รบกะลูกทุกวัน ใจนึง ก็นึกถึงตำรา เค้าว่าหัดให้เด็กมีความรับผิดชอบ ช่วยเหลือดูแลตัวเอง ทำกิจวัตรต่างๆเอง ต้องฝึกวินัย
ใจนึง ก็คนรอบข้าง และตำราบางเล่ม บอกว่าเด็กก็คือเด็ก จะไปคาดหวังอะไรกับเด็กอายุเท่านี้ และบางครั้งเด็กก็ต้องการเรียกร้องให้แม่ทำโน่นนี่ให้ ให้แม่อุ้ม เพื่อที่จะได้แน่ใจว่าเค้ายังเป็นที่รัก แม่จะเป็นที่พึ่งให้เค้าเสมอ
คือมันก็ถูกทั้งสองด้าน แต่ความสมดุลมันอยู่ตรงไหน แค่ไหนจึงจะพอดี รู้ว่าเด็กแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ไม่ควรเอามาเปรียบเทียบกัน แต่อยากทราบไว้เป็นแนวทาง ว่าเราเร่งรัดลูกมากไป หรือ ปล่อยปละลูกเกินไปหรือเปล่า (ลูกเรา 3.4 ขวบ)
ว่ากันไปเป็นข้อๆนะคะ
เรื่องการทานอาหาร วัยนี้ควรทานอาหารเองได้แล้ว แต่ลูกของคุณแม่ๆ เวลาทานนี่เราปล่อยให้เค้าทานเองจนหมดได้เลย แบบผู้ใหญ่ (ตักใส่จาน หรือหั่นเป็นชิ้นเล็กให้ก่อน) หรือต้องคอยกระตุ้น คอยเตือนให้ทานข้าว หรือยังต้องตามป้อน ยอมนั่งโต๊ะกันมั๊ยคะ นั่งยาว หรือลุกๆนั่งๆ หรือไม่นั่งเลย
การแต่งตัว อาบน้ำเสร็จ หยิบเสื้อผ้าให้ เค้าจะแต่งตัวเองมั๊ยคะ ลูกเราต้องเตือน ย้ำ ซ้ำๆ ถึงจะยอมใส่แต่ละชิ้นๆ คือห่วงเล่น บางทีก็ออกอาการใส่ไม่เป็นซะงั้น (ยังติดกระดุมไม่ได้ ใส่เสื้อสวมหัว เสื้อผ้าหน้า กางเกงยางยืดได้)
ทำอะไรเชื่องช้า กว่าจะลงจากชั้นบน กว่าจะขึ้นจากชั้นล่าง กว่าจะยอมอาบน้ำ เวลาอาบก็ไม่ยอมขึ้น กว่าจะเรียกไปทำอะไรซักอย่าง เช่นแปรงฟัน ใส่ถุงเท้า ขึ้นรถ ใช้เวลามากมาย ถึงจะตกลงเวลากันล่วงหน้า บางครั้งก็ไม่ยอมทำตามเสียดื้อๆ พาลงอแงงี่เง่า บางครั้งยอมทำตามแต่ก็วอกแวกง่ายเหลือเกิน เห็นอะไรก็จะเล่นไปหมด แวะตรงโน้น หยิบของชิ้นนี้
การสอนก็เหมือนกัน หลายสิ่งหลายอย่างบอกหลายครั้งก็ยังทำ เช่น ตีแม่ ทุบแม่ ขว้างปาโยนของ (บ้าพลัง ชอบเล่นเป็นจอมพลัง) บางทีก็เรื่องธรรมดา เช่น เวลาอาบน้ำ อย่าฉีดน้ำใส่แม่ ถ้านมหก อย่าเล่น (เค้าชอบเอามือละเลง) อย่าคายของลงพื้น คือเค้าก็ไม่ได้ทำทุกครั้ง แต่ก็มีทำบ้าง เราก็แบบ สอนไปหลายยยครั้งมาก เค้าจำไม่ได้ หรือไม่ใส่ใจจะจำ หรือจำได้แต่ไม่ทำ เราก็ไม่รู้
ตอนนี้นึกออกแค่นี้ ถ้านึกออกเพิ่มจะมาต่อค่ะ เราก็ไม่แน่ใจ เราคาดหวังกับลูกเกินวัยหรือเปล่า หรือเราเลี้ยงลูกผิดวิธี เราโมโหใส่ลูกบ่อยจัง
ขอบคุณทุกๆท่านที่แชร์ค่ะ
เด็กๆ วัย3-4 ขวบ ทำอะไร รับผิดชอบอะไร ช่วยเหลือตัวเองได้แค่ไหนคะ มาแชร์กันหน่อยคะ
ใจนึง ก็คนรอบข้าง และตำราบางเล่ม บอกว่าเด็กก็คือเด็ก จะไปคาดหวังอะไรกับเด็กอายุเท่านี้ และบางครั้งเด็กก็ต้องการเรียกร้องให้แม่ทำโน่นนี่ให้ ให้แม่อุ้ม เพื่อที่จะได้แน่ใจว่าเค้ายังเป็นที่รัก แม่จะเป็นที่พึ่งให้เค้าเสมอ
คือมันก็ถูกทั้งสองด้าน แต่ความสมดุลมันอยู่ตรงไหน แค่ไหนจึงจะพอดี รู้ว่าเด็กแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ไม่ควรเอามาเปรียบเทียบกัน แต่อยากทราบไว้เป็นแนวทาง ว่าเราเร่งรัดลูกมากไป หรือ ปล่อยปละลูกเกินไปหรือเปล่า (ลูกเรา 3.4 ขวบ)
ว่ากันไปเป็นข้อๆนะคะ
เรื่องการทานอาหาร วัยนี้ควรทานอาหารเองได้แล้ว แต่ลูกของคุณแม่ๆ เวลาทานนี่เราปล่อยให้เค้าทานเองจนหมดได้เลย แบบผู้ใหญ่ (ตักใส่จาน หรือหั่นเป็นชิ้นเล็กให้ก่อน) หรือต้องคอยกระตุ้น คอยเตือนให้ทานข้าว หรือยังต้องตามป้อน ยอมนั่งโต๊ะกันมั๊ยคะ นั่งยาว หรือลุกๆนั่งๆ หรือไม่นั่งเลย
การแต่งตัว อาบน้ำเสร็จ หยิบเสื้อผ้าให้ เค้าจะแต่งตัวเองมั๊ยคะ ลูกเราต้องเตือน ย้ำ ซ้ำๆ ถึงจะยอมใส่แต่ละชิ้นๆ คือห่วงเล่น บางทีก็ออกอาการใส่ไม่เป็นซะงั้น (ยังติดกระดุมไม่ได้ ใส่เสื้อสวมหัว เสื้อผ้าหน้า กางเกงยางยืดได้)
ทำอะไรเชื่องช้า กว่าจะลงจากชั้นบน กว่าจะขึ้นจากชั้นล่าง กว่าจะยอมอาบน้ำ เวลาอาบก็ไม่ยอมขึ้น กว่าจะเรียกไปทำอะไรซักอย่าง เช่นแปรงฟัน ใส่ถุงเท้า ขึ้นรถ ใช้เวลามากมาย ถึงจะตกลงเวลากันล่วงหน้า บางครั้งก็ไม่ยอมทำตามเสียดื้อๆ พาลงอแงงี่เง่า บางครั้งยอมทำตามแต่ก็วอกแวกง่ายเหลือเกิน เห็นอะไรก็จะเล่นไปหมด แวะตรงโน้น หยิบของชิ้นนี้
การสอนก็เหมือนกัน หลายสิ่งหลายอย่างบอกหลายครั้งก็ยังทำ เช่น ตีแม่ ทุบแม่ ขว้างปาโยนของ (บ้าพลัง ชอบเล่นเป็นจอมพลัง) บางทีก็เรื่องธรรมดา เช่น เวลาอาบน้ำ อย่าฉีดน้ำใส่แม่ ถ้านมหก อย่าเล่น (เค้าชอบเอามือละเลง) อย่าคายของลงพื้น คือเค้าก็ไม่ได้ทำทุกครั้ง แต่ก็มีทำบ้าง เราก็แบบ สอนไปหลายยยครั้งมาก เค้าจำไม่ได้ หรือไม่ใส่ใจจะจำ หรือจำได้แต่ไม่ทำ เราก็ไม่รู้
ตอนนี้นึกออกแค่นี้ ถ้านึกออกเพิ่มจะมาต่อค่ะ เราก็ไม่แน่ใจ เราคาดหวังกับลูกเกินวัยหรือเปล่า หรือเราเลี้ยงลูกผิดวิธี เราโมโหใส่ลูกบ่อยจัง
ขอบคุณทุกๆท่านที่แชร์ค่ะ