จากผลงานทั้ง 3 อัลบั้มที่ผ่านมา ความรู้สึกของผมที่มีต่อวง ETC นั้นค่อนข้างจะหลากหลาย แน่นอนล่ะ ว่าพวกเขาคืออีกวงที่มีฝีมือในการเล่นดนตรีอย่างร้ายกาจ ชนิดหาตัวจับได้ยากในบ้านเรา ดูได้จากหลายๆเพลงที่ทำให้บรรดานักดนตรีรุ่นใหม่หรือวงดนตรีที่เล่นตามสถานบันเทิงกลางคืน ต้องปวดหัวเสมอเมื่อถึงเวลาต้องเอาเพลงของ ETC มาแกะเล่น รวมถึงในทุกๆอัลบั้ม ที่มักจะมีเพลงหรือสองเพลงเสมอ ที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นเพลง 'โชว์ของ' ประจำอัลบั้ม
หรือในอีกทางหนึ่ง ETC ก็เป็นวงที่สามารถทำเพลงช้าๆเพราะๆให้คนทั้งเมืองร้องตามได้บ่อยที่สุดวงหนึ่งเช่นกัน ไม่เชื่อก็ลองทวนชื่อเพลงอย่าง เปลี่ยน , เจ้าชายนิทรา , อย่าถาม , เพราะเธอ...คือคำตอบ , ผิดที่ฉันเอง , เธอคือใคร เพลงเหล่านี้ หากคุณคือคนที่ติดตามฟังเพลงไทยอยู่บ้าง ผมจะไม่เชื่อเลย หากคุณจะบอกว่าไม่รู้จักเพลงเหล่านี้ของ ETC เอาเลย แม้แต่เพลงเดียว
แน่นอนว่าลองเป็นวงดนตรีที่ทำได้ถึงขนาดนี้ พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไรกันอีกแล้ว ถึงการเป็นวงดนตรีคุณภาพ ที่จะซึ้งก็ได้ จะบู๊ก็มันส์ แต่ก็ยังมีสิ่งนึงที่คอยรบกวนจิตใจผมอยู่ตลอดมา นั่นคือทุกครั้งที่หยิบเอาอัลบั้มของ ETC ขึ้นมาฟัง ผมมักจะรู้สึกถึงช่องว่างที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ ระหว่างเพลงเร็วชนิดที่เรียกว่า'ใส่กันยับ'โชว์ฝีมือและเนื้อหาสาระทางดนตรีกันอย่างเต็มที่ และเพลงช้าแบบที่เป็นท่าไม้ตาย ซึ่งประกอบไปด้วยเนื้อเพลงดีๆดนตรีสวยๆ แบบที่แฟนเพลงกลุ่มใหญ่จะต้องคาดหวังจาก ETC และเมื่อได้ฟังแล้ว ก็รับประกันได้เลยว่านี่จะต้องเป็นเพลงดังเพลงต่อไปของวงแน่ๆ
เมื่อเพลงทั้งสองแบบนี้มารวมอยู่ในอัลบั้มเดียวกัน ผมต้องยอมรับว่านั่นคือปัญหาใหญ่ที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง ในเวลาที่ได้ฟังอัลบั้มของ ETC อยู่เสมอๆ นั่นคือมันเกิดรอยต่อระหว่างเพลงเร็วและเพลงช้าที่กว้างเกินไป จนทำให้การหยิบเอา CD อัลบั้มของพวกเขาขึ้นมาฟังแบบรวดเดียวจบนั้น จึงไม่ใช่เรื่องที่สนุกสักเท่าไหร่สำหรับผม แม้แต่ละเพลงนั้นจะถูกการันตีคุณภาพไว้ด้วยชื่อของ ETC ก็ตาม
ไม่ว่าที่ผ่านมาจะเป็นอย่างไร ตอนนี้อัลบั้มที่ 4 ของพวกเขาที่ชื่อ 'Push' นั้น หากจะพูดในแง่ของความสดใหม่แล้ว ผมคงต้องบอกว่า ETC ยังคงเลือกที่จะทำเพลงในแบบที่เราได้ยินจากพวกเขากันมาตลอดนั่นแหละ แม้จะไม่มีอะไรใหม่ แต่หากจะมองในอีกแง่นึง นี่ก็เป็นการทำงานในแบบที่ตัวเองถนัดและทำได้ดีที่สุดอยู่แล้วนั่นเอง ไม่ว่าจะเป็นเนื้อร้อง หรือการเรียบเรียงดนตรี โดยรวมๆ ทุกสิ่งล้วนเป็นสิ่งที่แฟนๆของพวกเขาคาดหวังที่จะได้ยินกันอยู่แล้วทั้งสิ้น
หากจะมีที่ต่างออกไปบ้าง ก็คงเป็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ในแต่ละเพลง รวมถึงการได้ร่วมงานกับคนใหม่ๆอย่างเช่น รัฐ มือกีต้าร์จาก 'Tattoo Color' ที่มาร่วมทำดนตรีและเล่นกีต้าร์ในเพลง 'เรื่องงมงาย' ที่ทิ้งการโซโล่กีต้าร์ประสานกับโอเล่ มือกีต้าร์ของวงเอาไว้ได้อย่างน่าสนใจ หรือเสียง Saxophone หวานๆจาก 'โก้ Mr.Saxman' ในเพลง 'เธอบนนั้น' รวมถึงเพลงอย่าง 'ปรชญา 8 บิต' ที่มีการเลือกเอาเสียงสังเคราะห์แบบเกม 8 Bit สมัยก่อนเข้ามาใช้ในเพลง ซึ่งเหล่านี้ก็ถือได้ว่าเป็นการเพิ่มเติมสีสันแบบใหม่ๆ เข้าไปในโครงสร้างเพลงที่เป็นแบบฉบับของ ETC อยู่แล้วได้อย่างพอดิบพอดี ไม่มากและไม่น้อยจนเกินไป
จนถึงตอนนี้ ผมก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย กับการที่วงดนตรีสักวงหนึ่ง เลือกที่จะทำเพลงไปในแบบที่ตัวเองถนัดที่สุดไปเช่นนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของวง ETC ด้วยแล้ว เพราะพวกเขาพิสูจน์ให้เราได้เห็นครั้งแล้วครั้งเล่า ว่าเพลงของพวกเขานั้นมีวิธีการที่ทำให้คนจำนวนมากตกหลุมรักได้อย่างไร ซึ่งนั่นก็ต้องนับรวมเอาตัวผมเข้าไปด้วยอีกคนหนึ่ง และอีกส่วนสำคัญ ที่ทำให้ผมหลงรักงานชุดนี้ของ ETC มากขึ้นไปกว่าเดิม นั่นคือ ไม่ว่าจะด้วยความตั้งใจหรือไม่ก็ตาม สำหรับอัลบั้มชุดนี้แล้ว ช่องว่างอันกว้างใหญ่ที่เคยทำให้ผมมีปัญหากับการฟังงานของพวกเขามาโดยตลอดนั้น ได้ถูกถมจนเต็มแล้วนั่นเอง !
ตลอดทั้ง 11 Tracks ในงานชุดนี้ สิ่งที่ ETC ได้นำพาให้เราไปพบ คือดนตรี Pop ระดับลายเซ็นต์ ชนิดที่เรียกได้ว่า เราจะได้ยินก็เฉพาะจากวงดนตรีที่ชื่อ ETC แต่เพียงเท่านั้น ซึ่งนอกจาก ปิง และ แม๊ค จาก 'Am. Pm.' ที่คอยเป็นกำลังหลักในการเขียนเนื้อเพลงดีๆให้กับ ETC มาโดยตลอดแล้ว อัลบั้มนี้พวกเขายังมีกองกำลังเสริมใหม่ๆจาก 'รัฐ Tattoo Color' 'บิว Lemon Soup' และคนที่เขียนเนื้อเพลงให้ฮิตมาแล้วจำนวนมากอย่าง 'ฟองเบียร์' เข้ามาช่วยด้วย
ทั้งหมดทั้งมวลนั้น ทำให้อัลบั้มชุดนี้ดูเหมือนจะเป็น ETC แบบเดิมๆที่เรารู้จักพวกเขาดีมาตลอด จะมีเพิ่มเติมเข้ามาบ้างก็คือสีสัน และมุมมองใหม่ๆบางอย่างก็เท่านั้น แต่ผลลัพธ์กลับกลายเป็นว่า Push คืออัลบั้มที่กลมกล่อมและลงตัวอย่างที่สุดของ ETC ไปแล้ว จะบอกว่าเป็นเพราะการที่พวกเขาได้ร่วมงาน และสัมผัสกับมุมมองแบบใหม่ๆเพียงเท่านั้นเหรอ? ผมว่าไม่ใช่แน่ๆ แต่หากจะต้องเลือกชี้นิ้วไปที่เหตุผลข้อใดสักข้อหนึ่ง ผมขอมองว่า มันคือผลจากอายุที่เพิ่มมากขึ้น และประสบการณ์จาก 3 อัลบั้มที่ผ่านมาของพวกเขานั่นแหละ เป็นสำคัญ ที่ก่อให้เกิดความลงตัวในแบบที่พวกเขาทำได้ในอัลบั้ม Push เป็น และในแบบที่วง ETC เป็นอยู่ในตอนนี้
คงต้องบอกว่าพวกเขาได้หาพื้นที่ 'ตรงกลาง' ของตัวเองเจอ จากอัลบั้มชุดนี้นี่เอง
====================
Artist : ETC
Album : Push
Producer : ETC Band
Label : iWave
====================
หมุน - ETC
คำร้อง : Mac ศรัณย์
ทำนอง : หนึ่ง , โซ่ , บี , โอเล่
เรียบเรียง : โซ่ , หนึ่ง , บี
[CR] ETC อัลบั้ม Push
หรือในอีกทางหนึ่ง ETC ก็เป็นวงที่สามารถทำเพลงช้าๆเพราะๆให้คนทั้งเมืองร้องตามได้บ่อยที่สุดวงหนึ่งเช่นกัน ไม่เชื่อก็ลองทวนชื่อเพลงอย่าง เปลี่ยน , เจ้าชายนิทรา , อย่าถาม , เพราะเธอ...คือคำตอบ , ผิดที่ฉันเอง , เธอคือใคร เพลงเหล่านี้ หากคุณคือคนที่ติดตามฟังเพลงไทยอยู่บ้าง ผมจะไม่เชื่อเลย หากคุณจะบอกว่าไม่รู้จักเพลงเหล่านี้ของ ETC เอาเลย แม้แต่เพลงเดียว
แน่นอนว่าลองเป็นวงดนตรีที่ทำได้ถึงขนาดนี้ พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไรกันอีกแล้ว ถึงการเป็นวงดนตรีคุณภาพ ที่จะซึ้งก็ได้ จะบู๊ก็มันส์ แต่ก็ยังมีสิ่งนึงที่คอยรบกวนจิตใจผมอยู่ตลอดมา นั่นคือทุกครั้งที่หยิบเอาอัลบั้มของ ETC ขึ้นมาฟัง ผมมักจะรู้สึกถึงช่องว่างที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ ระหว่างเพลงเร็วชนิดที่เรียกว่า'ใส่กันยับ'โชว์ฝีมือและเนื้อหาสาระทางดนตรีกันอย่างเต็มที่ และเพลงช้าแบบที่เป็นท่าไม้ตาย ซึ่งประกอบไปด้วยเนื้อเพลงดีๆดนตรีสวยๆ แบบที่แฟนเพลงกลุ่มใหญ่จะต้องคาดหวังจาก ETC และเมื่อได้ฟังแล้ว ก็รับประกันได้เลยว่านี่จะต้องเป็นเพลงดังเพลงต่อไปของวงแน่ๆ
เมื่อเพลงทั้งสองแบบนี้มารวมอยู่ในอัลบั้มเดียวกัน ผมต้องยอมรับว่านั่นคือปัญหาใหญ่ที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง ในเวลาที่ได้ฟังอัลบั้มของ ETC อยู่เสมอๆ นั่นคือมันเกิดรอยต่อระหว่างเพลงเร็วและเพลงช้าที่กว้างเกินไป จนทำให้การหยิบเอา CD อัลบั้มของพวกเขาขึ้นมาฟังแบบรวดเดียวจบนั้น จึงไม่ใช่เรื่องที่สนุกสักเท่าไหร่สำหรับผม แม้แต่ละเพลงนั้นจะถูกการันตีคุณภาพไว้ด้วยชื่อของ ETC ก็ตาม
ไม่ว่าที่ผ่านมาจะเป็นอย่างไร ตอนนี้อัลบั้มที่ 4 ของพวกเขาที่ชื่อ 'Push' นั้น หากจะพูดในแง่ของความสดใหม่แล้ว ผมคงต้องบอกว่า ETC ยังคงเลือกที่จะทำเพลงในแบบที่เราได้ยินจากพวกเขากันมาตลอดนั่นแหละ แม้จะไม่มีอะไรใหม่ แต่หากจะมองในอีกแง่นึง นี่ก็เป็นการทำงานในแบบที่ตัวเองถนัดและทำได้ดีที่สุดอยู่แล้วนั่นเอง ไม่ว่าจะเป็นเนื้อร้อง หรือการเรียบเรียงดนตรี โดยรวมๆ ทุกสิ่งล้วนเป็นสิ่งที่แฟนๆของพวกเขาคาดหวังที่จะได้ยินกันอยู่แล้วทั้งสิ้น
หากจะมีที่ต่างออกไปบ้าง ก็คงเป็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ในแต่ละเพลง รวมถึงการได้ร่วมงานกับคนใหม่ๆอย่างเช่น รัฐ มือกีต้าร์จาก 'Tattoo Color' ที่มาร่วมทำดนตรีและเล่นกีต้าร์ในเพลง 'เรื่องงมงาย' ที่ทิ้งการโซโล่กีต้าร์ประสานกับโอเล่ มือกีต้าร์ของวงเอาไว้ได้อย่างน่าสนใจ หรือเสียง Saxophone หวานๆจาก 'โก้ Mr.Saxman' ในเพลง 'เธอบนนั้น' รวมถึงเพลงอย่าง 'ปรชญา 8 บิต' ที่มีการเลือกเอาเสียงสังเคราะห์แบบเกม 8 Bit สมัยก่อนเข้ามาใช้ในเพลง ซึ่งเหล่านี้ก็ถือได้ว่าเป็นการเพิ่มเติมสีสันแบบใหม่ๆ เข้าไปในโครงสร้างเพลงที่เป็นแบบฉบับของ ETC อยู่แล้วได้อย่างพอดิบพอดี ไม่มากและไม่น้อยจนเกินไป
ตลอดทั้ง 11 Tracks ในงานชุดนี้ สิ่งที่ ETC ได้นำพาให้เราไปพบ คือดนตรี Pop ระดับลายเซ็นต์ ชนิดที่เรียกได้ว่า เราจะได้ยินก็เฉพาะจากวงดนตรีที่ชื่อ ETC แต่เพียงเท่านั้น ซึ่งนอกจาก ปิง และ แม๊ค จาก 'Am. Pm.' ที่คอยเป็นกำลังหลักในการเขียนเนื้อเพลงดีๆให้กับ ETC มาโดยตลอดแล้ว อัลบั้มนี้พวกเขายังมีกองกำลังเสริมใหม่ๆจาก 'รัฐ Tattoo Color' 'บิว Lemon Soup' และคนที่เขียนเนื้อเพลงให้ฮิตมาแล้วจำนวนมากอย่าง 'ฟองเบียร์' เข้ามาช่วยด้วย
ทั้งหมดทั้งมวลนั้น ทำให้อัลบั้มชุดนี้ดูเหมือนจะเป็น ETC แบบเดิมๆที่เรารู้จักพวกเขาดีมาตลอด จะมีเพิ่มเติมเข้ามาบ้างก็คือสีสัน และมุมมองใหม่ๆบางอย่างก็เท่านั้น แต่ผลลัพธ์กลับกลายเป็นว่า Push คืออัลบั้มที่กลมกล่อมและลงตัวอย่างที่สุดของ ETC ไปแล้ว จะบอกว่าเป็นเพราะการที่พวกเขาได้ร่วมงาน และสัมผัสกับมุมมองแบบใหม่ๆเพียงเท่านั้นเหรอ? ผมว่าไม่ใช่แน่ๆ แต่หากจะต้องเลือกชี้นิ้วไปที่เหตุผลข้อใดสักข้อหนึ่ง ผมขอมองว่า มันคือผลจากอายุที่เพิ่มมากขึ้น และประสบการณ์จาก 3 อัลบั้มที่ผ่านมาของพวกเขานั่นแหละ เป็นสำคัญ ที่ก่อให้เกิดความลงตัวในแบบที่พวกเขาทำได้ในอัลบั้ม Push เป็น และในแบบที่วง ETC เป็นอยู่ในตอนนี้
คงต้องบอกว่าพวกเขาได้หาพื้นที่ 'ตรงกลาง' ของตัวเองเจอ จากอัลบั้มชุดนี้นี่เอง
Artist : ETC
Album : Push
Producer : ETC Band
Label : iWave
====================
- อภิวัฒน์ พงษ์วาท (หนึ่ง) : ร้องนำ , กลอง , กีต้าร์
- โสติถินันท์ ไชยลังการณ์ (บี) : คีย์บอร์ด , Synthesizer
- ปรชญา รามโยธิน (มิ้นท์) : เบส
- ไพโรจน์ ธรรมรส (โอเล่) : กีต้าร์
- แมนลักษณ์ ทุมกานนท์ (โซ่) : คีย์บอร์ด , Rhodes
* http://soundsyndrome.exteen.com/20070311/etc
Review อัลบั้ม 'เปลี่ยน'
* http://soundsyndrome.exteen.com/20081030/etc-bring-it-back
Review อัลบั้ม 'Bring it Back'
ทำนอง : หนึ่ง , โซ่ , บี , โอเล่
เรียบเรียง : โซ่ , หนึ่ง , บี