สักมนตรา ศาสตรา ต้องสาป: ซึนนัก จัดไป


รูปจาก http://www.luckpim.com/license_show/979/

ในโลกที่ชื่อ รีก้าแซงเทรอาล การใช้เวทมนต์จะกระทำผ่าน ลายวงเวท ที่ถูกสลักลงบนร่างของมนุษย์
วอเลอเรีย พึ่งได้รับการแต่งตั้งเป็น โดมินัส เจ้าสาวของพระเจ้า หนึ่งในสิบสองผู้ใช้เวทที่เก่งกาจที่สุดในโลก

เธอผู้เป็นบุตรีของตระกูลมีเป้าหมายเพื่อฟื้นฟูตระกูลที่ตกต่ำให้รุ่งเรืองอีกครั้ง

ตามธรรมเนียมแล้ว โดมินัส จะมี เฮียร่า กลาฬิคอส อยู่ข้างกายเพื่อทำหน้าที่คุ้มกันและฟื้นฟูความเสียหายที่เกิดกับลายวงเวท โดยส่วนมากแล้ว เฮียร่า กลาฬิคอส มักเป็นญาติของโดมินัสเองเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องมิดีมิงามขึ้นระหว่างที่โดมินัสยังดำรงต่ำแหน่งอยู่

แต่กรณีของวอเลอเรียไม่ใช่

เนื่องจากเธอเป็นโดมินัสที่มีความสามารถสูงมากประกอบกับความเป็นห่วงของพ่อของเธอ เฮียร่า กลาฬิคอส ที่แต่งตั้งมานั้นจึงเป็นคนที่มีประสบการณ์และความสามารถสูงมาก

เป็นชายหนุ่มนิสัยเสียชื่อ ดิมิทาร์ ที่ไม่ได้เกี่ยวด้องเป็นญาติอะไรกับเธอเลย

แถมยังมีภารกิจลับส่งมาถึงวอเลอเรียกับดิมิทาร์ ทำให้ทั้งคู่ต้องออกเดินทางด้วยกันอีก
หนึ่งคุณหนูหัวแข็งเอาแต่ใจอ่อนต่อโลก หนึ่งคุณชายปากร้ายหลักแหลมและกร้านโลก
จะปฏิบัติภารกิจสำเร็จไหมเนี่ย






พออ่านจบแล้วรู้สึกงงเล็กน้อยเพราะแนวเรื่องเหมือนสำหรับนักอ่านหญิงมากกว่าชายครับ

การดำเนินเรื่องของเรื่องนี้จะไม่มีส่วนที่อธิบายเกี่ยวกับโลก,เวทหรืออื่นๆมากนั้น สิ่งที่ผู้อ่านรู้ก็คือจะรู้ไปพร้อมๆกับ
วอเลอเรียที่เป็นคุณหนูที่ถูกเลี้ยงแบบไข่ในหินผู้แทบไม่รู้เกี่ยวกับโลกภายเลย ทำให้เวลาอ่านผมไม่รู้สึกกว่าถูกขัดจังหวะด้วยบทอธิบายซักเท่าไร การเล่าหรืออธิบายสิ่งต่างๆจะกระทำผ่านการสนทนาของตัวละครทั้งสิ้น จะมีเพียงหนึ่งหน้าเป็นบทนำแต่ละบทที่เป็นบทอธิบายโลกในเรื่องนี้แบบคร่าวๆเท่านั้น

การเขียนแบบนี้ทำให้ผู้อ่านต้องเรียนรู้เรื่องต่างๆผ่านตัวละครต่างๆในฐานะบุคคลที่สาม ซึ่งผมว่าทำให้อ่านง่าย ลื่น และสนุกกว่าการเขียนแบบมีบทอธิบายแทรก

เรื่องภาพประกอบ เนื่องจากเพื่อให้ลายวงเวทมีประสิทธิ์ภาพสูงสุด จึงต้องให้ลายเวทสัมผัสกับอากาศเพื่อจะได้ดูดพลังเวทได้ดี ทำให้ชุดของเหล่าโดมินัสจึงเหมือนใส่ชุดชั้นในแบบโบราณและใส่ชุดนอนแบบ ซีทรู เป็นเครื่องแบบ ดีน่ะไม่ใช่animeไม่งั้นผมอาจทนไม่ได้กับการเซอร์วิส ถ้าไม่นับที่ว่ามางานภาพโอเคครับ

มาพูดถึงตัวละครกันบ้าง ในท้ายเล่มนั้นผู้เขียนได้เขียนไว้ว่าตนไม่ชอบเรื่องแนวซึนฯเพราะเห็นว่าการที่อีกฝ่ายกระทำกับอีกฝ่ายไม่ดีต่างๆนา ใช้ทั้งวาจาหรือ/และกำลัง แล้วมาตอนหลังก็มายิ้ม มาหัวเราะฮ่ะๆ มาทำดีด้วยนั้นมันเป็นสิ่งที่ผู้เขียนรับไม่ค่อยได้และไม่สมเหตุผล (ซึ่งน่าจะพอๆกับที่ในละครบ้านเรานางเอกที่ตอนหลังมักไปหลงรักคนที่ข่มเห่งเธอที่ตอนหลังมาทำดีด้วย ซึ่งมันก็ไม่ค่อยสมเหตุสมผลจริงๆ)

เรื่องนี้จึงจัดมาสำหรับผู้ที่อยากอ่านเรื่องที่นางเอกแนวนี้โดนดีโดยเฉพาะ

มาดู Element หลักๆของเรื่องแนวสาวซึนฯกันก่อนครับ โดยยกตัวอย่างมาสามเรื่อง Love-hina, Shana และ หลุ่ย Zero

พระเอกจะมีสถานะต่ำกว่านางเอกมากไม่ว่าด้านไหนด้านหนึ่ง (การเรียน, การต่อสู้, ฐานะทางสังคม)
พระเอกมักถูกกระทำจากนางเอกเสมอๆ (ต่อยและหาทางไล่ออกจากหอ, Shanaนี่จำไม่ค่อยได้ว่าโดนอะไร, โดนกระทำเยี่ยงทาส)
นางเอกมักมีคนที่ชอบอยู่แล้วและก็มักจะโดนคนที่ว่าหักอกเอา หนักๆก็หักหลังกันเลย
นางเอกมักมีทิฐิสูง สูงจนบางครั้งเข้าขั้นเกรียน
พอพระเอกเริ่มมีสถานะสูงกว่านางเอกในตอนหลังและนางเอกก็จะเริ่มหลงรัก

จากที่ยกมาผมน่าจะพูดได้ว่าพระเอกในเรื่องแนวสาวซึนฯถ้าไม่ใช่พ่อพระจริงนี่อยู่ไม่ได้
เรื่องนี้นั้นจะต่างออกไปเพราะ

นางเอกจะมีสถานะต่ำกว่าพระเอก(ในด้านประสบการณ์จริงและการใช้ชีวิต)
นางเอกมักถูกกระทำจากพระเอก(มักถูกจิกกัดในเรื่องความอ่อนประสบการณ์และต่อโลกบ่อยๆ)
ความมีทิฐิสูงของนางเอกทำให้เธอโดนดีไม่ใช่น้อย นี่ถ้าคู่หูของเธอมีความเป็นมืออาชีพน้อยกว่านี้ละก็เสร็จแน่
และเรื่องนี้นางเอกมักต้องเสียใจต่อการกระทำของตนและความดื้อรั้นของตนต่อพระเอกอยู่เสมอ(นางเอกซึนฯมักไม่มีให้ อย่างน้อยในตอนแรก)

และจากที่กล่าวมาทำให้ผมกล้าพูดได้ว่าเรื่องนี้เหมาะกับผู้อ่านสาย Anit ซึนฯ ที่สุด

สรุป สามดาวครึ่งครับ
บวกสองดาวสำหรับผู้ Anit ซึนฯ อยากเห็นพวกหล่อนโดนซะบ้าง