ออกตัวก่อน คือเราไม่ได้แอนตี้ร้านค้าสะดวกซื้อนะคะ เพราะเราก็ใช้บริการ เพียงแต่ว่า การที่ร้านสะดวกซื้อผุดขึ้นมาทุกหัวมุมถนน ทุกตรอกซอกซอย แถมบางซอยมี3-4ร้าน นี่ยังไม่นับโลตัส เอกเพรส, มินิบิ๊กซี นะคะ แม่ค้าพ่อค้าตลาดสด ร้านค้ารายย่อยมีแต่ตายกับตายค่ะ

ในอดีต อยากซื้อปลาก็ไปตลาด อยากซื้อปากกาไปร้านเครื่องเขียน อยากซื้อรองเท้าก็ไปร้านรองเท้า ฯลฯ เดี๋ยวนี้เข้าร้านสะดวกซื้ออะไรเทือกๆนี้ก็ได้ครบหมดละ

ครอบครัวเราเป็น1ในผู้ได้รับผลกระทบ แม่เรามีแผงขายของในตลาดสด กระอักเลือดออกมาหลายรอบละ ต้องแล่เนื้อตัวเองออกมากิน ทุนหาย กำไรหด ตลาดเงียบมากๆ บางวันแทบไม่มีคนเดินในตลาดเลย วันนั้นเราเฝ้าร้าน มีแม่ลูกเดินผ่านมา
เด็กบอก"แม่ๆ หนูอยากกินขนม"
ตัวแม่พูดว่า "เดี๋ยวค่อยไปซื้อในเซเว่น"
T T

ส่วนตัวนี่ เพลียมาก บางวันขายไม่ได้เลย ทั้งปรับกลยุทธิ์ ลดราคา มีโปรโมชั่นก็แล้ว ทำอะไรก็ไม่ดีขึ้นเลย เพราะคนสมัยนี้ไม่เข้าตลาด นิยมเดินห้างมากกว่า แค่จะซื้อน้ำแข็งสักถุงคนก็เลือกเข้า7-11ละ หนำซ้ำห้างพวกนี้เป็นbuyerรายใหญ่ มีอำนาจในการต่อรองมาก ชาวสวนปลูกผลไม้คัดของดีขึ้นห้าง เกรดต่ำมาขายในตลาด เป็นต้น ไม้ซีกอย่างเราจะไปงัดไม้ซุงได้ไง

อนาคต ถ้าเราคิดค้าขายอะไรจะทำได้ยากมาก เพราะแทบจะทุกสิ่งมีขายบนห้างหมดแล้ว เราจะเป็นเจ้าของกิจการ เป็นแม่ค้าก็ยากแล้วทีนี้ อนาคตเด็กไทยก็คงหนีไม่พ้นการเป็นลูกจ้างแน่นอน หรือถ้าอยากจะเป็นผู้ประกอบการ ก็อาจต้องเกี่ยวพันกับห้าง เป็นพันธมิตรแบ่งเปอเซนต์ จ่ายค่าเช่าให้ห้างอีก

เบื่อมากค่ะ