ต่อจากกระทู้เดิมนะคะ
http://ppantip.com/topic/31963648 กลับบ้าน ทานข้าวเรียบร้อย สบายตัวละเลยมาต่อรีวิวซะเลย หวังว่าคงเป็นประโยชน์บ้างนะคะ เราแค่อยากแบ่งปันสิ่งที่เราได้พบเห็น ได้สัมผัสมาน่ะค่ะ บางอาจจะมีพิมพ์บรรยายไปบ้าง เราก็ไม่ได้บรรยายเก่งนะคะ แต่อยากให้เพื่อน ๆ ที่สนใจได้รู้จักประเทศบาห์เรนจากมุมมองของเราที่เราได้พบค่ะ
หลังจากกระทู้เดิม กินอิ่ม กลับโรงแรม เสียค่า taxi แสนแพงไปแล้ว เช้าวันรุ่งขึ้นเราก็ต้องมาประชุมค่ะที่ Gulf Hotel ค่ะ โรงแรมนี้มีร้านอาหารไทยด้วยนะคะ ชื่อ ศาลาไทย แต่ไม่ได้เดินไปตรงบริเวณนั้น มันไกล โรงแรมกว้างมากค่ะ เราพักที่นี่ไม่ได้ ราคาแพงเกินกว่างบประมาณที่ได้รับ T_T ขออนุญาตเอารูปคุณเพื่อนลงอีกแล้ว
พอเข้าไปในบริเวณที่เค้าให้ลงทะเบียน ก็พบสาว ๆ กรมศุลกากรของบาห์เรน แอบถ่ายมา แต่งชุดสวยดีค่ะ จริง ๆ แล้วแขกขาวที่เราเห็นเค้าหล่อ ๆ สวย ๆ พอคุยด้วยเค้าก็ไม่ดุนะคะ ทั้ง ๆ ที่บางคนตาดุ๊ดุ แต่คนที่บาห์เรนเป็นมิตรดีมาก เคยอ่านเว็บไซต์หนึ่ง จำไม่ได้แล้วว่าเว็บไหน เค้าบอกว่าประมาณ ปี 2553 หรือปีไหนสักปีนี่แหละ นักท่องเที่ยวยกให้บาห์เรนเป็นประเทศที่คนเป็นมิตรกับนักท่องเที่ยวที่สุดในโลก ซึ่งเราก็เห็นด้วยนะว่าเค้าเป็นมิตร คนที่นี่มีน้ำใจ วันแรกที่มาถึง เรากับเพื่อนจะข้ามถนน เค้าจอดรถให้เราข้ามแล้วหันมายิ้ม เจอแบบนี้หลายครั้งเลย ประทับใจค่ะ เพราะแต่ละคนที่จอดให้ ผู้หญิงใส่อาบาญ่า ปิดหน้าหมดเหลือแต่ตาทั้งนั้น นึกว่าจะน่ากลัว ที่แท้เป็นมิตรมาก ๆ มีน้ำใจ
จะเบื่อกันไหมคะ ถ้าจะพาไปชมบรรยากาศของโรงแรมก่อนเข้าห้องประชุม และในที่ประชุม แบบว่าเราชอบชุดของคนทางนี้เค้าอะค่ะ แปลกตาดี ผู้ชายใส่กัฟฟิเยกันเยอะเลย อยู่เมืองไทยไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่ ส่วนที่แต่งเครื่องแบบก็คือเจ้าหน้าที่ศุลกากรของบาห์เรนค่ะ ในรูปเป็นช่วงก่อนเข้าประชุม เป็นธรรมเนียมว่าควรจะมีการ chit-chat กันก่อนเข้าห้องค่ะ เป็นการคุยกันเรื่อย ๆ เรื่องสัพเพเหระ ทั่วไปน่ะค่ะ
[CR] ทริปเดินทน...หรือทนเดิน กินลม ชมแดด เล่าเรื่อง ในบาห์เรน ... B A H R A I N :::: ภาคสาม
หลังจากกระทู้เดิม กินอิ่ม กลับโรงแรม เสียค่า taxi แสนแพงไปแล้ว เช้าวันรุ่งขึ้นเราก็ต้องมาประชุมค่ะที่ Gulf Hotel ค่ะ โรงแรมนี้มีร้านอาหารไทยด้วยนะคะ ชื่อ ศาลาไทย แต่ไม่ได้เดินไปตรงบริเวณนั้น มันไกล โรงแรมกว้างมากค่ะ เราพักที่นี่ไม่ได้ ราคาแพงเกินกว่างบประมาณที่ได้รับ T_T ขออนุญาตเอารูปคุณเพื่อนลงอีกแล้ว
พอเข้าไปในบริเวณที่เค้าให้ลงทะเบียน ก็พบสาว ๆ กรมศุลกากรของบาห์เรน แอบถ่ายมา แต่งชุดสวยดีค่ะ จริง ๆ แล้วแขกขาวที่เราเห็นเค้าหล่อ ๆ สวย ๆ พอคุยด้วยเค้าก็ไม่ดุนะคะ ทั้ง ๆ ที่บางคนตาดุ๊ดุ แต่คนที่บาห์เรนเป็นมิตรดีมาก เคยอ่านเว็บไซต์หนึ่ง จำไม่ได้แล้วว่าเว็บไหน เค้าบอกว่าประมาณ ปี 2553 หรือปีไหนสักปีนี่แหละ นักท่องเที่ยวยกให้บาห์เรนเป็นประเทศที่คนเป็นมิตรกับนักท่องเที่ยวที่สุดในโลก ซึ่งเราก็เห็นด้วยนะว่าเค้าเป็นมิตร คนที่นี่มีน้ำใจ วันแรกที่มาถึง เรากับเพื่อนจะข้ามถนน เค้าจอดรถให้เราข้ามแล้วหันมายิ้ม เจอแบบนี้หลายครั้งเลย ประทับใจค่ะ เพราะแต่ละคนที่จอดให้ ผู้หญิงใส่อาบาญ่า ปิดหน้าหมดเหลือแต่ตาทั้งนั้น นึกว่าจะน่ากลัว ที่แท้เป็นมิตรมาก ๆ มีน้ำใจ
จะเบื่อกันไหมคะ ถ้าจะพาไปชมบรรยากาศของโรงแรมก่อนเข้าห้องประชุม และในที่ประชุม แบบว่าเราชอบชุดของคนทางนี้เค้าอะค่ะ แปลกตาดี ผู้ชายใส่กัฟฟิเยกันเยอะเลย อยู่เมืองไทยไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่ ส่วนที่แต่งเครื่องแบบก็คือเจ้าหน้าที่ศุลกากรของบาห์เรนค่ะ ในรูปเป็นช่วงก่อนเข้าประชุม เป็นธรรมเนียมว่าควรจะมีการ chit-chat กันก่อนเข้าห้องค่ะ เป็นการคุยกันเรื่อย ๆ เรื่องสัพเพเหระ ทั่วไปน่ะค่ะ