เรากับแฟน คบกันมา 2 ปี วัยทำงานทั้งคู่ ทำงานกันคนละที่ และอยู่คนละ จ.

เคยคิดนะว่ารักกันมาก เราจะทำเพื่อวันพรุ้งนี้ ดูเค้าก็เหมือนจะรักเราดี แต่ก็มีหลายอย่างที่ทำให้มีรู้สึกข้อสงสัย

ด้วยทางด้านฐานะ ที่ทางบ้านเราดีกว่า บ้านแฟนคะ แต่ด้านการศึกษา สังคมการทำงาน ของแฟน เค้าจัดว่า มีสังคม มีการทำงานที่ดีในระดับหนึ่ง
เราคบกัน 2 ปี เคยพูดถึงเรื่องแต่งงาน แต่ต้องรอเค้า จนกว่าเค้าหมดภาระ ปลดล็อคชีวิตเค้า อายุประมาณ 32 แต่เราก็ ต่อรองนะคะ เพราะคิดว่าการให้รอ
นานถึง 7 ปี เยอะเกินไป มีลูกก็ลำบาก แล้วด้วยสภาพสังคมบ้านเรา ฐานะที่ดีกว่า(พอสมควร) พ่อแม่เลี้ยงเรามาอย่างดี ทุกอย่างโอเค ในระดับหนึ่งเลยละ เราอยากแต่งงาน อยากทำให้ถุกต้อง ในช่วงเวลาอายุ 30 ปี เพราะคิดว่าอายุเยอะแล้ว น่าจะเหมาะสม แต่ ผลที่ได้คือ ความไม่พร้อมอะไรเลยสักอย่าง + กับทางครอบครัวเขา มีบางคนในครอบครัวเห็นว่า การแต่งงาน ควรเก็บเงินด้วยกันด้านค่าสินสอด บราบรา... ซึ่งทางบ้านเรา คงรับไม่ได้ ในข้อนี้ แล้วพ่อแม่เรา เค้าก็ไม่ใช่ผู้ใหญ่หน้าเลือด ที่จะ เรียก จน ขายลูกกิน ส่วนตัวเรามองว่า มันคือ การที่อีกฝ่าย ให้เกียติอีกฝ่าย คือการจัดการให้ถุกต้อง ตามประเพณี

ทำให้มีปัญหาทะเลาะกันบ่อย ด้วยความที่อนึ่งเราคิดมาก คิด จิงๆ แต่เค้า กลับเป็นคนที่คิดในบางสิ่งเหล่านั้นทำให้ทะเลาะกันบ่อย ด้วยความไม่เข้าใจ และทัศนะคติที่ค่อนข้างจะไม่ตรงกัน ทำให้เรามี คำถามมากมายในใจแต่พยายามเก็บอารมณ์ แต่ครั้งหลังสุดเราเพิ่งได้ทราบถึงความคิดบางอย่าง
ที่คนในครอบครัวเค้าพูดถึงตัวเรา ประมาณว่า รักกันจริงรึเปล่า ทำไมต้องหวังของต้องให้ของดีดีกันทุกเทศกาล เอาจริงๆนะ เราไม่เคย เรียกร้องเลย ได้ของแค่วันเกิด แต่วันครบรอบ 2 ปี เราแค่น้อยใจ ทำไม เค้า ไม่มีอะไรดีดีให้เลย ไม่ได้อยากได้ตังหรือเงินของเค้าเลย บางสิ่ง เค้าทำให้ได้โดยไม่ต้องใช้เงิน เช่น เพลงสักเพลง รูปสักรูป หรือคำพูดดีดีให้เรามั่นใจ เพราะเราอยู่ไกลกัน แต่ประเด็นตรงนี้ กลายเป็นเรา คบเค้า หวังเงินเค้าหรืออะไรไม่เข้าใจ

-คบกันเราแฟร์เสมอ ไม่เคย เรียกร้อง ร้องขอ อาจจะมีบ้าง นอย น้อยใจ ส่วนตัวเรา ไม่ใช่ผุ้หญิงงอแง แต่ จะส่งของให้เค้าบ่อยๆ เพราะอยากเซอไพร้ และอยากให้เขารุ้สึกดีว่าเราไม่ได้ลืม แคร์เสมอ ยังใส่ใจความเป็นอยู่
-เราอาจจะดูเหมือนใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ด้วยสภาพครอบครัว ที่ พอมีจะกิน และทำงานเองได้แต่ไม่เคยขอพ่อแม่ หรือขอเค้า ไม่ว่าจะซื้อของดีดีใช้ หรือกินอะไรดีดีบ่อยๆ แต่เราไม่เคยนะคะ ที่จะไปรบกวนเงินเขาหรือขอเงินพวกเขามาใช้จ่าย

ผลที่ได้ เราเหมือนผู้หญิงไม่ดี ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย เหมือนเราเป็นผู้หญิงชอบเรียกร้อง และขอเงินแฟน ทำนองนั้น =.=" อ่านแล้วรู้สึกเศร้ามาก ไม่เข้าใจผิดอะไร ก็ไม่ได้คิดว่าแต่งงานกันไปเราจะเกาะเขากินหรืออะไร บ้านเราก็มีกิจการ เราก็มีงานทำ แถมต้องรออีก 5 ปี สินสอดก็ไม่ได้เยอะมากมายอะไรเทียบกับคนอื่นๆ ขอแค่ให้ได้แต่ง แล้วสิ่งที่เราซื้อ หลายอย่าง เราซื้อให้เพราะคิดว่าชีวิตเค้าลำบากอยากให้เค้ามี อยากให้เค้าสบาย แต่ทำไมเค้าไม่เคยมองเราในแง่ดีเลย ท้อใจมาก มองว่า เราใช้ชีวิตลัลล๊า จนเกินไป ทำให้มีเงินเกบน้อย หรือคิดว่า เราต้องขอเงินแฟนเรา ไปใช้กิน เที่ยว แต่จิงๆไม่เลย เงินเราเอง

มาจุดนึงคิดว่าผ่านทุกอย่างมาได้ เราคิดว่า 3 ปีนี้จะรีบเกบตังจิงๆนะ เพื่ออนาคต..... (ดูเหมือนเค้าจะดีใจเหมือนกัน)
ทะเลาะกัน เรื่องที่เรา รู้สึกแย่ เวลา ทางบ้านเขามองเรา ว่าเราเป็นคนไม่ดี ที่จ่ายเงินฟุ่มเฟ้อ หรือ คบลุกเค้าเพื่อหวังเงินทองเพราะความจริง
เราก็ให้เขาไม่ต่างกันเลย เราไม่ได้ ขอ มาใช้จ่ายฟุมเฟือยด้วย แค่อาจจะมีของให้ ในวันเกิดแค่นั้นละ เหอๆๆ =.="

เค้าหลุดมาว่า เหมือนเค้ากลัว ที่จะแต่งงานกันไปแล้วอนาคต เค้าจะเป็นคนเดียวที่หนักเรื่องการเงินเพราะต้องทำงานหาเงินให้เราใช้???
เหอๆๆทำนองว่า เค้ากลัวจะเป็นแค่เค้า ที่ต้องทำงานหาเงิน ทั้งที่หลักความจริง คือทางบ้านเรามีกิจการครอบครัว ที่คิดว่าอยู่ได้แน่โดยไม่ต้องขอเงินเค้าด้วยซ้ำ พอเราเถียงไปว่า เอ้า ทำไมคิดแบบนี้ ที่ผ่านมา ชั้นผิดอะไร ทำไมเค้ามองชั้นไม่ดี เพราะแค่การใช้จ่ายของชั้นและชีวิตประจำวันแค่นั้นหรอ ???
ไม่มีส่วนดีเลยหรอผู้หญิงคนนี้ ที่ทำให้ทั้งหมด มันไร้ค่า มันไม่มีความหมาย แถม พูดเหมือน ชั้นต้องพยามเกบเงินเหมือนที่ชั้นแพลนไว้ให้ได้ เกบให้เยอะๆเพื่อให้ที่บ้านเค้ามองชั้นดีขึ้น ... (เพื่อให้ที่บ้านเขาเข้าใจ และมองชั้นดีขึ้น????) เหอๆเหมือนชีวิตชั้นแย่มาก เป็นตัวถ่วง ตัวเกาะ ตัวกินเงินลูกเขาอย่างไรอย่างนั้น มันทำให้รู้สึกบั่นทอน ความรู้สึกมากส่วนนี้ เพราะที่ผ่านมา ชั้นก็ไม่ได้ขอเงินเค้ามาใช้จ่ายส่วนนั้นเลย ด้วยฐานะที่แตกต่าง ชั้นยอมรอเค้า 5 ปี นิสัยชั้นไม่ใช่เด็กเที่ยว แต่เปนคนทำงาน แต่อยู่สุขสบาย เพราะอยุ่กับครอบครัว ไปเที่ยวก็แค่ห้าง เดินเล่นกินข้าวกับพี่สาว ไม่ได้ไปเที่ยวกลางคืนหรือจุดเสี่ยงอะไรเลยคะ ใช้ชีวิตอยุ่ในกรอบ ตลอด ไม่เคยทำเรื่องเสื่อมเสียให้กับพ่อแม่ ถึงจุดนี้ ช็อค กว่าเดิม แสดงว่า ลึกๆ เขาเอง และทางฝั่งเขาก็คิดว่า่ ชั้นไม่เกบเงินเลย ได้มาใช้ไป ใช้ชีวิตสุขสบาย ลัลล๊า แต่งกันไปต้องเปนภาระอีกคนแน่ๆ และเหมือนว่า เคา้คิดว่า ที่ชั้นมีชีวิตแบบนั้นส่วนนึงใช้เงินลุกเขาด้วยรึเปล่า ไม่รู้

ขออภัยนะคะ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ หัดตั้งกระทู้ด้วยความอึดอัดใจหลายๆอย่าง อยากได้ข้อเสนอแนะคะ

ส่วนตัวตอนนี้สับสน และรู้สึกแย่มาก ที่คิดว่าตัวเองคือตัวถ่วง เหอๆๆ หรือตัว ปัญหา หรือ คนไม่ดีเพราะลักษณะการใช้จ่าย เงินตัวเอง และเสียใจมาก ที่รู้สึกว่า เค้ากลัวที่จะต้อง เป็นคนหาเงินเลี้ยงครอบครัวคนเดียว อนึ่ง คิดว่าเค้า ยังกลัวเราเป็นภาระรึเปล่า ไม่เข้าใจจริงๆคะ ขอบคุณคะ