เรื่องของเรื่องคือ อ่านไปเจอกระทู้หนึ่ง ที่สามีไปมีคนอื่น ซึ่งง่ายๆว่าผู้หญิงคนนั้น มาแย่ง ไม่ว่าจะพูดอ้อมอย่างไร แต่สุดท้ายก็คือ มาแย่ง จนครอบครัวต้องแยกทางกัน ทั้งที่ก็รู้อยู่แล้วด้วยว่าผู้ชายมีภรรยามีลูกแล้ว (ขอไม่อ้างอิงกระทู้ที่ว่านะครับ เกรงใจ จขกทนั้น ผมของขึ้นของผมเอง แบบว่าอ่านแล้วอิน)
ผมสงสัยมากว่าคนที่ทำแบบนี้ เขาไม่รู้เหรอครับว่าการไปยุ่งกับสามีชาวบ้าน ไม่ว่าในศาสนาไหน ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ ผิด
ไม่ว่าจะพูดถึงศีลธรรม มโนธรรม มนุษยธรรม จริยธรรม หรืออะไรก็แล้วแต่ การที่ทำครอบครัวคนอื่นแตกแยก ทำเด็กที่ไม่มีความผิดต้องกลายเป็นเด็กครอบครัวแตกแยก คนที่ทำแบบนี้ได้ลงคอเนี่ย จิตใจทำด้วยอะไรครับ?
ผมไม่ทราบนะ ว่าผู้ชายเริ่มก่อน หรือโดนหลอก หรืออะไร อย่างไรก็แล้วแต่ ถ้าทราบแล้ว ว่าเขามีลูกมีภรรยาแล้ว ก็หักห้ามใจสิครับ รู้ผิดชอบชั่วดีบ้าง คนเราต่างกับ สัตว์ ก็ตรงที่มีความรู้ผิดชอบ สามารถแยกแยะเหตุผลและอารมณ์ รวมไปถึงควบคุมตัวเองได้ ไม่ใช่เหรอครับ? นี่รู้แล้ว ก็ยังไม่จบ ยังต่อ จนเขาต้องแยกทางกัน ถามจริงๆว่าไม่เคยมีใครสอนเขาเหรอครับว่าอะไรดีอะไรชั่ว อะไรควรอะไรไม่ควร
คือไม่ว่าจะมองอย่างไร ผมก็ว่ามันผิดนะ ถ้ารู้แล้วก็ควรหยุดสิ จะด่า จะโกรธจ ะเสียใจจ ะร้องไห้ อะไรไม่มีใครว่าเลย แต่ต้องหยุด
ผมพูดเลยว่าไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ไม่ว่าจะภายใต้สถานการณ์ใดก็ช่าง ถ้ารู้ ว่าคนที่ตัวเองกำลังไปมีความสัมพันธ์ด้วย ไม่ว่าทางกายหรือทางใจ เขามีครอบครัวแล้ว คุณทำได้อย่างเดียว คือ หยุด
คนที่ไม่หยุด ผมไม่เข้าใจจริงๆครับ แต่ขอประนาม ดูถูก เหยียดหยาม อย่างจริงใจเลย ว่าคุณไม่มีความประเสริฐใดๆคู่ควรกับคำว่า มนุษย์
แรงไปไหมครับ?
คนที่ไปยุ่งกับสามี/ภรรยาชาวบ้าน ทั้งๆที่รู้ว่าเขามีลูกมีเมีย/ผัวแล้ว นี่คือคิดอะไรเหรอครับ?
ผมสงสัยมากว่าคนที่ทำแบบนี้ เขาไม่รู้เหรอครับว่าการไปยุ่งกับสามีชาวบ้าน ไม่ว่าในศาสนาไหน ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ ผิด
ไม่ว่าจะพูดถึงศีลธรรม มโนธรรม มนุษยธรรม จริยธรรม หรืออะไรก็แล้วแต่ การที่ทำครอบครัวคนอื่นแตกแยก ทำเด็กที่ไม่มีความผิดต้องกลายเป็นเด็กครอบครัวแตกแยก คนที่ทำแบบนี้ได้ลงคอเนี่ย จิตใจทำด้วยอะไรครับ?
ผมไม่ทราบนะ ว่าผู้ชายเริ่มก่อน หรือโดนหลอก หรืออะไร อย่างไรก็แล้วแต่ ถ้าทราบแล้ว ว่าเขามีลูกมีภรรยาแล้ว ก็หักห้ามใจสิครับ รู้ผิดชอบชั่วดีบ้าง คนเราต่างกับ สัตว์ ก็ตรงที่มีความรู้ผิดชอบ สามารถแยกแยะเหตุผลและอารมณ์ รวมไปถึงควบคุมตัวเองได้ ไม่ใช่เหรอครับ? นี่รู้แล้ว ก็ยังไม่จบ ยังต่อ จนเขาต้องแยกทางกัน ถามจริงๆว่าไม่เคยมีใครสอนเขาเหรอครับว่าอะไรดีอะไรชั่ว อะไรควรอะไรไม่ควร
คือไม่ว่าจะมองอย่างไร ผมก็ว่ามันผิดนะ ถ้ารู้แล้วก็ควรหยุดสิ จะด่า จะโกรธจ ะเสียใจจ ะร้องไห้ อะไรไม่มีใครว่าเลย แต่ต้องหยุด
ผมพูดเลยว่าไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ไม่ว่าจะภายใต้สถานการณ์ใดก็ช่าง ถ้ารู้ ว่าคนที่ตัวเองกำลังไปมีความสัมพันธ์ด้วย ไม่ว่าทางกายหรือทางใจ เขามีครอบครัวแล้ว คุณทำได้อย่างเดียว คือ หยุด
คนที่ไม่หยุด ผมไม่เข้าใจจริงๆครับ แต่ขอประนาม ดูถูก เหยียดหยาม อย่างจริงใจเลย ว่าคุณไม่มีความประเสริฐใดๆคู่ควรกับคำว่า มนุษย์
แรงไปไหมครับ?