แม้แนวโน้มว่าปมสังหารคุณ ไม้หนึ่ง กุนนที จะมีแนวโน้มชัดเจนว่ามาจากปมการการเมือง
ผมก็ไม่ขอไปฟันธงก้าวก่ายตัดสินว่าใครทำหรอกครับปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่บ้านเมืองเค้าทำไป

แต่เพราะท่าทีดีอกดีใจที่บรรดาสลิ่มพากันแสดงออกต่อการตายของกวีท่านนี้
ประกอบกับการกำเนิดเกิดขึ้นขององค์กรณ์กำจัดขยะฯที่ตั้งกันขึ้นมา
มันทำให้อดคิดสะท้อนใจไม่ได้ว่า หากสาเหตุการตายของกวีท่านนี้เพียงเพราะบทกวีทางการเมืองที่เค้าเขียนอย่างนั้นหรือ?
พวกเค้าต้องการจะสื่ออะไรกับเสื้อแดงและประชาชนคนไทยทั้งมวล?

ต้องการจะบอกว่าถ้าไม่คิดอย่างเดียวกับพวกเค้าก็จะต้องตายกันเลยเหรอ??

ยิ่งหากเป็นการแสดงออกที่ไปเกี่ยวพันถึงความรักต่อสถาบันฯ
ผมว่ามันเป็นการสุ่มเสี่ยงอย่างมากนะ
เพราะการแสดงความรักอย่างเหี้ยมโหดของเหล่ารอแยลลิสม์
มันจะมาย้อนแย้งกับภาพลักษณ์ของสถาบันฯที่เรามีความเชื่อว่า
เปี่ยมด้วยความรัก เมตตาต่อผสกนิกรทุกหมู่เหล่ามาเนิ่นนานเป็นอย่างมาก
ภาพ"ไม่รักแล้วต้องตาย"นั้นจะเป็นผลร้ายที่บั่นทอนต่อศรัทธา มากกว่าจะเป็นการปกป้องสถาบันฯ

ยิ่งหากจะมาเน้นย้ำว่าเป็นการ"ฆ่า"เพื่อปกป้องสถาบันฯ
ก็จะยิ่งทำให้สถาบันฯตกอยู่ในฐานะที่ลำบากปล่าวๆ
เพราะสถาบันฯนั้นไม่ได้เหมือนกับกรรมการสิทธิฯที่เลือกข้างอย่างไม่ต้องแคร์สายตาใครก็ได้
สถาบันฯนั้นดำรงค์อยู่ด้วยศรัทธาที่สั่งสมมาเป็นชั่วอายุคน
จะให้มาทำนิ่งเฉยไม่รู้ร้อนรู้หนาว เหมือนเห็นดีเห็นงามกับการเข่นฆ่าประชาชนเพราะเหตุผลว่าไม่รักอย่างที่สื่อกันอยู่นี้
มันจะมีแต่เสื่อมเสีย

ยิ่งคนที่ถูกฆ่าก็เป็นแค่กวีที่ไม่ได้มีศักยภาพที่จะไปก่อการร้ายอะไรได้มากกว่าตัวอักษรที่ขีดเขียนไปตามอารมณ์ความเพ้อฝัน
การใช้วิธีกำจัดด้วยความรุนแรงเหี้ยมโหดอย่างนี้
กลับจะเป็นการไปเพิ่มพลังให้ตัวตัวอักษรที่กวีท่านนี้เขียนเอาไว้ให้มากขึ้นไปกว่าเก่าเสียอีก
เพราะเหมือนกับไปตอกย้ำว่าถ้อยกวีที่เค้าจินตนาการระบายเอาไว้ มันคือข้อเท็จจริงที่จะต้องรีบทำลายล้างเพื่อปิดปาก

เมื่อไหร่จะเห็นภาพรับความจริงกันได้เสียทีนะครับว่า
ถ้อยคำตัวอักษรใดๆน่ะล้มสถาบันฯไม่ได้หรอก
แต่การแสดงความรักต่อสถาบันฯอย่างผิดๆที่แหละ ที่กัดเซาะบ่อนทำลายศรัทธาที่ค้ำจุนสถาบันฯที่เรารักเอาไว้อย่างน่ากลัวทีเดียว
ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวของคุณ ไม้หนึ่ง กุนนที ไว้ณ.ที่นี้นะครับ
และขอยืนยันตามความความเห็นของเค้าที่ว่า

"ไม่มีอะไรจะดีไปกว่า การที่เราไม่ต้องเข่นฆ่ากัน"