 1 เทอมคะ (6เดือน)
ขอเริ่มเรื่อง นะคะ (เพิ่งจะเคยเขียนอะไรเป็นเรื่องเป็นราว แหะๆ = =")

เมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2557 เราก็ได้มาถึงเมืองที่เราจะมาเรียนคะ ก็เข้ามาพักที่บ้าน เจ้าของบ้านก็มาแนะนำ " อะนี่ ห้องยูนะ นี่ห้องน้ำ ครัว ซักผ้า บลาๆๆๆๆ"
จนมาถึงประเด็นสำคัญ ...

เจ้าของบ้าน :"ยูเห็น กระดาษนี่ไม๊ ที่ไอปริ้นออกมาแปะไว้หน้าตู้ในครัว"
เรา : เยสสสส (แต่ยังไม่ได้อ่านเลยไม่รู้มันคืออะไร)
เจ้าของบ้าน : "เนี่ย ยูไปอ่านเลยนะ มันคือ การแยกขยะ อยู่ที่นี่ ห้ามทิ้งขยะมั่วๆนะ"

พอคุยเรื่องจิปาถะสรรพเสร็จ เราก็จัดการนู้นนี่ ออกไปหาซื้อของมากิน
พอกลับมา เราก็มายืนอ่านที่เค้าบอกให้อ่าน แรกๆเราก็แยกไม่เป็น งง มาก ขวดนี้ชั้นจะยังไงทิ้งที่ไหน อันนั้นมันเปื้อนเศษอาหารละชั้นจะทิ้งยังไง
งงมาก จนเราต้องมากูเกิลดูว่า ประเทศนี้เค้าแยกกันยังไง อ่านไปอ่านมาสัก 3-4 เว็บ ก็ถึงบางอ้อ ว่า อ๋อ เค้าแยกกันแบบนี้นะ

วันต่อมาไปซื้อของเพราะ แชมพู สบู่ ก็เหลือบไปเห็น ทิชชู่ ที่ทำมาจาก กระดาษรีไซเคิล .. เราก็คิดในใจว่า "อ้อ นี่นะ คือผลลัพธ์จากการแยกขยะ"
เดินซื้อไปอ่านๆๆๆๆไป บนแพคเกจหลายๆอย่าง ก็ระบุไว้ว่า "ทำมาจากกระดาษ/พลาสติก รีไซเคิล 100%"
เราก็ เออ ประเทศชาตินี้เค้าก็ดีเนอะ ใช้ของรีไซเคิล



เราขอเข้าประเด็น นะคะ วันนี้เราจะมาแชร์ แบ่งปัน กับทุกๆคน ในเรื่อง "การแยกยะ"
เราเข้าใจคะ ว่าที่ไทย การแยกขยะ เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยจะประสบความสำเร็จ แม้กระทั่งในคอรบครัวเราเอง ก็แยกแค่ขวด กับ ขยะเปียก
แต่การแยกขยะเบบนี้ หรือ การไม่แยกขยะ มีผลเสียมากคะ ไม่ว่าจะเป็นขยะล้นเมือง กลิ่น แมลง โรคระบาด และ ที่สำคัญคือ เราใช้ทรัพยากรไม่ถึงคุณค่าสูงสุด คะ

ขั้นตอนแรก เราขออธิบายก่อนคะ ว่า จะแยกขยะอะไร ยังไง

ประเภทที่ 1 ขวดพลาสติก ขวดแก้ว กระป๋องอลูมิเนียม
ขยะประเภทนี้ เชื่อคะ ว่าหลายคนแยก เพราะ มันขายได้ ขยะที่จัดอยู่ในประเภท นี้ ก็มี ขวดน้ำดื่ม ขวดพลาสติกพวกแชมพู สบู่ (ของใช้ในห้องน้ำ) แกลลอนนม ขวด/กระป๋องเครื่องดื่ม หรือแม้กระทั่ง ขวดซอส ซีอิ๋ว ในห้องครัว

ถ้าใช้หมดแล้ว รบกวนล้างให้สะอาด (ไม่ต้องสะอาดสะจนเหมือนใหม่ก็ได้คะ แต่ขอให้คราบสกปรกมันออกไปบ้าง) แล้วเราก็แยกใส่ ตะกร้า หรือ ถุงไว้คะ
ถ้าจะเอาไปขายก็ได้ ถ้าจะเอาไปทิ้ง คุณก็ช่วยให้คนเก็บขยะ เค้าเหนื่อยน้อยลง

ประเภทที่ 2 กระดาษ
อันนี้ต้องยอมรับคะว่า ประเทษไทย ทิ้งกระดาษที่ดีและไม่ดี รวมกับเศษอาหาร เศษขยะ ปนๆกันไป ทั้งๆที่มันสามารถเอากลับมาใช้ใหม่ได้
ขยะประเภทนี้ ก็จะมี พวกกระดาษหนังสือพิมพ์ แมกกาซีน กระดาษจดหมาย(ที่จะทิ้ง) บิลจากซุเปอร์มาเก็ต หรือแม้กระทั้ง กล่องกระดาษแพคเกจ น้ำหอม ยา สบู่ โฟมล้างหน้า แกนกระดาษทิชชู่
กระดาษที่นำไปรีไซเคิลได้ ต้องเป็นกระดาษที่ แห้ง ยังไม่ผ่านการเปียกน้ำ หรือ เปื้อนเศษอาหารมาก่อนคะ อย่างกล่องพิซซ่า ถ้าเปื้อนซอส เปื้อนอาหารแล้ว แบบนี้รีไซเคิลไม่ได้คะ

ประเภทที่ 3 ขยะเปียกคะ
ขยะประเภทนี้ คือ ขยะที่มาอาหารนั่นเองคะ เพราะ เปลือกไข่ กากกาแฟ เศษผักผลไม้ ถุงชา เศษอาหาร  อันนี้แนะนำว่า ให้ใส่ถังขยะที่มีฝาปิดนะคะ พยายามอย่าเทอะไรที่เป็นน้ำๆลงไป เพราะมันจะให้ทำเน่า เกิดกลิ่นเหม็น และแมลงวันจะตามมา
ใครอยู่คนเดียวก็หาถังเล็กๆก็ได้คะ ไม่ต้องใหญ่ ครอบครัวไหนสมาชิกเยอะหน่อยก็ ถังกลางๆ - ใหญ่คะ
พอเวลาจะเอาไปทิ้งก็รบกวน มัดปากถุงแน่นๆคะ แนะนำ ให้ใช้ถุงสีดำ จะได้แลดูไม่น่าเกลียดคะ

ประเภทที่ 4 ขยะย่อยสลายไม่ได้
จำพวก ทิชชู่ สำลี บัตตอนบัด ไหมขัดฟัน ผ้าอนามัย ถุงยางอนามัย ก้นบุหรี่ เวลาเรากวาดบ้าน หรือดูดฝุ่น เศษฝุ่นที่เรากวาดมา ก็สมควรจะทิ้งในขยะประเภทนี้คะ  รวมไปถึง ถุงพลาสติกที่เปื้อนอาหารแล้ว

ประเภทที่ 5 ขยะอันตราย
อันตรายในที่นี้ คือ มีสารเคมีนั่นเองคะ ขยะพวกนี้ก็จะเป็นพวก ถ่านไฟฉาย แบตเตอรี่เก่า สายไฟ หลอดไฟ พวกนี้ก่อนทิ้ง ต้องใส่ถุงพลาสติก หรือ ใส่กล่องก่อนทิ้งเสมอคะ เพราะ สารเคมีข้างในสามารถรั่วซึมออกมาได้ อาจเกิดอันตรายได้คะ
ส่วนใหญ่ตามซุปเปอร์มาเก็ต จะมีกล่องไว้ให้ทิ้ง เวลาเราไปซื้อของ เราก็พกไปทิ้งก็ได้คะ


นั่นก็คือ ทั้งหมดที่เราอยากแชร์คะ จริงๆแล้วการแยะขยะไม่ใช่เรื่องยากคะ เพียงแค่เราลดความสบายลงนิดนึง ปัญหาขยะก็จะลดลงตาม
เราได้อ่านข่าวว่า ปีนี้เมืองไทย ขยะล้นเมืองมาก เราเลยอยากจะแชร์เรื่องนี้ เผื่อจะช่วยลดปัญหาได้บ้าง
เราเป็นว่าที่วิศวกรตัวเล็กๆคะ อาจจะทำประโยชน์อะไรให้ประเทษได้ไม่มาก เราเลยเลือกที่จะมาแบ่งปันแบบนี้
ที่ประเทศนี้ การทิ้งขยะมั่วๆ หรือไม่แยกขยะ ถือว่าเป็นเรื่องไม่สุภาพ และไร้การศึกษามากคะ ที่นี่ทุกอย่างต้องเสร็จออกมาจากในบ้าน จะมาเลอะเทอะนอกบ้านไม่ได้คะ

*** เราอยากแนะนำเพิ่มเติมคะ ที่นี่เวลาไปซื้ออาหารสดในซุเปอร์มาร์เก็ต เค้าไม่มีถุงให้นะคะ ถ้าจะเอาต้องซื้อ ถ้าไม่ซื้อต้องพกไปเองคะ
เราอยากแนะนำว่า เวลาเราไปซื้อของ เราก็ต้องใส่รถเข็น ตอนคิดเงินเสร็จ เราก็ต้องเข็นรถเข็นไปที่รถ เพราะ ฉะนั้น ถุงพลาสติกที่ แถบจะไม่จำเป็นเลยคะ
พอกลับมาบ้าน เอาของออกจากถุง ถุงก็ต้องพับเก็บอีก
ลองเปลี่ยนวิธีดีไหมคะ เอาตะกระ หรือ ถุง ใส่ไว้หลังรถ พอเข็นรถมาถึงละก็ เอาของใส่กระตร้า ถึงบ้านก็ยกทั้งตะกร้าลง เท่านี้การใช้ถุงพลาสติกก็ลดลงแล้วคะ ***

เราถูกส่งไปเรียนโรงเรียนคริสต์คะ ที่รร.เราสอนให้ ยกมือไหว้ เพื่อขอบคุณ และ ขอโทษ แม่ครัว ภารโรง และคนทำความสะอาด ทุกวัน ด้วยเหตุผลที่ว่า ถ้าไม่มีเค้า เราลำบาก เราต้องขอบคุณที่เค้ายอมทำงานแบบนี้ และต้องขอโทษที่เราทำให้เค้าลำบาก

ที่บ้านเรา จะแยกขวดพลาสติก กระป๋อง และแก้วไว้ ไม่ได้เอาไปขายคะ แต่จะคอยเรียกลุงที่เค้ามาเก็บขวดตามถังขยะ มาเอาไปขาย ทุกครั้งที่ลุงเค้าเก็บ ลุงเค้าดีใจมากคะ เก็บเสร็จ เค้าก็จะทำความสะอาดให้ด้วย และพูดขอบคุณ ๆๆๆๆ อยู่หลายๆครั้งก่อนจะไป เราเลยคิดว่า เงิน 50-100 บาท มันก็คือเงิน แต่สำหรับ อาจจะได้แค่กับข้าว 1 มื้อ แต่สำหรับลุงและครอบครัวเค้าอาจจะได้ หลายๆวัน

ขอจบเท่านี้นะคะ ถ้ามีเวลาว่าง เราจะมาแชร์เรื่องอื่นๆให้อ่านใหม่นะคะ

ขอแท็ก

ก้นครัว : แม่บ้าน พ่อบ้าน เยอะคะ
ไกลบ้าน : เผื่อจะมีใครแนะนำอะไรเพิ่มเติมคะ
ชายคา : เพราะ เป็นเรื่องในบ้านคะ
green zone : ห้องหลักที่ควรแท็กคะ