เมื่อสักครู่ ผมปั่นจักรยานชนคน ในซอยประชาสงเคราะห์3 เนื่องจากในซอยแคบ มีรถกระบะหลังคาสูงจอดอยู่ซ้ายมือ ประกอบกับมีแท๊กซี่วิ่งสวนมาทางขวา ผมจึงปั่นชิดซ้ายติดกับรถกระบะที่จอดอยู่ เมื่อปั่นมาถึงท้ายรถกระบะ ปรากฎว่ามีคุณป้าท่านนึงเดินพรวดออกมาจากทางด้านซ้ายในระยะประชิดมาก เรียกว่าเดินพรวดออกมาก็ชนกันทันที ทำให้คุณป้าท่านนั้นล้มลงไปกองกับพื้น ท่าทางน่าจะเจ็บหนักอยู่ ส่วนผมล้มไถลไปกับพื้น มีแผลถลอกตามตัวเล็กน้อย ผมลุกขึ้นมาถามคุณป้าท่านนั้นว่าเป็นอะไรมั้ย ให้ผมพาไปส่งโรงพยาบาลหรือปล่าว แกบอกว่าไม่เป็นไร(แต่ตัวงอเป็นกุ้งเลย น่าสงสารมาก)
จากเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นทำให้ผมสรุปได้ว่า การปั่นผ่านจุดคับขันหรือจุดวิกฤต ที่ทำให้ทัศนวิสัยของเราบกพร่องไป ควรกดกระดิ่งให้สัญญานให้คนเดินเท้าได้รู้ เพราะจักรยานเป็นภาหนะที่เงียบมาก ทำให้คนที่เดินออกมาจากจุดบังสายตา เดาว่าไม่มีอะไรวิ่งผ่าน และควรใช้ความเร็วให้ช้าลง เวลาที่ปั่นในเขตชุมชน ขนาดผมปั่นมาแค่สิบกว่าๆ ยังทำให้เจ็บตัวกันขนาดนี้ อาจเป็นเพราะผมตัวใหญ่ รถก็หนัก โมเมนตัมเลยเยอะ แฮะๆ