คนสองโลก

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวเลยนะ จขกท มีล้อกอินค่ะ แต่ถอดมาเล่า ขอเรียกตัวเองว่า คนสองโลกนะค่ะ

    เราอยากมาระบายสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต ตั้งแต่เล็กจนโต ฟังเเล้วอาจดูเหมือนธรรมดามากนะค่ะ
ก็เเค่ชีวิตผญ คนหนึ่ง แต่... มันไม่ใช่ชั้นค่ะ

ตอนที่ตัดสินใจเล่าเรื่องนี้ ก็เริ่มเข้าเช้าวันใหม่พอดี มือชั้นสั่น เพราะความกังวล ความกลัว ทุกคนคงนึกว่าชีวิตชั้นดราม่าสินะค่ะ จะว่าใช่มันก็ใช่ จะว่าไม่ใช่ก็ไม่เชิง
  เอาละเข้าเรื่องกันเถอะ...

   ก่อนอื่น ขอบอกเลยนะค่ะว่า ชีวิตชั้นพบเจอสิ่งประหลากมาหลายอย่าง มากมาย ทั้งที่อธิบายไม่ได้ ทั้งไสยศาตร์ คิดซะว่าอ่านนิยายเพลินๆละกันนะค่ะ

คนสองโลก : ตอนที่1
มันเริ่มตั้งเเต่วันที่คุณแม่ชั้นตั้งท้อง ...


ปล_ ถ้าใครคิดว่าชั้นเเต่งเรื่องรึ ยัดเยียดสิ่งที่มองไม่เห็นก็ออกไปเถอะค่ะ เพราะที่ชั้นเขียน ชั้นอยากระบาย การเป็นสิ่งที่คนอื่นไม่เป็น ไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างคนทั่วไป มันอึดอัดและไม่สนุกค่ะ
ท้ายสุดของเรื่องนี้ ชั้นมีเรื่องอยากถามทุกท่านด้วยค่ะ แต่คงอีกหลายตอน 555



คนสองโลก : 1
  
    มีครอบครัวหนึ่ง มีพ่อที่มาจากจีนเเผ่นดินใหญ่(อากง) มีแม่จีนผสมไทย(อาม่า) ในครอบครัวนั้นมีลูกทั้งหมด 10 คน คุณแม่ชั้นเป็นคนที่ 2 ค่ะ
ตอนที่คุณแม่ท่านตั้งท้องชั้น ท่านเริ่มรุ้ตั้งเเต่วันหนึ่ง ท่านได้กลิ่นเนื้อหมู เนื้อสัตว์ ซึ่งเป็นอาหารสำเร็จเเล้วไม่ได้สดๆ ทันทีที่กลิ่นปะทะจมูก ท่านก็วิ่งไปอ้วกทันที นับตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ท่านทานได้เเค่มังสวิรัต คือ นม ไข่ ผัก ข้าว ผลไม้ บางทีก็ทานเจไปเลย แม่เป็นคนผิวคล้ำค่ะ เพราะได้มาทางอาม่า(อาม่าคล้ำมากค่ะ) พ่อชั้นเป็นคนไทยที่ออกแนวคล้ำเลย แต่เชื่อไหมค่ะ ชั้นเกิดมา ขาวจั้วเหมือนน้ำนม ทุกคนในบ้านก็ งง เลยค่ะ555
   นับตั้งเเต่ที่ชั้นคลอด เเม่ชั้นก็ทานแบบปกติได้ แต่ไม่ใช่ชั้น ตอนเกิดมา พอถึงช่วงเวลาทานอย่างอื่นได้นอกจากนมแม่กับนมผงชั้นไม่ยอมกินส่วนผสมของอาหารที่มีเนื้อสัตว์เลย ยกเว้นไข่ นม ผลไม้ ผัก จนชั้นป่วยบ่อยมาก

    ในช่วงเวลานั้น ชั้นมีพ่อบุญธรรมอยุ่ด้วย ซึ้งเป็นคนรักของพี่สาวแม่ชั้น เป็นคนโตสุดของอากง เค้าไม่สามารถมีลูกได้ จึงรับชั้นไว้เป็นลูกบุญธรรม พวกท่านทั้งสองรักชั้นมาก ชั้นก็รักพวกท่านมากเช่นกัน ชั้นจึงโชคดีที่มีพ่อแม่ถึง 4 คนด้วยกัน

    ในวันหนึ่ง ร่างกายเริ่มต้านทานไม่ไหว เพราะเวลากินข้าว พอมีเนื้อสัตว์ ชั้นจะพยายามเขี่ยออกค่ะ จะกินเเต่ผัก นม ผลไม้ ถามว่าชอบมั่ย ชอบค่ะ แต่ใจมันค้าน ไม่อยากกิน เพราะมองบุ้ป รุ้สึกเศร้าใจแปลกๆ และเหมือนรุ้ว่าพวกมันต้องทรมานก่อนตาย ชั้นเลยกินบ้าง 2-3 ชิ้นเล็กๆพอ
ค่ะเราพอ แต่ร่างกายเด็กโปรตีนสำคัญที่สุด อย่างที่ว่าพอไม่มีโปรตีน ภูมิต้านทานก็หายไปด้วย ชั้นป่วยเป็นหวัดบ่อย ป่วยเป็นไข้เลือดออก 2 ครั้งภายใน 1 ปี จนครั้งสุดท้ายสิ้นปี ครั้งที่ 3 มาถึง
   ชั้นจำได้ว่านอนอยุ่บนเตียงลุกไม่ได้ ตอนนั้นแค่ 12-13 ขวบ พ่อแม่จริงชั้นยุ่งกะกิจการมากค่ะ เลยให้แม่บุญธรรมช่วยเลี้ยงชั้น แม่บุญธรรมเห็นอาการไม่ดี เพราะไปหาหมอมาเเล้วก็ไม่ดีขึ้นตัดสินใจไปโรงพยาบาล เวลานั้นชั้นคิดอะไรไม่ออกเเล้วค่ะ เดินไม่ได้ ต้องหามไป ไปถึงบุ้ปหมอมาตรวจว่าชั้นเป็นไข้เลือดออกระยะที่ 3 อันตรายมากมีสิทธิ์ตายได้ แม่บุญธรรมจับแอดมินทันทีค่ะ หมอก็ไม่อยุ่เฉย เรียกสั่งพยาบาลวุ่นเอาท่อออกซิเจนมาเพราะตอนนั้นชั้นเริ่มหายใจขัดๆเเล้วค่ะ เเล้วเรียกพยาบาลเจาะน้ำเกลือด้วย ระหว่างที่ชั้นพยายามสูดหายใจเพื่อยื้อชีวิตตัวเองอยุ่นั้น พยาบาลก็ได้เอาเข็มมาแทงที่ข้อมือ จำได้ว่าเจ็ปมากค่ะ สะบัดหลุดเลย แม่บุญธรรมอยุ่ข้างๆต้องมาช่วยจับ ชั้นดิ้นค่ะ ไม่ยอม ชั้นตะโกนๆว่าไม่ๆเจ็ปๆ วินาทีนั้น เข็มหักค่ะ!! แม่อึ้ง พยาบาลอึ้ง เลยต้องเตรียมเข็มใหม่ คราวนี้หนักกว่าเดิม มีบุรุษพยาบาลมาทั้งหมด 2 คนมากดตัวชั้นไว้ แม่กดขา(เพราะชั้นดิ้นสุดชีวิตเลยค่ะ กลัวสุดๆ) ตอนนั้น ผช 2 คนกับแม่เอาชั้นไม่อยุ่ เพราะเเรงเยอะมาก พยาบาลฉีดไม่ได้คลำเส้นไม่เจอ คราวนี้พี่บุรุษพยาบาลตะโกนเรียกอีก 2 คน เชื่อไหมค่ะ ผช 4 คนต้องกด เด็ก ผญ อายุ 12-13 แบบทุลักทุเลพยาบาลก็พยายามหาเส้นเลือดชั้นวุ่น คราวนี้พอหาเจอ จะเเทง ชั้นตะโกนว่าไม่!!!!
  ค่ะ .. เข็มหักคามือพยาบาล
ตอนนั้ยคุณแม่รุ้เเล้วค่ะ เกิดอะไรขึ้น ขอบอกก่อนว่าคุณพ่อบุญธรรมท่านเป็นร่างทรงของหลวงปู่ที่ดังมาก ไม่ขอบอกนะค่ะใคร ขอชื่อว่าหลวงปู่A ละกัลค่ะ ตอนนั้นเเม่โทรหาพ่อบุญธรรมเเละเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง พ่อบอกแม่ว่า ให้มาตรงเหนือหัวชั้น เเละขอให้พยาบาลแทงน้ำเกลือได้ คุณแม่ก็ทำตามค่ะ สุดท้ายก็สำเร็จ(นึกๆดูสงสารพี่ๆพยาบาลมาก ใช้หลายคนค่ะสุดท้าย 6 คนกับบุรุษพยาบาลด้วย)
   นั้นคือเหตุการ์ณครั้งเเรกในชีวิตที่คุณแม่บุญธรรมรับรุ้ว่าชั้น... ไม่ธรรมดา

  จากที่แทงน้ำเกลือเข้าได้เสรจ ทุกคนมีสีหน้าโล่งอกส่วนชั้นเจ็ปมากกกกกกกกกกก
แม่บุญธรรมยืนลุ้นจนน้ำตาเล็ต เข้ามาเเละลูบหัวหัวเราะ "กว่าจะได้ นี่ใช้ตั้งหลายคนกดเลยนะเนี่ย555"
( โธ๋ ม้า นู๋เจ๊บนะ)
จากนั้นชั้นก็เช้าแอดมิดที่โรงพยาบาล และ ค่ะตามสไตร์คนโบราญ เข้าหาคนทรงจีนโลด ถามว่าเกี่ยวกับตัวชั้นค่ะ (ถ้าถามว่าทำไมไม่ถามพ่อบุญธรรม เค้าบอกแล้วค่ะ แต่แม่บุญธรรมไม่เชื่อ)

  *ต่อจากนี้ขอเรียกพ่อบุญธรรมว่าพ่อโต แม่บุญธรรมแม่โตนะค่ะ
  
ค่ะ แม่โตไปหาทรงเทพเจ้าเห้งเจีย(ไซอิ๋วที่พวกเราดูๆ นั้นเเหละ) ท่านบอกว่าพอเราตัดผมบุ้ป เราก็ป่วยกระเสะกระเสะเลยใช่มั่ย
(เอิ่มเราขอแม่จริงตัดเองเเหละค่ะ ตอนนั้นผมสั้นมันฮิต) แม่โตนึกขึ้นได้ ตอนเราเกิดมา มีคนบอกว่าห้ามตัดผมเราสั้นเด็ดขาด (ขออภัยตอนนี้จำไม่ได้เเล้ว ใคร) บอกว่าข้างในเราเป็น ผญ ผมยาว เค้าไว้ผมยาว เส้นผมของเราคือสิ่งที่เชื่อมเรากับเค้าไว้ด้วยกัน เราคือครึ่งนึงของเค้า เค้าคือส่วนนึงของเรา เพราะเค้าเป็นเทพเก่าเเก่มากสมัยที่กำเนิดพระพุทธเจ้าได้ไม่นาน เป็นมนุษย์ธรรมดาที่บำเพ็ญจนสำเร็จ อยุ่ในลัทธิอินเดีย บูชาพระศิวะพระแม่กาลี พระเเม่อุมาเทวี และในสมัยที่เค้ามีชีวิตอยุ่ เค้าเป็นหญิงพหรมจรรน์ค่ะ เป็นนักพรตหญิงชั้นสูง มีชีวิตในปราสาจหินที่กาจญบุรีย์ค่ะ เราจึงเป็นส่วนนึงของเค้าลงมาเกิดเพื่อสร้างบุญบารมีให้ตนเอง
(ฉะนั้นถ้าไปเที่ยวที่นั้นเราเป็นไกย์สบายเลยค่ะ จำได้ทุกซอก ทุกมุม)จากนั้นจึงมีการทำพิธีขอขมา เราจึงหายภายใน 7 วัน และเริ่มไว้ผมยาวนับเเต่นั้นเป็นต้นมา

ถ้าตัดผมเราตาย ถ้าไว้เรารอด
..นั้นถือเป็นจุดกำเนิดคนสองโลกของเรา..


ประเภทนักบวชค่ะ
เราคือแบบที่1 http://th.m.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%9A%E0%B8%A7%E0%B8%8A