เราเกิดในครอบครัวที่ค่อนข้างโอเค ไม่รวยมากแต่ก็ไม่จนมากเช่นกัน

ทุกๆครั้งที่อยากกินอะไรก็มักจะได้กินเสมอ ไม่ต้องรอวันเกิดหรือเทศกาลต่างๆ (สมัยเป็นเด็กต้องรอเพราะว่าพ่อกับแม่ยังสร้างฐานะไม่ได้ขนาดนี้)

ด้วยความที่ทำธุรกิจส่วนตัวทำให้มีเวลาว่าง อยากหยุดวันไหนก็ได้ สามารถไปเที่ยวได้ทั้งครอบครัว โดยที่ไม่ต้องกังวลอะไรเลย

แม่มักจะไปเที่ยวประเทศเพื่อนบ้านบ้าง ถือศีลทำบุญและนอนที่วัดบ้าง ตามอารมณ์ของแม่ เพราะแม่ถือว่าทำงานมาแล้วทั้งชีวิต

เราเองได้เงินใช้ตอนมัธยมหลายพันต่อเดือน มีเงินพอที่จะซื้อสกินแคร์ราคารวมๆกันเกือบหมื่น

ชีวิตช่วงนั้นเรียกได้ว่าสบายมาก อยากกินอยากเที่ยว อยากทำไรได้หมดทุกอย่าง แฮปปี้มากๆ

อยู่มาวันนึงธุรกิจที่ทำเริ่มไปไม่สวย เพราะผลจากน้ำท่วมทำให้ต้องหยุดทำไป ครอบครัวเราติดหนี้ ต้องเอาบ้านไปจำนอง กู้สารพัดจะกู้ เงินใช้เดือนชนเดือน

พ่อต้องทำงานหนักขึ้น แม่หมุนเงินจนหัวหมุน เครียดสารพัดจะเครียด ลูกๆก็ต้องทำงานเพื่อหาเงินไปเรียน

แม่เราจากที่เคยเข้าวัดทำบุญตอนที่ไม่สบายใจ ตอนนี้ก็ไปไม่ได้เพระห่วงเรื่องหาเงิน

พ่อเราต้องทำงานเบิ้ล 2 อย่าง เวลานอนแทบไม่มี

เราสงสารพ่อกับแม่มาก กลัวว่าวันนึงท่านจะล้มไปเพราะโหมงานหนัก


มีใครเคยมีช่วงชีวิตแบบเราบ้างไหม แล้วผ่านมาได้ยังไง ตอนนี้เราเหนื่อยมาก ไม่รู้จะมีเงินเรียนจนจบไหม ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี T_T