ก่อนอื่นผมต้องขอบอกก่อนนะครับว่า บันทึกการต่อสู้โรคร้ายของแบมบี้ จบเศร้านะครับ ถ้าหากจิตใจไม่เข้มแข็ง ผมไม่อยากให้อ่านครับ เพราะระหว่างที่เขียน ผู้เขียนเองก็น้ำตาซึมระหว่างที่เขียนบันทึกนี้ แต่อาจเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่เลี้ยงสุนัขอยู่ตอนนี้ ได้รู้และระวัง อย่าให้เกิดขึ้นแบบผมกับแบมบี้ครับ

แบมบี้ เป็นสุนัขเพศเมีย พันธุ์บลูเทอเรียผสมคอกเกอร์ (คนให้เขาแจ้งมาแบบนั้นนะครับ) แต่หลายๆ คนบอกว่ามันเหมือน แจ็คยักษ์ (แจ็ครัสเซลล์) แบมบี้เกิดเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2556 พอดีแฟนอยากเลี้ยงหมามาก ประกอบกับอาจารย์ของแฟนที่ทำงาน ก็มีหมาเพิ่งคลอด แฟนก็เลยขอหมามาเลี้ยง ทั้งๆ ที่ผมบอกตลอดว่ายังไม่อยากให้เลี้ยงตอนนี้ เพราะบ้านเพิ่งสร้างเสร็จไม่นาน อะไรๆ ก็ยังไม่ลงตัว ...แต่สุดท้ายแฟนก็เอาแบมบี้เข้ามาในบ้านโดยไม่สนใจที่ผมบอก เมื่อวันที่ 6 เมษายน 2556 ...พอผมกลับมาบ้าน เห็นมันนั่งอยู่หน้าประตู ก็รู้ล่ะ ...งานเข้าผมแน่ๆ เพราะผมเป็นพวก sensitive กับสัตว์มาก ที่ผ่านมาเคยเสียใจกับการจากไปของแมวกับปลาที่เคยเลี้ยงหลายตัว แต่ก็ไม่อยากขัดใจแฟน แต่ก็บอกแฟนว่า อย่าให้มันมายุ่งกับผมนะ ผมจะไม่ผูกพันอะไรกับมันทั้งนั้น....




ผมยอมรับว่า แบมบี้เป็นหมาน่ารักมาก ตื่นตัวตลอด ร่าเริง  ชอบชวนเล่นตลอดเวลา และทำหน้าที่เฝ้าบ้านได้ดีมาก (เห่าเก่งมาก) ที่สำคัญ แบมบี้ชอบเตะบอลมากๆ มันจะรีบเตะบอลมาชวนเจ้าของกระทู้เล่นทุกเช้าเย็น แต่การเล่นของมัน ไม่ธรรมดา คือมันจะชอบแทะลูกบอลและพยายามกัดเข้าปาก แล้วยกลูกบอลวิ่งหนี ให้ผมวิ่งตาม นี่ล่ะคือจุดเริ่มต้นของความผูกพันระหว่างผมกับมันทันที เพราะผมเป็นคนที่สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง เหนื่อยง่าย แต่พอได้เล่นกับแบมบี้ทุกวัน กลับทำให้ร่ายกายกลับมามีพลังมากขึ้น ...แบมบี้เป็นแรงบันดาลใจให้ผม สามารถกลับมาเล่นบอลได้อีกครั้ง ...ทุกวันที่ผมไปเตะบอลกลับดึก แบมบี้จะไม่ยอมนอน มันจะรอผมกลับบ้าน เพื่อที่จะเล่นกับผม



เช้า-เย็น จะพามันออกนอกบ้านวิ่งเล่นบนถนนในซอยหน้าบ้าน มันก็วิ่งแบบสนุกสนานมาก เพราะมันชอบวิ่งแข่งกับผม และก็แพ้มันทุกที มันวิ่งเร็วมากๆ แต่เวลาเรียกให้มันกลับเข้าบ้าน มันก็จะรีบวิ่งจูดกลับเข้าบ้านทันที แบบไม่ต้องไปอุ้มมันกลับ

แบมบี้เป็นหมาขี้อ้อนมาก ถ้าผมนั่ง ชอบมานั่งตัก หรือถ้าผมไม่สนใจมันมากๆ มันจะปีนหลังมาแทะหัวเรา เหมือนจะบอกให้ผมสนใจมันบ้าง พอเวลาอาบน้ำเสร็จ แฟนจับมันมาเป่าขนในบ้าน พอเสร็จปุ๊บ มันก็จะวิ่งขึ้นชั้น 2 มาเคาะประตูห้องผมให้ออกไปเล่นกับมันทันที อาหารก็ให้กินแต่อาหารเม็ดเกรดพรีเมี่ยม ตลอด ยา-วัคซีน ไม่เคยขาด เป็นหมาที่แข็งแรงมาตลอดระยะเวลา ...วันไหนที่ผมเครียดกับงานมา แบมบี้จะเข้ามาพยายามเล่นกับผมเป็นพิเศษ เหมือนอ่านสีหน้าผมออกว่าผมเครียดมา มันจะพยายามเข้ามาทำให้ผมหายเครียดทุกครั้ง

บ้านผมมีบ่อปลาคาร์ฟ แบมบี้จะสนใจมากเป็นพิเศษ เพราะมันชอบเข้าไปจ่องๆ มองๆ ปลาเล่น แต่ไม่เคยมีทีท่าจะลงไปว่ายน้ำกับปลา ซึ่งเป็นอะไรที่ผมกลัวมากๆ แต่...สวนต้นไม้บ้านผม คงไม่ต้องบอกนะครับว่าจะเป็นยังไง ...คำตอบคือเละครับ เรียกได้ว่าแบมบี้จอมทำลายล้างเลยก็ว่าได้ ต้นไม้ต้นเล็กๆ นี่ดึงกระจุยหมด สวนดอกไม้เล็กๆ แบมบี้ก็เข้าไปนั่งเล่น นอนเล่น จนพังไม่มีชิ้นดี ...แต่ก็นะ มันเป็นบุคลิกของหมาพันธุ์นี้อยู่แล้ว ...แต่ก็ต้องอาบน้ำให้บ่อยมากเพราะมันจะเล่นมาตัวเลอะไปหมด ดีที่แบมบี้ชอบอาบน้ำ ไม่ค่อยดิ้นไปมา ยอมให้อาบแต่โดยดี





แฟนกังวลมาก เพราะอยากให้หูของแบมบี้ตั้ง แต่ก็ไม่ยอมตั้งสักที เคยมีทีนึงเอากระดาษมาดามหูไว้ แต่มันก็สะบัดออกเพราะคงรำคาญ




แบมบี้เป็นหมาที่โตเร็วมาก เพียงแค่ 4 เดือน ตัวโตขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แรงเริ่มเยอะมากขึ้น แบบชนิดที่โดนชนเข้า ถึงกับจุกได้ พอผมกลับถึงบ้านมันจะดีใจมาก เข้ามายกตัวตะกุยผมทันที ทำเอากางเกงสแลกผมด้ายหลุดไปหลายจุดเลย ลองคิดดูนะครับพลังเยอะขนาดนี้ ผมจะสู้มันตอนเตะบอลไหวได้ยังไง เร็วก็เร็ว และแถมพลังเยอะอีก ...จะเห็นว่าหูมันค่อยๆ เริ่มตั้งแล้ว แฟนดีใจมาก ที่สำคัญ ในเดือนกรกฏาคม ผมได้ข่าวดีว่าแฟนผมตั้งท้องแล้ว (หลังจากแต่งงานมาได้ 2 ปี) สงสัยว่าแบมบี้จะเป็นตัวนำโชคของบ้านเราจริงๆ ตอนนี้ผมให้มันเริ่มนอนนอกบ้าน โดยตั้งกรงมันอยู่ระเบียงหน้าประตูบ้าน มันก็ตะกุยประตูไม้ซะจนเป็นรอยถึงวันนี้ มันคงอยากเข้าบ้านมาอยู่กับเรา แต่...ไม่ไหว มันทำลายล้างกัดขาเก้าอี้ กัดชั้นวางของซะเหยินหมด เลยต้องเนรเทศไปนอนนอกบ้าน




เดือนกันยายน 2556 แบมบี้เริ่มพังรั้วบ่อปลาผม ที่ผมทำเอาไว้เพื่อป้องกันคางคกเข้าไปในบ่อปลา มันก็โดนตีไปหลายยก ผมก็ต้องซ่อมรั้วใหม่ แต่....พรุ่งนี้ก็พังใหม่ จนผมต้องทำใจ ค่อยไล่จับคางคกเอา ...ตอนแรกผมก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงพังรั้วเข้าไปขุดดินบริเวณขอบข้างบ่อปลาผม ก็ตีมันไปหลายที ตอนหลังมารู้ว่ามันพบหนู หนูพยายามขุดดินลงไปใต้ถุนบ้านผม และขึ้นตามท่อน้ำไปบนฝ้า ซึ่งแบมบี้คงพยายามปกป้องบ้านผมจากหนูเล่านั้น ...ตอนหลังผมเลยต้องวางที่ดักหนูเอาไว้ ก็จับได้ 3 ตัว เอาไปปล่อยไกลๆ ซึ่งหลังจากนั้นแบมบี้ก็ไม่พังรั้วเข้าไปขุดดินแล้ว



เดือนตุลาคม 2556 เป็นช่วงที่ฝนตกค่อนข้างบ่อย ผมก็เริ่มสงสารมัน เห็นมันนอนหลบฝนแล้วก็สงสารมัน ก็เลยจัดบ้านหลังใหญ่ให้มันอยู่ ดูมันจะชอบมาก เข้าไปอยู่เองแบบไม่ต้องบอกเลย เพราะเช้าๆ ผมจะมีปัญหามาก เวลาถอยรถออกจากบ้าน แล้วมันจะชอบวิ่งออกจากบ้านไป เสียเวลาต้องไปเรียกมันกลับมา แต่พอมีบ้านปุ๊บ มันจะรู้หน้าที่ กลับเข้าไปนอนรอในบ้านมันเองทันที ...บ้านแบมบี้ติดพัดลมด้วยนะครับ เผื่อเอาไว้ตอนหน้าร้อน



แบมบี้เข้ามาเติมเต็มความสุขในครอบครัวผมอย่างมาก ความผูกพันผมกับแบมบี้ ไม่รู้มากขึ้นตอนไหน แต่ให้รู้เลยว่าคิดถึงมันตลอด ขนาดไปเที่ยวต่างจังหวัด หรือต่างประเทศ ผมต้องเปิดกล้องวงจรปิดที่บ้านเพื่อดูว่ามันเป็นยังไงบ้าง ต้องให้พ่อกับพี่มาคอยพามันเดินเล่น ให้อาหารมัน เพราะกลัวมันเหงา ......แต่แล้วความสุขทั้งหมดที่เล่ามา ก็กำลังจะเปลี่ยนไป....