เมื่อเดือนที่แล้ว ผมไปเที่ยวเกาะหลีเป๊ะมาครับ ไปครั้งนี้เป็นการไปหลีเป๊ะครั้งที่ 3 ของผม ครั้งแรกปี 2545 ครั้งที่ 2 ปี 2548 ครั้งที่ 3 ก็ปีนี้ครับ 2557
     หลีเป๊ะที่ผมไปในแต่ละครั้งนั้น มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากทุกครั้งที่ผมไป จำได้ว่าครั้งแรกนี่ ผมประทับใจมาก ที่หาดพัทยา นี่ยังเงียบสงบอยู่เลยครับ น้ำใสมากๆ หาดทรายยังสะอาด ปะการังก็ยังพอมีให้ดู เปลือกหอยสวยๆ ก็สามารถเจอหน้าหาดได้  รีสอร์ทก็มีแค่ไม่กี่ที่ แบบโล่งๆทั้งหาดเลยครับ ไม่ได้ติดกันมากมายขนาดนี้  ชาวบ้านก็ยังอยู่บ้านแบบชาวเลแท้ๆเลยครับ … ไปครั้งที่ 2 ก็เริ่มตกใจเล็กน้อย ที่พักเยอะขึ้นมาก เริ่มมีบาร์ มีผับ  ตรงที่เป็นถนนคนเดินตอนนี้น่ะครับ เมื่อก่อนเป็นถนนดินเล็กๆเลย เดินไปฝั่งหาดประมงได้ หน้าหาดพัทยาก็เริ่มวุ่นวาย ผู้คนพลุกพล่าน… ไปครั้งที่ 3 นี้ ครั้งแรกที่ผมเห็นหาดพัทยา โอ้ว…แม่เจ้า นึกว่ามาเกาะพงัน หรือสเม็ด ประมาณนั้นน่ะครับ  อะไรๆก็ดูแน่นตาไปหมด รีสอร์ทติดกันเป็นพรืด ตามซอกซอยก็มีสิ่งปลูกสร้างเยอะแยะ  เรือเล็กเรือใหญ่ โป๊ะ เต็มไปหมด มีถนนคนเดิน มีบาร์ที่ชายหาด มีร้านสะดวกซื้ออีกตะหาก ถนนเป็นคอนกรีต มีรถวิ่ง อาคารบ้านเรือนก็กำลังจะผุดขึ้นมาอีก ทั้งๆที่ก็แน่นอยู่แล้ว อะไรต่างๆมากมาย … อย่างว่าละครับ ทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนไปตามเวลา … ที่ผมพูดมาทั้งหมดนี้ ไม่ใช่เกาะหลีเป๊ะไม่ดีนะครับ ผมแค่อธิบายความเปลี่ยนแปลงตามความรู้สึกของผมเท่านั้น  ถึงจะเปลี่ยนไปยังไง ธรรมชาติที่นั่นและเกาะอื่นๆ ก็ยังสวยอยู่มากครับ ไม่งั้นผมคงไม่กลับไปอีก…
     ทริปนี้ผมไป 4 วัน 3 คืน ครับ ไปกัน 7 คน ที่พักก็พักแถวๆกรมประมง พอดีพี่ชายเพื่อนแกเป็นเจ้าของเรือประมงที่ออกเรืออยู่ทะเลแถวนั้นครับ แกดูแลพวกเราทุกคนอย่างดีตลอดทริปเลย  แกชื่อ “พี่พร” น่ารักมากครับ …เป็นที่มาของชื่อทริปครั้งนี้ เพราะกินอาหารทะเลทุกมื้อเลย อิอิอิ…