คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
(ตอบในส่วนความคิดของเราที่เป็นติ่งเพฮานะคะ)
เราว่านยังรักเพฮานะ รักมากแล้วห็ห่วงใยมากเลยด้วย
ดูจากตอนที่ 47 ที่เพฮาหมดสติตกม้า
นยังก็ดูห่วงเพฮามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนซบลงไปนี่รู้สึกว่ารัก เป็นครั้งแรกที่เรามั่นใจพอตัวว่านยังรักเพฮา
เพียงแต่นยังเป็นคนไม่พูดเน้นแสดงออกมากกว่าเป็นพวกการกระทำสำคัญกว่าคำพูด (เลยดูยากเหลือเกิน)
คหสต.ของเราอีก เราก็ว่าทั้งวังยู ทั้งเพฮาก็เป็นคนที่นางรู้สึกดีๆด้วยทั้งคู่มาตลอด
และเพฮามีตัวตนอยู่ในซอกหลืบหัวใจของนยังมาตลอดนั่นแหละค่ะ
ยกตัวอย่าง ตอนที่วังยูให้ปิ่นปักผม ที่จะชวนกลับไปเป็นมเหสี
ถ้าไม่คิดอะไรกับเพฮา ไม่รู้สึกอะไรด้วย ทำไมชั่วขณะนึงต้องคิดถึงเพฮาแล้วร้องไห้ด้วย
แต่แบบความรู้สึกว่า "ผู้ชายคนนี้ฆ่าพ่อฉัน" มันทำให้นยังตัดสินใจเลือกได้
เลือกผู้ชายที่ดีกับนยัง เป็นคนที่รู้สึกดีด้วย เป็นเจ้าเหนือหัวอย่างวังยู
พอเข้ามาเป็นสนม เพฮาก็แสดงให้รู้เลยว่ารัก รักมาก
ทำดีด้วยทุกอย่างโดยไม่แคร์ใครเลย ให้นยังเป็นโลกทั้งใบของเขา
ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยเจอแบบนี้ยังไงก็หวั่นไหว.....
จำตอนที่ไปล่าสัตว์ได้ไหมคะ ตอนที่นยังอยู่กระโจมกับเพฮา
ตอนเดินออกมา นยังบอกขันทีพัคว่า "เริ่มที่จะกลัว"
เราตีความของเราเอง ว่านยังน่าจะกลัวว่าจะตกหลุมรักเพฮาเข้าจริงๆ
พอนยังโดนตักฆ่าแล้วเพฮาเอาตัวมารับธนูแทน (เริ่มกลัวมา)
เพฮาเข้ามาในท้องพระโรง คือแทบจะตายอยู่แล้ว
ยังลากสังขารมาช่วยนยัง ไหนจะไม่ให้กอลต้าเรียกหมอหลวง
เพราะกลัวนยังจะเป็นอันตรายอีก ตอนนั้นใจนยังคงไปเยอะมากแล้วอ่ะ
คือได้ใจน้อง (55555+)
มีคนบอกว่าถ้านยังไม่เข้าใจวังยูผิด นางคงไม่ต้องมอบตัวให้เพฮา
(ออกแนวเสียตัวเพราะเข้าใจผิด)
เราไม่คิดแบบนั้นค่ะ สิ่งที่เพฮาทำ มันทุ่มเทพอที่จะทำให้ใจนยังกระตุกนะคะ
ต่อให้นยังรู้ว่าวังยูก็ช่วยเหลือนางแต่สิ่งที่เพฮาทำมันก็มีน้ำหนักมาก
มากพอที่จะทำให้นยังกลายเป็นสนมที่แท้จริงนะคะ เราว่างั้น.....
ตอนที่เพฮาโกรธเพราะนยังช่วยวังยูต่อหน้า
นยังร้องไห้เพราะเพฮาไม่เชื่อใจ คิดว่าตัวเองมีอะไรกับวังยู
ไหนจะตอนที่นยังไปเข้าเฝ้าแล้สเพฮาไม่ให้เข้าเฝ้า
นยังถามกอลต้าว่าเพฮาดื่มเหล้าเหรอแล้วกอลต้าบอกว่าไม่
ตอนนั้นหน้านยังผิดหวังแล้วก็เสียใจนะคะ (เราว่า)
และก้เดินออกมา ตอนนั้นขันทีพัคบอกนยังว่า
"ไม่เคยเห็นเพฮาโกรธควีบีมามามาก่อนเลย"
แล้วฮกดันเสริมว่า "กลัวเพฮาจะไม่โปรดควีบีมามาอีกแล้ว"
ตอนนั้นนยังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เลย
พอมาถึงตอนที่เพฮาไปข่ม....นยัง
ตอนที่นยังมองหน้าเพฮาตอนหลับ แทนที่จะโกรธ จะค่อนตัดพ้อเพฮา
นยังกลับคิดว่า "เพฮาไม่ทรงทราบหรอกว่าหม่อมฉันกลัวแค่ไหน กลัวว่าพระองค์จะไม่โปรดหม่อมฉันอีกแล้ว"
มั่นใจหนักเลยว่ารักแน่ๆแหงมๆ
เท่าที่เราดูนยังพูดสองรอบแล้วว่า
"สักวันเพฮาจะเข้าใจว่าสิ่งที่ทำ ทำไปเพื่อเพฮา"
เราไม่รู้หรอกว่าอนาคตอีก 2 ตอนจะเป็นไง
แต่ตอนนี้เรามั่นใจว่านยังรักเพฮา รักมากด้วย
ถ้าทำตารางก็คงแบบ
นยัง (รู้สึกดี>แค้น>อยากฆ่า>แต่ก็รู้สึกดีๆด้วย)>กลับมาเป็นสนมมาล้างแค้นพวกเอลเตมูร์>เพฮาดีด้วยแสดงออกว่ารักนางมาก>เริ่มกลัว>เพฮาปกป้องด้วยชีวิต>คล้ายๆจะยอมรับว่ารัก>ถวายตัว>มีอายุ>เพฮาเข้าใจผิด>น้อยใจกลัวโดนทิ้ง>เพฮาป่วย>ร้องไห้ห่วงใย = รัก
เพฮา
รัก>รัก>รัก>โกรธ>รัก>รัก
เราชอบบทเพฮาอยู่อย่าง ถึงจะงี่เง่า อ่อนแอ ไม่ได้เรื่อง
แต่กับนยัง ถึงจะโกรธ จะเข้าใจผิดยังไง ก็ไม่เคยพูดถึงนยังเรื่องแย่ๆเลย
กลับเอาแต่ปกป้องทั้งกับพระพันปี ทั้งกับกอลต้า
แสดงให้เห็นว่าเพฮารักนยังมากเหลือเกิน บางทีคงมากเกินไปด้วยซ้ำ
เวิ่นอะไรเยอะแยะแต่ทั้งหมดนี่เป็นความคิดของเรานะคะ
ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยค่า
เราว่านยังรักเพฮานะ รักมากแล้วห็ห่วงใยมากเลยด้วย
ดูจากตอนที่ 47 ที่เพฮาหมดสติตกม้า
นยังก็ดูห่วงเพฮามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนซบลงไปนี่รู้สึกว่ารัก เป็นครั้งแรกที่เรามั่นใจพอตัวว่านยังรักเพฮา
เพียงแต่นยังเป็นคนไม่พูดเน้นแสดงออกมากกว่าเป็นพวกการกระทำสำคัญกว่าคำพูด (เลยดูยากเหลือเกิน)
คหสต.ของเราอีก เราก็ว่าทั้งวังยู ทั้งเพฮาก็เป็นคนที่นางรู้สึกดีๆด้วยทั้งคู่มาตลอด
และเพฮามีตัวตนอยู่ในซอกหลืบหัวใจของนยังมาตลอดนั่นแหละค่ะ
ยกตัวอย่าง ตอนที่วังยูให้ปิ่นปักผม ที่จะชวนกลับไปเป็นมเหสี
ถ้าไม่คิดอะไรกับเพฮา ไม่รู้สึกอะไรด้วย ทำไมชั่วขณะนึงต้องคิดถึงเพฮาแล้วร้องไห้ด้วย
แต่แบบความรู้สึกว่า "ผู้ชายคนนี้ฆ่าพ่อฉัน" มันทำให้นยังตัดสินใจเลือกได้
เลือกผู้ชายที่ดีกับนยัง เป็นคนที่รู้สึกดีด้วย เป็นเจ้าเหนือหัวอย่างวังยู
พอเข้ามาเป็นสนม เพฮาก็แสดงให้รู้เลยว่ารัก รักมาก
ทำดีด้วยทุกอย่างโดยไม่แคร์ใครเลย ให้นยังเป็นโลกทั้งใบของเขา
ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยเจอแบบนี้ยังไงก็หวั่นไหว.....
จำตอนที่ไปล่าสัตว์ได้ไหมคะ ตอนที่นยังอยู่กระโจมกับเพฮา
ตอนเดินออกมา นยังบอกขันทีพัคว่า "เริ่มที่จะกลัว"
เราตีความของเราเอง ว่านยังน่าจะกลัวว่าจะตกหลุมรักเพฮาเข้าจริงๆ
พอนยังโดนตักฆ่าแล้วเพฮาเอาตัวมารับธนูแทน (เริ่มกลัวมา)
เพฮาเข้ามาในท้องพระโรง คือแทบจะตายอยู่แล้ว
ยังลากสังขารมาช่วยนยัง ไหนจะไม่ให้กอลต้าเรียกหมอหลวง
เพราะกลัวนยังจะเป็นอันตรายอีก ตอนนั้นใจนยังคงไปเยอะมากแล้วอ่ะ
คือได้ใจน้อง (55555+)
มีคนบอกว่าถ้านยังไม่เข้าใจวังยูผิด นางคงไม่ต้องมอบตัวให้เพฮา
(ออกแนวเสียตัวเพราะเข้าใจผิด)
เราไม่คิดแบบนั้นค่ะ สิ่งที่เพฮาทำ มันทุ่มเทพอที่จะทำให้ใจนยังกระตุกนะคะ
ต่อให้นยังรู้ว่าวังยูก็ช่วยเหลือนางแต่สิ่งที่เพฮาทำมันก็มีน้ำหนักมาก
มากพอที่จะทำให้นยังกลายเป็นสนมที่แท้จริงนะคะ เราว่างั้น.....
ตอนที่เพฮาโกรธเพราะนยังช่วยวังยูต่อหน้า
นยังร้องไห้เพราะเพฮาไม่เชื่อใจ คิดว่าตัวเองมีอะไรกับวังยู
ไหนจะตอนที่นยังไปเข้าเฝ้าแล้สเพฮาไม่ให้เข้าเฝ้า
นยังถามกอลต้าว่าเพฮาดื่มเหล้าเหรอแล้วกอลต้าบอกว่าไม่
ตอนนั้นหน้านยังผิดหวังแล้วก็เสียใจนะคะ (เราว่า)
และก้เดินออกมา ตอนนั้นขันทีพัคบอกนยังว่า
"ไม่เคยเห็นเพฮาโกรธควีบีมามามาก่อนเลย"
แล้วฮกดันเสริมว่า "กลัวเพฮาจะไม่โปรดควีบีมามาอีกแล้ว"
ตอนนั้นนยังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เลย
พอมาถึงตอนที่เพฮาไปข่ม....นยัง
ตอนที่นยังมองหน้าเพฮาตอนหลับ แทนที่จะโกรธ จะค่อนตัดพ้อเพฮา
นยังกลับคิดว่า "เพฮาไม่ทรงทราบหรอกว่าหม่อมฉันกลัวแค่ไหน กลัวว่าพระองค์จะไม่โปรดหม่อมฉันอีกแล้ว"
มั่นใจหนักเลยว่ารักแน่ๆแหงมๆ
เท่าที่เราดูนยังพูดสองรอบแล้วว่า
"สักวันเพฮาจะเข้าใจว่าสิ่งที่ทำ ทำไปเพื่อเพฮา"
เราไม่รู้หรอกว่าอนาคตอีก 2 ตอนจะเป็นไง
แต่ตอนนี้เรามั่นใจว่านยังรักเพฮา รักมากด้วย
ถ้าทำตารางก็คงแบบ
นยัง (รู้สึกดี>แค้น>อยากฆ่า>แต่ก็รู้สึกดีๆด้วย)>กลับมาเป็นสนมมาล้างแค้นพวกเอลเตมูร์>เพฮาดีด้วยแสดงออกว่ารักนางมาก>เริ่มกลัว>เพฮาปกป้องด้วยชีวิต>คล้ายๆจะยอมรับว่ารัก>ถวายตัว>มีอายุ>เพฮาเข้าใจผิด>น้อยใจกลัวโดนทิ้ง>เพฮาป่วย>ร้องไห้ห่วงใย = รัก
เพฮา
รัก>รัก>รัก>โกรธ>รัก>รัก
เราชอบบทเพฮาอยู่อย่าง ถึงจะงี่เง่า อ่อนแอ ไม่ได้เรื่อง
แต่กับนยัง ถึงจะโกรธ จะเข้าใจผิดยังไง ก็ไม่เคยพูดถึงนยังเรื่องแย่ๆเลย
กลับเอาแต่ปกป้องทั้งกับพระพันปี ทั้งกับกอลต้า
แสดงให้เห็นว่าเพฮารักนยังมากเหลือเกิน บางทีคงมากเกินไปด้วยซ้ำ
เวิ่นอะไรเยอะแยะแต่ทั้งหมดนี่เป็นความคิดของเรานะคะ
ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยค่า
แสดงความคิดเห็น
[Empress Ki] ถามรอบที่2 นยังรักเพฮามากหรือยัง?
ปล.เราติ่งเพฮา