ไม่ได้ตั้งกระทู้เสียนาน วันนี้ตามหัวกระทู้เลยค่ะ
เริ่มละกัน บ้านเราเป็นบ้านจัดสรร บ้านเดี่ยว เมื่อก่อนข้างบ้านเราจะมีเพื่อนบ้านที่เป็นคนจังหวัดเดียวกัน
ไม่เคยมีปัญหา แต่เพื่อนบ้านเขาโดยธนาคารยึด เลยต้องย้ายออกไป
ทีนี้มีเพื่อนบ้านมาอยู่ ครอบครัวใหญ่มาก ขอบอกก่อนนะค่ะ เจ้าของกระทู้ ไม่เคยมีปัญหากะเพื่อนบ้าน
ดีทุกบ้าน เพราะเจ้าของกระทู้ ออกทำงานแต่เช้า กลับมาก็ค่ำ จะได้คุยกะเพื่อนบ้านบ้าง ก็วันหยุด
เจ้าของที่มาอยู่ใหม่ แม่เขาเป็นร่างทรง กลิ่นธูป มีทุกวัน หลานเยอะมาก เขาเคยมาคุยเรื่องหลานว่าเสียงดังรบกวนหรือเปล่า
คือเสียงนะดังจริงค่ะ แต่เราเห็นเป็นเด็ก เขาก็เล่นตามประสาเขา และเราก็มีลูก เลยเข้าใจจิตใจเด็ก เรื่องนี้จบไป
แต่ปัญหาคือ คุณพ่อของเขา สูบบุหรี่หนักมาก เวลาสูบก็นั้งตรงรั่วที่ติดกกะบ้านเรา แล้วลมจำกรรมก้พัดกลิ่นมาบ้านเรา
เชื่อไม่ค่ะ ห้องนอนเล็กไม่เคยได้เปิดหน้าเลยตั้งแต่ครอบครัวนี้เข้ามาอยู่ ดิฉันเป็นคนแพ้กลิ่นบุหรี่อย่างมาก วันหยุดจะคอยมองว่า
คุณพ่อเขานั่งอยู่หรือเปล่า บ้านเราลมพัดดีมาก กลางวันเป็นอะไรที่ความสุขนั่งรับลมหน้าบ้าน พอควันบุหรี่มา เราต้องปิดประตูบ้าน
เมื่อก่อนประตูบ้านเป็นไม้ ปิดแล้ว บ้านมืดต้องเปิดไฟ เพื่อหนี้กลิ่นบุหรี่ เลยลงทุนติดเปลี่ยนประตูกระจก (ลงทุนเยอะนะเนี้ย)
เคยคุยกะเขาเล่น ๆ ค่ะ คุณกะคุณป้า ภรรยาเขา ได้ 3-4 วัน เอาอีก เราทนมา ปีกว่า จนทนไม่ไหว แขกมาบ้านเราก็ต้องนอนห้องเล็ก
ซึ่งเป็นห้องนอนเก่าเรา แต่เราทนไม่ได้ เลยย้ายห้องไปนอนอีกห้อง แต่ญาติมาต้องนอนห้องเล็ก แต่ก็นอนกันไม่ได้ 4 ทุ่ม 5ทุ่ม ต้องออกมา
เพราะข้างบ้านสูบบุหรี่กลิ่นเข้าห้อง (เปิดหน้าต่างนอน เพราะห้องนั้นยังไม่ติดแอร์) เราก็เลยตัดสินใจคุย เพราะไม่ไหวแล้ว
วันนั้นกลับมาจากทำงาน เราก็ขอคุยกับคุณป้า ภรรยาเขา
ก่อนคุยเราก็ยกมือไหว้คุณป้า แล้วพูดว่า หนูขอโทษนะค่ะที่ต้องพูด แต่หนูไม่ไหวแล้ว ควันบุหรี่เข้าบ้านมาเป็นปีแล้ว ชีวิตส่วนตัวหนูวันหยุดต้อง
หลบอยู่แต่ในบ้าน หนูเสียขีวิตส่วนตัวมาก และลูกต้องมารับกลิ่นที่ไม่ควรรับมันเป็นอันตรายกับเด็ก จขกท เป็นคนที่ชอบอยู่บ้าน วันหยุดจะชอบนั่งหน้าบ้านเพราะลมเย็น ชีวิตแบบนี้หายไปเป็นปี วันหยุดต้องหาเรื่องออกจากบ้าน เพราะหนี้ควันบุหรี่ (โอ้ว ขนาดนั้นเลย)
พูดเสร็จเขาก็ขอโทษ เขาบอกว่าลูกเขาพูดกะพ่อแล้ว พ่อเขาก็ไปสูบในบ้าน ที่นี้กลิ่นก็อยู่ในบ้านเขาเต็ม ๆ ลุกเขยเขาไม่สูบบหรี่ เขาก็บ่นกะเมียเขา
ซึ่งเป็นลูกสาวของคนสูบ นี่ก็พ่อ นั้นก็สามี สุดท้ายกรรมก็ตกที่ครอบครัว จขกท.
สุดท้ายเขาก็มาบอกว่าเขาจะกั้น เราก็โอเค คือกันทึบใช้อิฐกันเลย เขาบอกว่าลูกสาวเกรงใจเรา เราก็ยิ้ม ๆ
คือบ้านเขานะเยอะค่ะ อย่างที่บอก หลานเยอะ ลูก ๆ มาฝากเลี้ยง เตะบอล โดนรถเราที่จอดในบ้านบ้าง
ตอนดึก ลูกเขยทั้งหลายดื่มกันแล้วทะเลาะกันเอง ก็หนีมาปีนกำลังอยู่บ้านเรา (จขกท.อยู่กะลูกชาย 2 คน 5 กะ 7 ขวบ) สามีทำงาน 3-4 วันกลับ
เพราะงานต้องเข้าเวร หญิงเหล็กค่ะ จขกท. แต่ทำไรก็ไม่อยากมีปัญหากะเพื่อนบ้านมากนัก สามีบอกว่าถ้าทนได้ก็ทน
แต่ถ้าทนไม่ได้ก็ต้องพูด สรุปตอนนี้ดีขึ้นเยอะค่ะ กลิ่นมีบ้าง แต่ไม่ 100% เหมือนเมื่อก่อน ชีวิตกลับมาเหมือนเดิม มีความสุขมาก
แต่แปลกนะค่ะว่าบ้านนี้เขาจะมีปัญหากะบ้านที่ติดกันอีกข้างหนึ่งด้วย แต่บ้านนั้นเขาดุ ไม่เหมือน จขกท. ที่ค่อย ๆ พูด แต่บ้านนั้นเขาด่าเลย
น้ำรั่วใส่บ้านเขา เขาด่าเสียงดังมาก แต่เท่าที่ดูบ้านนี้ไม่ค่อยมีใครคบ
แต่โดยส่วนรวม จขกท. เจอก็ยังยิ้มให้อยู่ แต่ไม่ไปสุงสิงมาก
วิธีพูดกับเพื่อนบ้านสูบบุหรี่ แรงไปหรือเปล่าไม่รู้
เริ่มละกัน บ้านเราเป็นบ้านจัดสรร บ้านเดี่ยว เมื่อก่อนข้างบ้านเราจะมีเพื่อนบ้านที่เป็นคนจังหวัดเดียวกัน
ไม่เคยมีปัญหา แต่เพื่อนบ้านเขาโดยธนาคารยึด เลยต้องย้ายออกไป
ทีนี้มีเพื่อนบ้านมาอยู่ ครอบครัวใหญ่มาก ขอบอกก่อนนะค่ะ เจ้าของกระทู้ ไม่เคยมีปัญหากะเพื่อนบ้าน
ดีทุกบ้าน เพราะเจ้าของกระทู้ ออกทำงานแต่เช้า กลับมาก็ค่ำ จะได้คุยกะเพื่อนบ้านบ้าง ก็วันหยุด
เจ้าของที่มาอยู่ใหม่ แม่เขาเป็นร่างทรง กลิ่นธูป มีทุกวัน หลานเยอะมาก เขาเคยมาคุยเรื่องหลานว่าเสียงดังรบกวนหรือเปล่า
คือเสียงนะดังจริงค่ะ แต่เราเห็นเป็นเด็ก เขาก็เล่นตามประสาเขา และเราก็มีลูก เลยเข้าใจจิตใจเด็ก เรื่องนี้จบไป
แต่ปัญหาคือ คุณพ่อของเขา สูบบุหรี่หนักมาก เวลาสูบก็นั้งตรงรั่วที่ติดกกะบ้านเรา แล้วลมจำกรรมก้พัดกลิ่นมาบ้านเรา
เชื่อไม่ค่ะ ห้องนอนเล็กไม่เคยได้เปิดหน้าเลยตั้งแต่ครอบครัวนี้เข้ามาอยู่ ดิฉันเป็นคนแพ้กลิ่นบุหรี่อย่างมาก วันหยุดจะคอยมองว่า
คุณพ่อเขานั่งอยู่หรือเปล่า บ้านเราลมพัดดีมาก กลางวันเป็นอะไรที่ความสุขนั่งรับลมหน้าบ้าน พอควันบุหรี่มา เราต้องปิดประตูบ้าน
เมื่อก่อนประตูบ้านเป็นไม้ ปิดแล้ว บ้านมืดต้องเปิดไฟ เพื่อหนี้กลิ่นบุหรี่ เลยลงทุนติดเปลี่ยนประตูกระจก (ลงทุนเยอะนะเนี้ย)
เคยคุยกะเขาเล่น ๆ ค่ะ คุณกะคุณป้า ภรรยาเขา ได้ 3-4 วัน เอาอีก เราทนมา ปีกว่า จนทนไม่ไหว แขกมาบ้านเราก็ต้องนอนห้องเล็ก
ซึ่งเป็นห้องนอนเก่าเรา แต่เราทนไม่ได้ เลยย้ายห้องไปนอนอีกห้อง แต่ญาติมาต้องนอนห้องเล็ก แต่ก็นอนกันไม่ได้ 4 ทุ่ม 5ทุ่ม ต้องออกมา
เพราะข้างบ้านสูบบุหรี่กลิ่นเข้าห้อง (เปิดหน้าต่างนอน เพราะห้องนั้นยังไม่ติดแอร์) เราก็เลยตัดสินใจคุย เพราะไม่ไหวแล้ว
วันนั้นกลับมาจากทำงาน เราก็ขอคุยกับคุณป้า ภรรยาเขา
ก่อนคุยเราก็ยกมือไหว้คุณป้า แล้วพูดว่า หนูขอโทษนะค่ะที่ต้องพูด แต่หนูไม่ไหวแล้ว ควันบุหรี่เข้าบ้านมาเป็นปีแล้ว ชีวิตส่วนตัวหนูวันหยุดต้อง
หลบอยู่แต่ในบ้าน หนูเสียขีวิตส่วนตัวมาก และลูกต้องมารับกลิ่นที่ไม่ควรรับมันเป็นอันตรายกับเด็ก จขกท เป็นคนที่ชอบอยู่บ้าน วันหยุดจะชอบนั่งหน้าบ้านเพราะลมเย็น ชีวิตแบบนี้หายไปเป็นปี วันหยุดต้องหาเรื่องออกจากบ้าน เพราะหนี้ควันบุหรี่ (โอ้ว ขนาดนั้นเลย)
พูดเสร็จเขาก็ขอโทษ เขาบอกว่าลูกเขาพูดกะพ่อแล้ว พ่อเขาก็ไปสูบในบ้าน ที่นี้กลิ่นก็อยู่ในบ้านเขาเต็ม ๆ ลุกเขยเขาไม่สูบบหรี่ เขาก็บ่นกะเมียเขา
ซึ่งเป็นลูกสาวของคนสูบ นี่ก็พ่อ นั้นก็สามี สุดท้ายกรรมก็ตกที่ครอบครัว จขกท.
สุดท้ายเขาก็มาบอกว่าเขาจะกั้น เราก็โอเค คือกันทึบใช้อิฐกันเลย เขาบอกว่าลูกสาวเกรงใจเรา เราก็ยิ้ม ๆ
คือบ้านเขานะเยอะค่ะ อย่างที่บอก หลานเยอะ ลูก ๆ มาฝากเลี้ยง เตะบอล โดนรถเราที่จอดในบ้านบ้าง
ตอนดึก ลูกเขยทั้งหลายดื่มกันแล้วทะเลาะกันเอง ก็หนีมาปีนกำลังอยู่บ้านเรา (จขกท.อยู่กะลูกชาย 2 คน 5 กะ 7 ขวบ) สามีทำงาน 3-4 วันกลับ
เพราะงานต้องเข้าเวร หญิงเหล็กค่ะ จขกท. แต่ทำไรก็ไม่อยากมีปัญหากะเพื่อนบ้านมากนัก สามีบอกว่าถ้าทนได้ก็ทน
แต่ถ้าทนไม่ได้ก็ต้องพูด สรุปตอนนี้ดีขึ้นเยอะค่ะ กลิ่นมีบ้าง แต่ไม่ 100% เหมือนเมื่อก่อน ชีวิตกลับมาเหมือนเดิม มีความสุขมาก
แต่แปลกนะค่ะว่าบ้านนี้เขาจะมีปัญหากะบ้านที่ติดกันอีกข้างหนึ่งด้วย แต่บ้านนั้นเขาดุ ไม่เหมือน จขกท. ที่ค่อย ๆ พูด แต่บ้านนั้นเขาด่าเลย
น้ำรั่วใส่บ้านเขา เขาด่าเสียงดังมาก แต่เท่าที่ดูบ้านนี้ไม่ค่อยมีใครคบ
แต่โดยส่วนรวม จขกท. เจอก็ยังยิ้มให้อยู่ แต่ไม่ไปสุงสิงมาก