27 ตค 53 ลุยเดียวเที่ยว อช.แม่ปิง#1 ผ่านทุ่งกิ๊ก ลุยน้ำตกก้อน้อยช่วงแรก ไหว้พระบาทยางวี ชมวิวแม่น้ำปิงผาแดงหลวงตอนเย็น
http://ppantip.com/topic/31954690

29 ตค 2553 ลุยเดียวเที่ยว อช.แม่ปิง#3 เที่ยวน้ำตกก้อหลวง เลยไปนอนกลางวันที่แก่งก้อ
http://ppantip.com/topic/31955349



วันที่ 2 แจ่มใสกับพระอาทิตย์ขึ้นที่ผาแดงหลวง และได้ลงก้อน้อยสมใจ(แต่ยังไม่หนำใจ)

ตี 3 กว่า ก็เริ่มรู้สึกตัวตื่นแล้ว แต่ยังมืดอยู่ก็พยายามนอนเล่นๆ ไปเรื่อยๆ ซักประมาณ ตี 5 กว่า ก็ออกมาดูวิวแล้ว ส่วนตอยบอกว่าตื่นนานแล้ว นอนไม่ค่อยหลับ บอกว่าตอนตี 2 ทะเลหมอกสวยมาก คิดในใจเสียดายไม่ยอมปลุก

แต่ ก็ยังดีตื่นมาก็พอมีหมอกบ้างเล็กน้อย วิวเปิดเป็นพักๆ ก็รอแสงอาทิตย์ แต่ดูเหมือนจะหมดโอกาศเห็นแสงอาทิตย์

ลองมองไปข้างล่างเห็นเรือลากแพวิ่งตรงไปเขื่อนภูมิพล

ซัก 6 โมงกว่าๆ ก็เริ่มเห็นแสงสีแดงของพระอาทิตย์บางแล้ว เห็นแต่ดวงอาทิตย์สีแดง แค่ลางๆ ไม่เต็มดวง เสียดายจังเลย ไม่เป็นไร ก็หามุมถ่ายไปเรื่อย ถ้าวิวเปิด เห็นดวงอาทิตย์เป็นไข่แดงคงจะสวยกว่านี้มาก









7 โมงกว่าๆ ก็หิวแล้วกินข้าวดีกว่า โต๊ะก็คือก้อนหิน กินไปชมวิวแม่น้ำปิงข้างล่างไป


เก็บของเดินทางกลับไป ขาลงก็ยังหลงเป็นระยะ แต่ก็อย่างว่าไม่ใช่ป่าทึบมากนัก คนนำทางก็เก่ง มาถึงที่จอดรถ โดยที่รถยังปลอดภัยดี

ตอนกลับ ตอยแนะนำว่า ไปแวะถ้ำยางวีกันไหม ผมคิดดูแล้วไม่ดีกว่า ทางไปถ้ำก็ขับต่อไปอีก แต่อีก 10 กว่าโล จะเสียเวลา และอีกอย่างใจผมอยู่ที่ก้อน้อยซะมากกว่า

เลยขับกลับไปที่หน่วยถ้ำยาง วีดีกว่า เพื่อไปเดินลุยน้ำตกก้อน้อย ซึ่งไม่มีทางต้องเดินลุยหาทางเอง ระหว่างทางขับกลับหน่วยฯ เจอหมูป่า วิ่งตัดถนนข้ามไปฝั่งตรงข้าม ห่างกันประมาณ ไม่ถึง 100 เมตร แต่มีอยู่ตัวหนึ่งหยุดกลางถนน แล้วมองมายังพวกเรา ไม่แน่ใจว่ามันคิดอะไร จะวิ่งเข้าหาเราหรือเปล่าหนอ

ตอย หยุดรถ ดูท่าทีของหมูก่อน ผมก็บอกว่า"บีบแตรไล่ซิ" ตอย "ไม่ได้เดียวมันวิ่งเข้าหา" พึ่งรู้เหมือนกัน ก็แล้วแต่ตอยเสียวๆ เหมือนกัน หมูป่า เป็นสัตว์ที่น่ากลัวอีกชนิดหนึ่งในป่า ถ้ามันวิ่งเข้าหาแล้วไม่หลบ เนื้อฉีก กระดูกหักได้เลยนะครับ ถ้าเจอก็มีทางเดียววิ่งหนี ถ้ามีต้นไม้ก็มีขึ้นเลย มันปีนไม่ได้

ตอยก็ลองขับรถค่อยๆ เข้าหากดีหน่อยมันเกรงใจพวกเราก็เลยวิ่งหนีไป โล่งอก ระหว่างทางก็เจออีก 3-4 ตัว วิ่งตัดถนนเหมือนเดิม

มา ถึงหน่วยฯ ประมาณ 10 โมงเช้า ผมก็เกรงเดินไปถามพี่เจ้าหน้าที่ว่า วันนี้จะพาไปน้ำตกหรือเปล่า พี่ก็ยังตอบเหมือนเดิม "ไม่" ไม่เป็นไรผมไปเองก็ได้ มีคนนำทางดีอยู่ ผมลุยเขาก็ลุย

ก็ เดินลงไปชั้นแรกก่อนซึ่งเราเที่ยวเมื่อวานนี้ และเดินไปยังทางด่านสัตว์ที่เราลองเดินเมื่อวาน ไปเรื่อยๆ จนตอยบอกว่า ถ้าเดินตามด่านไปเรื่อยๆ เราคงไปลงไกล จะกลับ ผมก็เลยบอกว่า อย่างนั้นเดินลุยดิ่งไปเลย ถ้าไม่ใช่หน้าผาก็พอเดินได้ ตอยก็พาลุย ดิ่งจริงๆ ไม่มีทาง ยังดีที่มีต้นไม้ให้เกาะไปได้เรื่อยๆ สำหรับคนยังไม่เคยเดินป่ามา คงเดินไม่ได้ หรือลำบากและอันตรายมาก ผมเคยเดินมาก็พอที่จะพอไว้ แต่ไม่ใช่ว่าจะเดินสะบาย ก็มีลื่นบ้างเช่นกันผมก็ต้องระวังตัวเองด้วย


ใช้ เวลาหาทาง และเดินตัดทางลง ก็เกือบชั่วโมง ก็มาถึงยังลำธารด้านล่าง ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าที่เรายืนคือสิ้นสุดน้ำตกก้อน้อยหรือยัง แต่ที่แน่ๆ ชั้นสูงๆ ของน้ำตกอยู่ข้างหลังเรา ต้องเดินย้อนกลับไป แต่ผมขอตอยเดินไปข้างหน้าต่อซักระยะเพื่อดูว่าจะมีน้ำตกอีกหรือเปล่า ตอยก็ห้าม เพราะว่าต่อไปเป็นแต่ลำห้วยเท่านั้นไม่มีน้ำตกแล้ว






ก็ มีชั้นย่อยๆ อยู่หลายชั้น แต่ไม่สูง จนมาถึงชั้นสูงประมาณ 20 เมตรได้ และข้างบนของชั้นนี้เป็นชั้นที่สูงกว่ามาแต่มองไม่เห็นแต่หาทางขึ้นไม่ได้ เท่าที่วัดจากหัวน้ำตกชั้น 2 ใหญ่ จนถึงชั้นที่เรายืนอยู่ มีความสูงประมาณ 130 เมตร ไหลต่อเนื่องกันลงมา อาจจะเป็นเป็นชั้นย่อยๆ หรือเป็นชั้นสูงใหญ่ เกือบ 100 เมตรอยู่ก็ได้เพราะผู้ช่วยเปี๊ยกเคยบอกว่า ชั้น 2 ที่สูงๆ สูงกว่าชั้นที่ 1 ซึ่งสูง 55 เมตร เสียดายที่หาทางไม่เจอ ได้ยินแต่เสียง เลยเดินกลับแต่ระหว่างทางก็ให้ตอยดูทางเผื่อจะพอเดินลงไปชั้น 2 ได้บ้าง ถ้ามีคนรู้ทางมาด้วยก็ดี คราวหน้ามาใหม่

ถึง หน่วยนั่งพัก และก็เอายาต่างๆที่เราพอมีให้พี่เจ้าหน้าที่ที่หน่วยไว้ใช้ สงสารด้วย และก็เห็นใจ ลาแล้วก้อน้อยคราวหน้าฉันจะมาดูความสวยของเธอให้เต็มตาม และเต็มใจอีกครั้ง

รูปของคนอื่นนะครับ อยู่ในศูนย์บริการนักท่องเที่ยวผมถ่ายเปลี่ยนเทียบให้ดูความสวยงาม

ขับ กลับมาที่อุทยานก็เย็นแล้ว มื้อนี้ก็ฝากท้องไว้กับแม่แหม่มเหมือนเดิม เอารูปในการ์ดลงเครื่อง pc สนง. เพื่อให้ทางอุทยานได้ใช้ประโยชน์เสียดายว่ารูปที่เราถ่ายมาไม่สวย ฝีมือไม่ดี

แผนที่ของอุทยาน ผมดูแล้วเหมือนว่าถ้าเรานั่งเรือข้ามไปอีกฝากของผาแดงหลวง แล้วเดินตัดไปก็อาจไปถึงม่อนจองได้ เพราะเห็นชื่ออยุ่
นั่ง เล่นไปเรื่อยๆ ประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ ตอยก็มาชวนไปเล่นเปตอง ดีๆ ชอบเล่นกีฬา และก็ยังไม่ง่วงด้วย จะนั่งเฉยๆ ทำไม สนามเปตองก็อยู่ไม่ไกล อยู่หลังป้อมยามทางเข้าออกเอง เดินไปนิดหน่อย ตอยคู่กับผม และพี่เจ้าหน้าที่ที่ด่านเล่นด้วยกัน ตอยเป็นมือตีระดับหนึ่งของที่นี่เลย ทางอุยานก็มีทีมแข่งเปตองด้วยนะครับ มีตอย และแม่แหม่มอยู่ในทีม ตอนไปแข่งก็ต้องขับรถไปแข่งกันเอง น่าจะเป็นระดับ อำเภอ หรือไม่ก็ระดับหมู่บ้าน ตำบล ประมาณนี้

เล่นไปซักระยะ ฝนตกเฉยเลย ทำให้ต้องหยุดเล่น โชคดีที่ยังไม่ได้กางเต็นท์ วันนี้เลยขอกางเต็นท์ในศูนย์บริการฯ เลยก็แล้วกัน อากาศเย็นๆ สบายๆ .......

.....นอนดูดวงจันทร์.......