ความเดิมตอนที่แล้ว
http://ppantip.com/topic/31965089
จากกระทู้เดิมที่เราต้องเดินกลับโรงแรมนะคะ วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการประชุมค่ะ เลิกประชุมก็ช่วงบ่ายแก่ ๆ แล้ว เรากับเพื่อนตัดสินใจว่าจะไปชมมัสยิด Al Fateh เพราะใคร ๆ ก็บอกให้ไป สวยอย่างนั้น สวยอย่างนี้ ข้างในสวยมาก เอาน่ะ ไปก็ไป แต่ก็ต้องเดินไปค่ะ เดินมั่ว ๆ เอา จำได้ว่ามันก็อยู่ทางผ่านมาโรงแรมที่จัดประชุมนี่แหละ เพราะจะนั่ง taxi ก็แสนแพง เรียกจากโรงแรม บวกอีก 2 ดีนาร์อีก (เผื่อใครไม่ได้อ่านกระทู้แรก 1 ดีนาร์ = 86 บาท ณ วันที่เดินทางค่ะ) แล้วแป๊บ ๆ มิเตอร์ขึ้นละ ไม่ไหว เดินดีกว่า ทนเหนื่อยดีกว่าหมดตัว
เราก็เริ่มเดินออกจากโรงแรมแล้วค่ะ ท่ามกลางแดดที่ร้อนจัด หอบของกันพะรุงพะรัง เพราะวันสุดท้ายเค้าก็มีแจกของที่ระลึก เดินไปร้อน ๆ แต่มีลมพัดนะคะ ช่วยให้เย็นขึ้นมาได้บ้าง ไม่มีเหงื่อค่ะ อากาศแห้ง ถ้าเป็นประเทศไทย คงเหงื่อแตกแน่ ๆ เปียกชัวร์ ตึกด้านขวาคือโรงแรมที่เราเดินออกมาค่ะ
เดินออกไปเรื่อย ๆ ค่ะ ถนนที่นี่กว้างมาก แต่ชอบตรงที่สะอาดมากเช่นกัน ไม่มีขี้หมาเลย เดินได้สบายใจ เมืองไทยเดินไปไหนต้องระวังกับระเบิด แต่ที่นี่มีวงเวียนเยอะ รถแล่นเร็ว นู่น เพื่อนเราเดินนำไปนู่นแล้ว
และแล้วก็เดินมาถูกทาง ตอนแรกยังไม่แน่ใจหรอกค่ะว่าใช่ทางนี้มั้ย ใช้สัญชาตญาณเอาว่าน่าจะใช่ เห็นมัสยิดอยู่ข้างหน้า แต่ ๆๆๆๆ ยังไม่ถึงค่ะ เฮ่อออ
ใกล้เข้าไปอีกนิดแล้วค่ะ เหมือนจะอยู่แค่เอื้อม แต่ ๆ ๆ ยังต้องเดินกันต่อค่ะ ข้ามถนนก็ข้ามแล้วข้ามอีก เพื่อนเราบอก เวลาข้ามถนนนี่วิ่งแบบไม่คิดชีวิตเลยค่ะ ตอนเดินก็เขิน ๆ พวกรถยนต์เหมือนกันนะ เพราะประเทศเค้าไม่มีใครเดินถนนเลย แต่ก็ช่างเถอะ เราเป็นต่างชาติ จากรูปจะเห็นมีรถเมล์สีขาว มีวิ่งทั่วไปแต่หาไม่ง่ายค่ะ มองเข้าไปมีแต่แขกที่ไม่ใช่บาห์เรน คงเป็นพวกปากีฯ บังคลาเทศมาทำงานในบาห์เรน ผู้หญิงไม่มีเลย
[CR] กินลม ชมแดด ย่ำต๊อกท่องบาห์เรน ::: B A H R A I N :::
จากกระทู้เดิมที่เราต้องเดินกลับโรงแรมนะคะ วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการประชุมค่ะ เลิกประชุมก็ช่วงบ่ายแก่ ๆ แล้ว เรากับเพื่อนตัดสินใจว่าจะไปชมมัสยิด Al Fateh เพราะใคร ๆ ก็บอกให้ไป สวยอย่างนั้น สวยอย่างนี้ ข้างในสวยมาก เอาน่ะ ไปก็ไป แต่ก็ต้องเดินไปค่ะ เดินมั่ว ๆ เอา จำได้ว่ามันก็อยู่ทางผ่านมาโรงแรมที่จัดประชุมนี่แหละ เพราะจะนั่ง taxi ก็แสนแพง เรียกจากโรงแรม บวกอีก 2 ดีนาร์อีก (เผื่อใครไม่ได้อ่านกระทู้แรก 1 ดีนาร์ = 86 บาท ณ วันที่เดินทางค่ะ) แล้วแป๊บ ๆ มิเตอร์ขึ้นละ ไม่ไหว เดินดีกว่า ทนเหนื่อยดีกว่าหมดตัว
เราก็เริ่มเดินออกจากโรงแรมแล้วค่ะ ท่ามกลางแดดที่ร้อนจัด หอบของกันพะรุงพะรัง เพราะวันสุดท้ายเค้าก็มีแจกของที่ระลึก เดินไปร้อน ๆ แต่มีลมพัดนะคะ ช่วยให้เย็นขึ้นมาได้บ้าง ไม่มีเหงื่อค่ะ อากาศแห้ง ถ้าเป็นประเทศไทย คงเหงื่อแตกแน่ ๆ เปียกชัวร์ ตึกด้านขวาคือโรงแรมที่เราเดินออกมาค่ะ
เดินออกไปเรื่อย ๆ ค่ะ ถนนที่นี่กว้างมาก แต่ชอบตรงที่สะอาดมากเช่นกัน ไม่มีขี้หมาเลย เดินได้สบายใจ เมืองไทยเดินไปไหนต้องระวังกับระเบิด แต่ที่นี่มีวงเวียนเยอะ รถแล่นเร็ว นู่น เพื่อนเราเดินนำไปนู่นแล้ว
และแล้วก็เดินมาถูกทาง ตอนแรกยังไม่แน่ใจหรอกค่ะว่าใช่ทางนี้มั้ย ใช้สัญชาตญาณเอาว่าน่าจะใช่ เห็นมัสยิดอยู่ข้างหน้า แต่ ๆๆๆๆ ยังไม่ถึงค่ะ เฮ่อออ
ใกล้เข้าไปอีกนิดแล้วค่ะ เหมือนจะอยู่แค่เอื้อม แต่ ๆ ๆ ยังต้องเดินกันต่อค่ะ ข้ามถนนก็ข้ามแล้วข้ามอีก เพื่อนเราบอก เวลาข้ามถนนนี่วิ่งแบบไม่คิดชีวิตเลยค่ะ ตอนเดินก็เขิน ๆ พวกรถยนต์เหมือนกันนะ เพราะประเทศเค้าไม่มีใครเดินถนนเลย แต่ก็ช่างเถอะ เราเป็นต่างชาติ จากรูปจะเห็นมีรถเมล์สีขาว มีวิ่งทั่วไปแต่หาไม่ง่ายค่ะ มองเข้าไปมีแต่แขกที่ไม่ใช่บาห์เรน คงเป็นพวกปากีฯ บังคลาเทศมาทำงานในบาห์เรน ผู้หญิงไม่มีเลย