ได้ยินประโยคหนึ่งที่ผู้ใหญ่คนหนึ่งสอนเด็ก ตอนนั้นคิดเลยว่า โตขึ้นเด็กคนนี้จะมีนิสัยยังไง?

เมื่อเย็น เราไปตลาดสด หลังจากซื้อของเรียบร้อยกำลังจะขึ้นรถ จังหวะนั้น เด็กผู้ชายคนหนึ่งซึ่งน่าจะเป็นหลานของเจ้าของแผงผักนั้น อายุก็น่าจะประมาณ 10 ขวบได้ น้องคนนั้นเข็นลังพลาสติกสองอันซ้อนกันมาวางไว้หน้าร้านซึ่งบนลังก็มีถาดผักวางอยู่  หลังจากเข็นมาไว้ตรงนั้นแล้ว
น้องคนนั้นก็หันไปพูดกับเจ้าของแผงผักว่า "แบบนี้คนอื่นก็เดินผ่านไม่ได้"
เจ้าของแผงผักพูดกลับมาว่า "เรื่องของคนอื่น ไม่ใช่เรื่องของเรา"

ได้ยินแบบนั้น เราก็รู้สึกว่า ถ้าเด็กคนนี้ได้อยู่กับคนแบบเจ้าของแผงผักต่อไป โตขึ้นเค้าจะเป็นคนยังไง
  เห็นแก่ตัว?
  
  ก็ได้แค่คิดค่ะ

  ที่จริงบริเวณนั้นเป็นถนนที่ติดกับทางเท้า
  แต่พอเย็นมา ก็จะมีแม่ค้ามาตั้งแผงขายของ ซึ่งสถานที่ที่เป็นตลาดจริงๆ ก็มี
  แต่พื้นที่ไม่เพียงพอให้แม่ค้าได้ขายของกัน
  ก็เลยต้องอาศัยตามผิวถนน และน่าจะมีการจ่ายเงินให้กับเทศบาล
  ทำให้เกิดเหตุการณ์อีกเรื่องหนึ่งที่เจอมา หลังจากหันกลับจากแผงผักร้านนั้น
  คือ มีรถยนต์คันหนึ่งจอดกีดขวางทางจราจร ก็เลยโดนคุณตำรวจมายืนเขียนใบสั่งให้ แต่รถคันนั้นไม่ได้ดับเครื่อง เพราะมีคนแก่อยู่ในรถ
  เราเห็นคุณลุงคนนั้นพยายามจะเปิดกระจกมาบอกเจ้าหน้าที่ คาดว่าจะบอกว่า ลงไปซื้อของแป๊ปเดียว
  แต่ถึงอย่างนั้นก็ผิดกฎจราจรอยู่ดี
  พอเห็นแบบนั้น ก็เลยคิดว่า ที่จอดรถสำหรับคนมาตลาดซื้อของน้อยลง เป็นเพราะถูกแม่ค้ามาจับจองผิวถนนในการขายของ
  
  ก็ไม่รู้ว่าเงินที่เทศบาลเก็บจากแม่ค้าที่มาขายของตามผิวถนนแบบนี้ จะไปอยู่ที่ไหน และเอาไปทำประโยชน์อะไรให้ประชาชนบ้าง
  หวังว่าถ้าเก็บได้เยอะพอ คงจะมีขยับขยายหาที่ทางสำหรับตลาดสด(บนถนน)นี้ให้มีสถานที่ที่สะดวกสำหรับทั้งแม่ค้าและคนซื้อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่