ประสบการณ์ตามหา iPhone ที่หายไป

กระทู้สนทนา

เรื่องของเรื่องคือ โทรศัพท์หายตั้งแต่วันที่ 2 เมษายนที่ผ่านมา
บริเวณที่หายคลับคล้ายว่าจะเป็นร้านดอกบัวในตลาด
ช่วงที่รู้ตัวว่าหายก็รีบวิ่งกลับไป ขอร้องและอ้อนวอนน้องพนักงานที่ร้านขอดูกล้องวงจรปิด
ภาพที่เห็นคือเราเอาโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง แต่คงหล่นไม่รู้ตัว
ซักพักมีผู้หญิงคนนึงก้มเก็บบางสิ่งบนพื้นข้างๆ เรา
ณ ขณะนั้น มีลูกค้าอื่นอยู่ 2-3 คน
สิ่งที่ทำได้ ณ ขณะนั้น
1. โทรเข้าโทรศัพท์ตัวเอง>>>> เป็นสิบๆ ครั้ง ติด แต่ไม่รับ
2. ส่งแมสเสจขอโทรศัพท์คืน
3. เปิด Find my iPhone ตั้งโหมดป้องกันปิด find my iPhone ไว้ >> ความซวยบังเกิด
เดินออกจากบ้านโดยที่ไม่ได้เปิด 3G (ปิด Cellular Data) ไว้ ตามไม่ได้
4. กลับบ้านด้วยความเสียใจ เปิดคอม เปิดไอ้คล้าว เปิด Find my iPhone อีกครั้ง
5. set มั่วๆ ไปเรื่อย เพิ่ม Loss mode ใส่เบอร์โทร ขอโทรศัพท์คืน
>> คิดว่าถึงใครได้ไปก็เป็นที่ทับกระดาษล่ะวะ
6. ทำใจ....ว่าคงหายร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่ไปแจ้งความแระ
จนกระทั่ง

เมื่อวานนี้ 26 เม.ย.

Find my iPhone โชว์ว่าพบ ไอโฟนที่หายไป ตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำไงดีๆๆๆๆๆๆ
โทรหาตำรวจที่รู้จัก
ตำรวจบอกว่า พี่ไปแจ้งความก่อนเลย
รีบบบบบบบบบบบบบ...บึ่งรถไปแจ้งความ
ตำรวจก็งานเย้อะ เยอะเนอะ กว่าจะรับแจ้ง กว่าจะสอบสวนเสร็จ ร่วมครึ่งชั่วโมง
เราก็กลัวเค้าจะปิดโทรศัพท์ไปซะก่อน
อะยังไม่ปิด ตำแหน่งโทรศัพท์วิ่งมาจากปัฐวิกรณ์ มาวัชรพล มาลาดปลาเค้า
เราก็ตามมา จนถึงลาดปลาเค้า เดินผ่านจุดที่มนุษย์ผู้นั้นนั่งอยู่
แต่ก็ไม่รู้ ว่าคนไหน
เปิดเสียงของ Find my iPhone ก็ไม่ได้ยิน
ซักพัก ตำแหน่งของ Find my iPhone เริ่มเคลื่อนที่
ขับรถตามๆๆๆๆๆๆ จากลาดปลาเค้า เข้าซอยรามอินทรา 23
ตามๆๆๆๆ ไปโผล่พหลโยธิน 48
ตำแหน่งหยุด พหลโยธิน 48 25 อะไรหว่า สงสัยซอย 25
ถามคนแถวนั้น มันตรงไหน
พี่ๆ ใจดี บอกว่าตรงนั้น ตรงนี้ ตามๆๆๆๆๆๆ
สุดท้าย มายืนอยู่หน้าร้าน
โทรศัพท์ที่ตามบอก arrived ตอนนั้นก็ ทุ่มครึ่ง ร้านปิด
โทรถามเพื่อนเอาไงดี
เพื่อนบอก โทร สน. ที่เราแจ้งความขอสืบสวนมาช่วย
ไม่ก็ 191 (ขอบอกว่า ถ้าดิชั้นจะโดนฆ่าก็คงจะตายก่อนที่จะโทร 191 ได้
โทรติดยากมว้ากกกกกกกกกก)>>>> ขออภัยค่ะ จนท. กำลังติดลูกค้าท่านอื่นอยู่....)
โทรไปที่ สน. กว่าจะติด 2 ทุ่ม
รอตำรวจถึง 20.30 น.
ตำรวจมาถึง คำตอบคือ.........
คือ.....
เวลาวิกาล ทำอะไรไม่ได้ พรุ่งนี้ค่อยมาดูนะคุณ
เข้าไปก็ตาย_่า สิครับ บุกรุก
อ้าว ทำไมพี่ไม่บอกแต่แรกครับ
หนูจะได้ไม่รอ
แต่พี่ตำหนวดก็ให้กำลังใจ มาขนาดนี้แระ ถ้ามันไม่รู้ตัวซะก่อน ก็คงได้คืน......
เนี่ย ถ้าเป็นโผม... ผมเอามาขายเล้ยยย ตรงนี้ก็ร้านโทรศัพท์ ผมขายเป็นอะไหล่ดีกว่า.....
มันไม่โง่หรอกคู้ณณณณณณ.......
อ้าวววววววววววว
กลับไปเถอะ วันไหนพี่ว่างๆ ค่อยมาใหม่...
นานาอุ๊ต๊ะ