พระสูตรนี้  แสดงความละเอียดและลำดับการแสดงธรรมของท่านพระสารีบุตร ที่เริ่มจากรูป/นาม ที่พบเจอ
เสมอในชีวิตประจำวัน คือ การเห็น การได้ยิน การได้กลิ่น การลิ้มรส กระทบสัมผัส คิดนึก
และค่อยๆละเอียดลงในรูปนามระดับธาตุ.....เพื่อให้ผู้ฟังได้เข้าใจและละคลายสภาพธรรม(รุป/นาม)เหล่านั้นว่าเป็นเรา

แม้อ่านแล้วจะเข้าใจแค่ระดับการอ่าน แต่สติระลึกรู้ว่าสักแต่เป็นรูป/นาม เมื่อเห็น ได้ยิน ได้กลิ่นฯลฯ ว่าไม่ใช่เรา ยังไม่เกิด
การอ่านก็ยังเป็นประโยชน์ตรงที่ความเข้าใจจากการอ่านนี้จะเป็นสารขันธ์ที่ค่อยๆปรุงแต่งปัญญา ไปทีละเล็กละน้อยครับ


พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖
มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์  
สฬายตนวรรค

๑. อนาถปิณฑิโกวาทสูตร (๑๔๓)